20/08/2013

Zomerdip (vervolg)

.
Iemand vroeg waar ik die zomerdip dan eigenlijk voel.
Dat zal ik je vertellen: vooral in het hoofd en dan in alles boven de schouders en ook een stuk in de rug. En rondom het hart stormt het...
Het staat allemaal strak en het voelt:


Ik heb er nog eens over nagedacht en precies twee jaar geleden had ik er ook hevige last van.
Ook toen was ik op het blog mooi weer aan het spelen en liet vooral niets merken...
Dat is het makkelijkst.
Je hoeft dan niets uit te leggen en als het na een tijdje over is dan heeft niemand er iets van gemerkt en ga je gewoon weer over op de orde van de dag...

En daar heb ik nu zomaar geen zin in.
Jullie mogen het best weten: het is hier zwaar weer...


Voor alle eerlijkheid dien ik er een woord aan toe te voegen. 
Het woord: geweest.
Want zo heel zwaar is het gelukkig niet meer. 
Het slaat zo nu en dan toe, maar het hele scherpe is er gelukkig al van af. 
Nog even en ik zie "the bright sides" weer.

11 comments:

Wim said...

Ik dacht even aan die lekkere sausjes om te dippen ;-) Maar dan zitten we niet op dezelfde golflengte vermoed ik :-) )))

Marjolijn. said...

Gelukkig zijn de scherpe randjes er al een beetje af.
Nu maar op naar echt geweest, dan trekken de donkere wolken ook weer weg.

Sterkte meis.

Jelle Droeviger said...

Ik ben gek op wolken, Marlou, en wel omdat ze een belofte inhouden: er ís zonlicht, we houden het slechts even tegen.

Jelle Droeviger.

gerdaYD said...

Terwijl de wolken veranderen in andere wolken, trekken de wolken voorbij... en ik hoop zo voor jou dat je weldra weer de zon in je hart zal vinden in een mooie, blauwe, wolkeloze hemel lieverd!

John said...

Hoi Marlou,

Kijk eens aan. Het zwaarste is al achter de rug zeg je. Dat is mooi. Zo zijn de vooruitzichten alleen maar gunstig.
Weet je, mooi weer spelen zorgt er alleen maar voor dat de dip langer duurt of vaker terug komt. Ik vind het prima dat je open kaart legt.

klaproos said...

zie je,
als je gewoon zegt wat je bezighoudt dan zijn je webbies echt wel dotjes di emeedenken en meedippen zelfs ( wim)
whaaa, loutje, heus waar... je slechte dagen duren nét zo lang als je dansdagen alleen ze lijken langer,

laat maar komen wat komt,
uiteindelijk zal je met gerechte rug weer sterker zijn..

voor nu,
een héle dikke straffe omhelzing, zo een die de botten laat kraken:-)
whoeeeaaaaaa:-)

xxx

Petr@ said...

Ik ben blij dat het ergste al achter de rug is, maar je bent er nog niet.
Ik hoop dat je snel weer de zon ziet schijnen Marlou!
Stoer dat je het gewoon op je blog schrijft, kunnen we allemaal meedenken!

Liefs Petr@
X

Annet(te) said...

Voor hier hetzelfde wat ik al zei..Lieve, lieve Marlou....

Vooruit met de geit :)

Anders zak ik ook weer weg. Haha.
Het kan besmettelijk zijn.
Maar ik heb nu voldoende kracht opgebouwd, denk/voel ik.

Én kwaad durven zijn, als je je kwaad voelt.
Het ombuigen naar liefde voelt beter. Een ijzersterke kracht is dat.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Annet :)(love you)

Sjoerd said...

Je inhouden is jezelf wat wijsmaken. Iedereen heeft volgens mij wel eens een wat grotere dip.

Mirjam Kakelbont said...

Je hebt het heel goed verwoord. Zo goed dat een ieder er zich met een beetje goede wil in kan verplaatsen. En dat is het punt: als mensen het begrijpen, kunnen ze er compassie mee krijgen :-)
Gelukkig zit je niet meer op het diepste punt in de punt: je klimt je al een weg omhoog. Recht zo die gaat, Marlou! Liefs Kakel

Mirjam Kakelbont said...

Vergat ik nog: geweldige kutfoto ;-)