Mijn oudste zus heette Klara.
Ze werd geboren op 18 mei 1938 met een handicap: de rechterhelft van haar bovenlichaam was stukken kleiner en dunner dan de linkerhelft.
Haar rechterhand was een klein verfrommeld pootje, waar al snel na de geboorte een soort van handje is gefabriceerd door een plastisch chirurg. Mijn familie woonde toen nog in een beschermde omgeving midden tussen de boeren aan de Waver. Bij Ouderkerk aan de Amstel.
Klara groeide daar op als een gezellig en lief kind. Zie je haar dartelen door de weilanden achter de lammetjes aan?
Ze was heel muzikaal en speelde prachtig viool. Zing, Klara, zing!
Toen ze 10 jaar werd verhuisde het gezin naar Overveen. Hier was de wereld nog heel aardig en rustig, maar haar handicap ging haar nu tóch parten spelen. En ze kreeg last van een oorlogstrauma: angst, nachtmerries...
Ze durfde niet meer viool te spelen.
Ze durfde geen hand te geven en legde haar handje op de rug als ze zag dat iemand er naar keek.
Klara was heel intelligent. Ze kon heel gemakkelijk leren en haalde met alleen maar negens en tienen de MMS. Daarna ging ze naar de Kweekschool, waar mijn vader ook les gaf. Neerlandicus was hij.
Toen ze in de eindexamenklas kwam ging het botsen tussen haar en mijn vader.
Ze verhuisde naar Utrecht, naar een geliefde tante om daar het laatste jaar af te maken.
Dat is niet gelukt, ondanks de liefdevolle toewijding van de tante.
Klara werd helaas overvallen door een nare ziekte: schizofrenie.
Ze werd opgenomen in een inrichting en na een paar jaar mocht ze proberen op eigen benen te staan.
Dat lukte met behulp van een heel arsenaal medicijnen. Ook vond ze toen plezier in het roken: ze rookte wel 3 pakjes zware sigaretten per dag. Ze hoestte af en toe zo erg, dat je het er benauwd van kreeg. “Steek er nog eentje op”, zei mijn vader keer op keer. Op een dag heeft ze een stuk of 4 sigaretten opgestoken en alle vier tegelijk in haar mond gestopt, hem heel brutaal aankijkend.
Dat is het enige lelijke wat ik haar ooit heb zien doen.
Ik heb haar nog nooit een lelijk woord horen zeggen. Ze heeft nooit geroddeld, nooit kwaad gesproken.
Het roken echter kon ze niet laten.
Een spirituele genezeres, waar ze naar toe ging voor hulp, heeft haar zelfs gezegd, dat ze beter niet kon stoppen met roken.
Ja hoor, echt waar. Dat heeft ze gezegd.
Toen Klara 54 werd hebben we haar gevonden. Haar rechter handje op het pakje sigaretten, de linker op haar aansteker. Haar hart had haar gezegd: “Klara, als jij niet stopt met roken, dan stop ik met kloppen”. En zo is het gebeurd.
Zing, Klara, zing!
.
.
33 comments:
Oooooo mijn lieve Marlou, wat een inmooi eerbetoon aan je geliefde zus... zo doorvoeld geschreven, ik ben er helemaal ontroerd van...
Eventjes slikken, en het laten bezinken terwijl ik naar die schitterende muziek van Esther Ofarim luister...
Lieve Marlou,
Wat een mooi geschreven, over een lieve zus.
Je zal haar nog steeds missen.
Succes vandaag he, met de controle. En dan maar lekker de duinen in!
Ik denk aan je.
Liefs Marjolijn.
Wat heb je dat ontroerend en mooi opgeschreven,de liefde voor haar spreekt er uit.Je zult haar vast erg missen,maar ook mooie herinneringen hebben.
Een fijne week!
Dag Marlou,
Wat een liefdevol memoriam. En wat een herkenning. Ik heb een broer met schizofrenie. Roken is geloof het enige dat nog een beetje zin geeft aan zijn/hun leven/bestaan.
ohh marlou,
ik zit hie rmet een brok in mijn keel,
wat een liefde spreekt er uit dit log voor je zus,
wat jammer dat de ene mens zo'n groot deel van leed alleen moet dragen.
ik geef je een dikke knuffel
xxx
klaproos
Hoi Loutje,
Alles goed gegaan vandaag? Je weet me steeds weer te ontroeren met je stukjes. Ik blijf inloggen op maandag.Er wat is er veel, dat ik nog niet van jou heb gehoord.
Een mooi stukje over je oudste zus. Een leuke herinnering.
Dank jullie wel...
Er komt voor de vakantie nog een bijdrage over mijn andere zus...
Liefs van Marlou
Hoi Marlou,
Mooi stukje, over je zus. Ik weet dat ze bij ons op school zat maar kan me nauwelijks iets van haar herinneren.
Wat een triest leven heeft ze vaak gehad….
Fijn dat je haar zo’n prachtig – In Memoriam- hebt gegeven.
Gaat het goed met je?
Groeten, Ineke.
Hai Marlou, Loulou Poephoed...
weet je nog.
dat zei Klara altijd tegen jou...
En daar moest jij dan om lachen.
En jij noemde haar Klakie.
Dat vond ze ook leuk.
Erg mooie bijdrage is dit.
Dat had ze ook mooi gevonden, hoewel ze dat niet zou uiten.
Lieve groet van Nienke
Wat een levensverhaal zeg. Zoveel meegemaakt in een nog niet eens zo lang leven.
Love As Always
Di Mario
Een heel mooi memoriam, ze heeft gelukkig op haar manier toch genoten.
Als je de presentatie van het boek Nederland stopt met roken van Pauline Dekker en Wanda De Kanter (zie http://www.nederlandstopt.nu/) hebt gehoord dan kan je je voorstellen hoe moeilijk het is om van het roken af te komen er werd zelfs aceton toegevoegd aan de tabak om het sneller te laten werken.
Ja Han, ik weet het.
Ik heb zelf ook ooit gerookt en heb er jaren over gedaan om er af te komen.
17 jaar geleden is het me gelukt en ik ben nog steeds elke dag dankbaar, dat ik er niet meer afhankelijk van ben.
Ik heb er op één keer na nooit meer naar getaald. Dat was toen mijn tweede zus overleden was. Ineens snakte ik naar een sigaret.
Maar ik heb het niet gedaan, ik kijk wel uit.
Groet van Marlou
... en toch. Misschien genoot je zus wel meer van het leven omdat ze rookte? Heeft ze er veel meer aan gehad? Is haar de zware strijd om af te kicken bespaard? Je weet het niet, en ik vrees dat je daar nooit een antwoord op vinden kan ...
een muur scheidt mensen
voor Pyramus en Thisbe
vormt zij ook een deur.
© dirk couprie
Lieve marlou,
Nu de tijd om je stukje te lezen, wat een ontroerend verhaal en eigenlijk ook heel verdrietig zoals het afgelopen is. Sommige mensen krijgen heel veel te verduren in hun leven.
Toch is het een mooi eerbetoon aan haar.
Fijn dat jullie gisteren een mooie dag hebben gehad, lekker gewandeld met je familie en goed nieuws, dus jij hoeft lange tijd niet naar het ziekenhuis. Ook voor vandaag wens ik je een zonnige dag toe, maar ik ben bang dat het weer veranderen gaat.
Liefs Ibella
OK Lou, leuk stukje, behalve de cijfers op school staat er een klein foutje in. Klara is 55 geworden en in september 1993 gestorven. Ik zal dat niet snel vergeten. Aja belde mij op om te zeggen dat Klara niet reageerde op haar telefoontjes.
Ik ben gaan kijken en zij deed niet open, er stonden twee etensdoosjes voor haar van Tafeltje Dekje voor de deur. Dat was op zich al vreemd. Ben naar haar raam gelopen en zag haar en meteen realiseerde ik mij dat dat geen slapen was, maar nooit meer slapen.
groet je broer
Was gisteren lekker, veel plezier in Trahütten, ben even jaloers, maar ik ga dat binnenkort compenseren,
groet je broer
Wat heb je dit mooi geschreven Marlou, en gezien de reacties heb je ook goed nieuws gehad.
jij kan weer vliegen!
Roken vrouwke het kan zo belangrijk zijn...tegen mijn man zei de longarts zelfs...blijf maar roken Noud het is toch al te laat.
Ik ga eens aan mijn moeder vragen of ze jullie gekend heeft...overveense..
dag dag ik loop je nu virtueel tegemoet op het koeienpaadje!
yvette
Zo door het kleine broertje gecorrigeerd. Fijne dagen.
Lieve meis,
Kom je even een fijne woensdag wensen. Of de zon mee wil werken is even de vraag. Maar ook dan zul jij er wel iets moois van maken.
Geniet er van!!
Liefs Marjolijn.
Zus
Een zus is een zus is een zus
Laat me het anders zeggen
Mijn zus is mijn zus is een zus
Luister maar:
Ik was als kind bij mezelf
want zij zat met haar handen in mijn haar
Ik was vrolijk
want zij huilde mijn tranen
Ik was onstuimig
want zij speelde mijn poppen
Ik was een tiener
want zij kuste mijn angsten
Ik kon mijn verlangen verdragen
want zij verbeelde mijn vorm
Ik kon vluchten als een herfstvogel
want zij bewaakte mijn nest
Ik kon volwassen worden
want zij vertrouwde mijn basis
Ik kon mijzelf vieren
want zij zong mijn lied
een zus is een zus is een zus
laat me het beter zeggen
een zus is een zus is een roos
© mayke
Lieve Marlou, dankjewel voor het prachtig veldje bloemen!
En maak er toch een fleurige en geurige dag van hé?
Goedemorgen Marlou,
Ik hoop dat je een fijne koorochtend hebt gehad. Het is een schitterende roos, die je stuurde, kan me voorstellen dat je die in de tuin wilt. Ik geloof dat ik hem doorstuur naar mijn zus. Zij willen in de voortuin een paar witte rozen op stam, wie weet bestaan die ook Yorin-roos op stam.
Liefs Ibella
Wat is het een slecht weer.
Het is tijd om even te lachen. http://humortv.vara.nl/ca.341012.de-nozem-en-de-non.html
Even OT, mijn lieve Marlou, als antwoord op je fantastische reactie bij mij gisteren:
Laten we nu al gaan slapen. Laten we vrijen. En babbelen.
Laten we vrijen en babbelen, babbelen en vrijen. Tot het beu wordt.
Dan doen we even niets. Of we praten wat bij. Of vrijen, opnieuw.
Niets doen, vrijen. Vrijen, niets doen. Vrijen. Tot het nacht wordt.
Dan gaan we slapen. Of we vrijen, nog even. En we dromen, af en toe.
Dat we vrijen, bij voorbeeld. Of slapen. Dromen, vrijen. Vrijen, slapen.
Dromen, vrijen, slapen. Tot we wakker worden. Dan is het ochtend.
Dan begint een nieuwe dag. Lekker niets doen. Of babbelen. Of vrijen.
Maar denk niet dat ik jou beu word.
© biezon
*wink, big smile*
Maak er een fijn VRIJdagje van, ook al is het donderdag, hihi.
Ik wil je een fijne dag wensen en ga me nu snel aankleden, want straks is de zon verdwenen en ik wil eerst nog wandelen.
Liefs Ibella
Hoop dat jij je wandeling al achter de rug hebt, en dat het droog was, hier is het weer knudde,
grijs en nat.
Toch wel op pad geweest, Boodschappen binnen gehaald, en ....ppff al zo druk in de winkels.
Suc6 met alle voorbereidingen he, voor de komende vakantie.
Voorpret is de beste voorbereiding.
Liefs Marjolijn.
een lieve zus je zus Klara, een wijze vrouw, ... ik zou willen dat ik haar gekend had.... een boeiende vrouw..
lieve lou.. een zus missen is vreselijk....
ik ben zó blij met de mijne... en weet een beetje wat het is als pietje den dood dichtbij komt....
vort weg jij lelijkerd... en ik denk als jij toen bij haar was geweest, had je dat vast ook gezegd...
lieve Klara.... er is veel van je gehouden, er wordt nóg veel van jou gehouden...
vandaag nóg meer dan anders
xxx
Fijn om even kennis te maken met je zus Klara
Wat een mooi eerbetoon Marlou❤️
Wat een mooi en liefdevol verhaal.
Allerliefste Marlou,
Een prachtig eerbetoon aan je lieve zus Klara. Ze heeft geen gemakkelijk leven gemaakt maar heeft er op haar manier wel het beste van gemaakt en dat is knap. Fijn om haar een beetje te leren kennen...
Dikke liefs ♥
Zo Marloukie, dat verhaal van je lieve zus Klara kende ik nog niet.
Zo triest, maar ook moedig dat ze het zo lang vol hield en met waardigheid en liefde.
Wat moet dat ook moeilijk voor je ouders zijn geweest, voor het hele gezin eigenlijk.
Ik wist niet dat je vader ook Nederlands heeft gegeven op de Kweekschool.
Ik was blij met hem als tekenleraar!
Een zusje missen is nog erger dan een ouder missen. Mooie gedenkdag en liefs van Carla.
PS mijn schoonmoeder noemde mij in het begin altijd Klara.
Post a Comment