11/11/2015

Sint Maarten

.
Hier in het westen is het op 11 november de gewoonte dat de kindertjes met een (liefst zelfgemaakte) lampion langs de deuren gaan.
Ik heb daar vijf jaar geleden iets over geschreven.
Over mijn aversie en waar die vandaan komt.

Maar waar komt Sint Maarten eigenlijk vandaan?
Men denkt van die rijke meneer, ene Martinus van Tours, die de helft van zijn mantel aan een arme bedelaar schonk.
En dat die meneer Martinus op 11 november 397 begraven is. Ooit dus...


Zou zomaar kunnen. Als het waar is, dan wist hij ook hoe fijn geven is...
Er is heel veel kunst te vinden, waarop deze vriendelijke geste vertoond wordt.


Lang leve Wikipedia. Werkelijk alles is daarop te vinden. Ik denk dat alle afbeeldingen van Martinus daar geplaatst zijn. En elke keer dus die man met dat stuk van zijn mantel voor die arme bedelaar die het zo koud had...


Maar hoe het nu gekomen is dat de kinderen hier langs de deur gaan met dat domme liedje?
Dat kan ik helaas niet echt vinden.
De enige keer dat ik het echt leuk vond dat er een kind kwam aanbellen, was toen mijn buurjongetje Bartjan met een uitgeholde winterpeen begon te zingen:

Ik wandel met mijn lantaren
Sjingelesjingeleboem


Dát liedje had ik nog nooit gehoord en daarna nooit meer.

Als je nog even tijd hebt, hier staat mijn blog van november 2010. Is wel grappig om te zien, misschien ook wat je toen gereageerd hebt:  Sint-Maarten

12 comments:

Marjolijn. said...

Hier wordt dit feestje nog steeds niet gevierd en zal dus ook geen zingende kindjes aan de deur krijgen.
Zorg jij straks maar weer dat je niet zichtbaar thuis bent, dan gaan ze jouw deur ook wel voorbij.
Toch een fijne dag meis.

די מריו said...

Hier lopen ze dus ondertussen wel rond, maar in ons huis nog steeds niet. Ze maken wel een lampion. Ik koop wat verantwoord te snoepen en ze mogen voor mij zingen. Als ik hoor hoeveel snoep kinderen krijgen die avond. En zulk slecht spul. Gelukkig doe ik ze meer plezier met fruit. In de meeste snoep zit toch gelatine en dat eten we niet, dus... klaar.

Love As Always
Di Mario

gerdaYD said...

Goh, ik was het al lang vergeten hoe ik toen op je heerlijk log reageerde. Zo gaat dat met oude mensen hihi, hun geheugen laat je meer en meer in de steek.
Maar jij bent nog groen achter de oren hihi, jij vergat het beslist niet.
En hebt het dan ook op deze voor de kinderen toch speciale dag weer opgerakeld.
Wie Sint Maarten was wist ik natuurlijk, maar waarom men met lampions van deur tot deur gaat blijft ook voor mijn een raadsel...
Fijne dag nog lieve Marlou en hou de raad van Marjolijn goed in gedachten... *wink, big smile*

Sjoerd said...

Bij ons staat de elfde van de elfde genoteerd als de start van het carnavalsseizoen. Sint Maarten vieren is hier totaal niet bekend.

Lutje said...

inderdaad heb ik gekeken en zag dat ik toen al bij je reageerde :o)
gisteren waren hier ook fakkeltochten, maar ik ben thuis gebleven,
het is me nog wat te ver na mijn operatie

John said...

Mogguh Marlou,

Toen las ik dus al bij je. Grappig om te zien.
Tja, hier doen ze er niet aan. Helaas deden ze dit jaar wel opeens aan Halloween.
Ik schrok me kapot.

Doeg

Jelle Droeviger said...

Het is wél geefmaand, november... Mogelijk is Sint Maarten slechts bedoeld om kinderen te leren dat het leuk is om te ontvangen, zodat ze later zelf ook gaan uitdelen...

Jelle Droeviger.

Hans Huisman said...

Picture it Marlou, Heemskerk 1936. Mijn ouders woonden toen 'in dorp' aan de Gerrit van Assendelftstraat. Ramen gelijk aan het trottoir. Mijn zus was toen een jaar of zeven, zou zoals alle jaren Sinte Maarten gaan lopen. Maar mijn moeder had het ook in die tijd al een beetje hoog in de bol.. 'Dat Roomsche gedoe, dat gebedel langs de deuren'. En ze had mijn zus omgekocht: Als jij nou niet gaat Sinte Maarten lopen dan krijg je een mooie pop.. Afijn, zo gezegd, zo gedaan, de pop was gekocht en zus Atie zou thuis blijven.. Die avond zat ze voor het raam met haar ellebogen op de vensterbank.. En zag alle kinderen met hun lampions en suikerbieten lopen. Huilen, huilen tranen met tuiten.. 'Wat heb ik nou aan zo'n stomme pop!' Ze was véél liever met haar vriendjes en vriendinnetjes gaan Sinte Maarten lopen.. Ze is nooit meer met Sinte Maarten thuis gebleven, mijn moeder heeft zich zuchtend in haar noodlot geschikt..

Petr@ said...

Hey Marlou, ik snap je aversie wel hoor.
Ik ben benieuwd of wij vanavond nog kindjes aan de deur krijgen.
We wonen in een kinderrijke straat dus ik denk van wel.
Ik heb een grote pot met spekkies klaar staan!
Ooit haalde ik allerlei lekkers in huis toen kwam er niemand, moesten we alles zelf opeten haha.

Mirjam Kakelbont said...

Mij zegt het feest helemaal niets. Het liedje ken ik wel van horen zeggen of lezen. Een raar liedje, vind ik het. De tekst slaat werkelijk nergens op.
Met Halloween hebben we de kinderen ook geen snoep gegeven. Wij hebben het licht in de keuken uitgedaan en dan is het net of er niemand thuis is ;-)
Een dikke pakkerd ♥

christiene said...

Sintmaarten voor kinderen lijkt het mij een feest
om met de lampionnetjes te lopen in het donker.
maar hier heb ik ze nooit gezien,ik dacht dat het uit de tijd is.
Groetjes Christiene

De Verdubbeldame said...

Ik denk dat ik dat liedje in het Duits ken!
"Ich gehe mit meiner Laterne"
https://www.youtube.com/watch?v=VCL78fdsl6Y