Ik zit lekker in de waranda te lezen als de telefoon gaat. Ik neem de telefoon mee naar binnen, want ik heb er een hekel aan als de buren mij horen bellen.
Broer aan de telefoon…
“Hai Zus, met je Broer. Zeg hoor eens: iemand moet naar het huisje om af te sluiten voor de winter. En ik kan dit jaar die iemand niet zijn…”
“Wat nu, broertjelief, die iemand zal ík dus moeten zijn?”
“Als je zou kunnen, heel graag. Ik weet niet hoe het anders moet. Ik kan echt niet…”
In mijn eentje met het vliegtuig naar Graz, daar een autootje huren en dan naar het huisje in de bergen tuffen.
Daar een weekje zijn en voordat ik wegga de put in om de kranen dicht te draaien. Dan binnen in het huisje alles wat maar een beetje vloeibaar is en eventueel kan bevriezen leegmaken. Kranen leeg. Sifons leeg. WC leeg, ook de stortbak. Waterkoker leeg. Koffieapparaat leeg. Geen keteltjes met water meer op het fornuis.
Het is een hele klus, maar ik heb het al een aantal keren gedaan, dus voor mij is het “kippiekak”.
Broer aan de telefoon…
“Hai Zus, met je Broer. Zeg hoor eens: iemand moet naar het huisje om af te sluiten voor de winter. En ik kan dit jaar die iemand niet zijn…”
“Wat nu, broertjelief, die iemand zal ík dus moeten zijn?”
“Als je zou kunnen, heel graag. Ik weet niet hoe het anders moet. Ik kan echt niet…”
In mijn eentje met het vliegtuig naar Graz, daar een autootje huren en dan naar het huisje in de bergen tuffen.
Daar een weekje zijn en voordat ik wegga de put in om de kranen dicht te draaien. Dan binnen in het huisje alles wat maar een beetje vloeibaar is en eventueel kan bevriezen leegmaken. Kranen leeg. Sifons leeg. WC leeg, ook de stortbak. Waterkoker leeg. Koffieapparaat leeg. Geen keteltjes met water meer op het fornuis.
Het is een hele klus, maar ik heb het al een aantal keren gedaan, dus voor mij is het “kippiekak”.
Maandag vertrek ik. Eerst naar Frankfurt. Daar overstappen op het vliegtuig naar Graz.
Dan… ’s middags om een uur of twee ben ik in het huisje. Heerlijk huisje.
Als ik de telefoon weer neerleg ben ik er in gedachten al bijna. Ik ruik de parasolzwammen. Ik hoor een late hommel. Ik zie dat de koeien van Peter weer naar de stal worden gebracht. Ik proef het kristalheldere bronwater, dat uit onze kraan komt…
Dan… ’s middags om een uur of twee ben ik in het huisje. Heerlijk huisje.
Als ik de telefoon weer neerleg ben ik er in gedachten al bijna. Ik ruik de parasolzwammen. Ik hoor een late hommel. Ik zie dat de koeien van Peter weer naar de stal worden gebracht. Ik proef het kristalheldere bronwater, dat uit onze kraan komt…
Dan regel ik een ticket. En een auto. En ik zet mijn koffer klaar om er van alles en nog wat in te gooien. Geen dikke trui, want die ligt daar nog.
Huisje, heerlijk huisje…
.
