Ellen had nog eens gekeken of ik nog iets in het Praathuis had geschreven. Niet dus... En toen ze zei, dat ik, als ik de hele periode toch had afgesloten het Praathuis ook wel kon afsluiten, moest ik toch even slikken.
Er zit namelijk heel veel werk in en omdat nu met één druk op de knop zomaar te wissen....
Dus vandaar, dat ik er weer ben.
Ik ga er toch af en toe een beetje in schrijven.
Even melden hoe het gaat.Of zomaar een beetje op de computer rammelen, over hele andere dingen misschien?
In ieder geval wat de situatie betreft: de eerste controles zitten er op.
Dat ging eigenlijk niet echt zonder slag of stoot.
Ik wil namelijk voortaan het liefste ter controle in het AVL.
Maar dat kan dus niet en dat vind ik heel vervelend.
De chirurg, die mij niet geopereerd heeft ( is in één van de blogs te lezen) vindt, dat controles door de chirurg gedaan moeten worden. Hij was gepikeerd, dat ik liever naar het AVL wil.
Ik voel me een beetje door hem gegijzeld. En dat maakt, dat ik af en toe ook een beetje in een dip zit.
En ook ben ik bang, dat ik misschien te overmoedig ben geweest door niet voor chemo te kiezen. Ben ik niet teveel een eigenwijze sodemieter?
Ben met deze serieuze kwestie niet te roekeloos geweest?
Potverdikkeme. Waar is mijn ongebreidelde optimisme?
1 comment:
wat ben ik blij dat je door gegaan bent met "bloggen"
Post a Comment