03/02/2010

Jong Talent



In de koffiepauze komen twee jonge mensen uit het Kennemer Jeugdorkest iets van Bach oefenen met onze pianiste, Nobuko Takahashi.
Een jong meisje van een jaar of 15 op de viool en een jonge knul met zo'n afgezakte spijkerbroek van een jaar of 15 op de hobo. Ze spelen twee stukken uit het Hoboconcert van Bach.

Ik zit de gehele pauze lekker stil te genieten van dit jonge talent.
Wat heb ik toch een mazzel, dat ik dit allemaal meemaken mag!

Als je even tijd hebt kun je een paar minuten luisteren naar o.a. Nigel Kennedy, die dit prachtige muziekstuk speelt.

En dan proberen je voor te stellen dat het gespeeld wordt door zo'n hockey-meisje (de term pik ik even van Gé Reinders) en zo'n skater en onze Nobuko aan de vleugel.
Wat prachtig, dat deze kinderen gestimuleerd worden om een instrument te leren bespelen.


Volgende week zaterdag spelen ze op het benefietconcert van Haarlemse musici voor Haïti.


(Het Oratorium koor zingt er dan ook)

9 comments:

Marjolijn said...

Dat was dus gelijk aan een heerlijk avondje. Zelf lekker zingen en in de pauze nog eens genoten van een mooi stukje muziek.
Heerlijk genoten denk ik van jouw avond met een gouden randje.

Fijne dag vandaag.
Liefs Marjolijn.

Fluitenkruid said...

Dat zijn kleine kadootjes Marlou!

klaproos said...

wat leuk marlou,
jawel het is een mooi geluid,

ik wild e vroeger als kind wel hobo leren spelen, maar toen ik er niet mee op straat mocht lopen, en de juf bovendien óók nog hetzelfde monstuk gebruikte als ik, was ik er ineens vies van en hoefde ik niet meer :-)


OT
ja leuk hé die lucille starr,
wij zingen altijd onder onze wandeling:-)

xxx

Jelle Droeviger said...

Een jongen in een 15 jaar oude afgezakte spijkerbroek, dat zal er niet zo fris uit hebben gezien.

En dan worden de vooroordelen ineens weggemaaid bij het horen van de fraaie klanken die zo een knul weet te produceren.

Een hockey-meisje, is dat zo een meisje met een oma-fiets, met een klem aan de voorvork, met groen vilt gevoerd, alwaar een hockey-stick in mede wordt genomen, op weg naar de wedstrijd of daarvandaan naar huis.?

Bach is gewéldig,

Jelle Droeviger.

gerdaYD said...

't Publiek stroomt de zaal in, 't is voor een concert
Dat wel al duizend maal gegeven werd

Gelukkig staat Mozart op het program
Concert met piano, solist Rudolf Schramm (nooit van gehoord)

De dirigent heft zijn stokje, nu wordt het muisstil
Er is of iets prachtigs of een blamage op til

't Publiek is gespannen en schuift met de voet
Er niest er nog eentje in zijn zakdoek, dat moet

Daar begint het orkest al, de piano valt in
Hoor ik daar niet een foutje meteen in 't begin

Ja, warempel, waarachtig, als ik mij niet vergis
Nou alweeer bij dat loopje gaat iets vreselijks mis

Daar klinken de harpen overal dwars doorheen
Die stomme harpistes: er deugt er geen een

Ha! De hobo die bespeeld wordt door een hoboist
Die als kind reeds van toeten noch blazen iets wist

En ook de strijkers zijn druk in de weer
Maar waar blijft de klankkleur, de klankkleur mijnheer

Oei! Rudolf Schramm die glijdt weer eens uit
Ach, Jezus, hij maakt slechts een rom'lend geluid

Weer hengst Schramm ernaast, he, nou wordt hij asgrauw
Hij grijpt om zich heen. Och, nou valt hij flauw

Welja! Draag hem ook nog naar buiten, dat lelijk sekreet
Dat er van Mozart de ballen afweet

De dirigent staat te buigen. Er klinkt zwak applaus
Oef! 'k Haal opgelucht adem. Das Spiel ist jetzt aus...
© Hans Dorrestijn
*wink, big smile*
Inderdaad, jij bent een gelukzak lieve Marlou, dat jij van zo iets prachtigs genieten mocht!

Leibele said...

Ik heb een tijd lang gewerkt als Socio-therapeut in een psychiatrisch verpleeghuis nabij het Concert gebouw in Mokum. Iedere woensdag rond het middaguur ging ik er met een stel "kliënten" naar toe, naar de gratis lunchpauze concerten. Da,s genieten onder werktijd.

Han said...

Dat je onder een goed gesternte bent geboren had ik al snel door, een vrouw met zoveel talenten.

מַזָּל טוֹב

gerdaYD said...

Even OT lieve Marlou: jaaaaaa, ik steun je in je actie om van woensdag een Nationale Siësta Dag te maken!
*wink, big smile*

Miren para arriba cono
Que alla viene un temporal
Y donde quiera que se mete
Se lleva hasta ese que no esta

Olle ven aca conmigo
Vamonos a despertar
Que sino esta corriente se nos sale de repente
Y de nuevo hay que empezar

Corazon
Te quiero bien rumbon
Bien rumbon
Que si nos coge la siesta

Mientras todo el mundo duerme
Es que pasa lo peor
Ay que el cielo se desprende y los pajaritos muerden
Y se lo culpan al rumbon

Ay mi hombre sin cabeza
Ven y dile como es
Que cuando el mounstro se despierta no hay nadie que se le acerca
No se duerman otra vez
No se duerman otra vez

Corazon
Te quiero bien rumbon
Bien rumbon
Que si nos coge la siesta

Corazon
Te quiero bien rumbon
Bien rumbon
Que si nos coge la siesta
© Gabriel Rios

wim said...

"Echte" muziek
Dat is wel wat anders dan de digitale wereld waar veel van die lui induiken.
Gelukkig zijn er nog anderen ;-)