Meneer Aap zit een beetje te doezelen in de veranda. De lunch was goed.
Er was roze champagne... Er waren gouden patatjes.
Heerlijke bananenschuitjes en alsof dat niet genoeg was: bergen chocola!
En hij heeft er veel te veel van genomen.
Maar meneer Aap zit daar totaal niet mee. Hij zit lekker uit te buiken achter in de tuin.
Af en toe laat hij een boer. En wrijft dan genoeglijk over zijn bolle buikje. Hij heeft zijn ogen dicht en geniet van het nietsdoen.
Hij hoort zo af en toe een windgong in de tuin van de buren. En ergens verderop zit iemand gitaar te spelen. Een Iers liedje. Hij kent het wel: "Oh Danny Boy" heet het. Maar meneer Aap is te lui om mee te zingen. Hij doezelt en soezelt een beetje.
De zon schijnt en dit is het paradijs...
En dan ineens voelt hij een klein handje op zijn hoofd.
Het wordt nóg fijner... hij wordt gevlooid! Even doet hij één oog een beetje lui open om te kijken wie dat doet. Het is de kleine. De kleine met de gouden handjes.
Meneer Aap gaat er helemaal voor zitten.
En droomt.
Somewhere over the rainbow....
© Marlou Witzel
