An die Musik

Luister al lezende naar dit prachtige lied van Franz Schubert, gezongen door Elisabeth Schwarzkopf ((1912-1953) en stel je voor, dat ik dat zing. Kleine Marloutje als 8 jarig kind met haar smalle vingertjes op de toetsen van onze piano. Een klein hoog stemmetje.

Luister je? Dan ga ik nu verder...

Van jongs af aan houd ik van Franz Schubert, en dan vooral van de muziek, die hij gecomponeerd heeft op gedichten van zijn vriend Wilhelm Müller.
Ik kom uit een muzikaal gezin, waar ieder kind een muziekinstrument mocht leren spelen.
Als 6 jarig kind koos ik voor de piano.
Vrij snel kon ik kleine gemakkelijke stukjes spelen, die door Schubert gecomponeerd waren.
Mijn ouders bezaten een groot boek met liederen van Schubert geïllustreerd met prachtige etsen van Anton Pieck.

Die liederen, die in dat mooie boek stonden, die wilde ik leren... Moeilijk waren ze, vooral ook, omdat ik mezelf wilde begeleiden.
Maar het lukte: An die Musik  en Heideröslein gingen me tamelijk goed af…
Ik kreeg ze er wel in.
De begeleiding was niet al te moeilijk en als 8 jarig kind zong ik met mijn kleine stemmetje het mooie “Wiegenlied”…

Schubert had een groepje muzikanten om zich heen verzameld, waarmee hij avond aan avond muziek maakte. Violisten, zangers, pianisten… noem maar op. Als ze maar iets op muziekgebied “konden”.

“Kann er was?” vroeg hij, als er zich een nieuwe muzikant aanbood. Dat verbasterde tot: Kanefas.
De avondjes bij Franz Schubert werden later Kanefas-avondjes genoemd.
Het woord Schubertiade werd overigens ook gebruikt.
Als het maar om muziek ging. Muziek en nog eens muziek.

Ik had er wel bij willen zijn... en Schuberts liederen willen zingen, terwijl hij mij begeleidde...

Kijk, daar sta ik, geschilderd door Klimt, achter de grote componist. Ik heb een prachtig kleedje aan en ik sta vol vervoering en met de ogen dicht te luisteren...


Franz Schubert componeerde de gehele dag door. De mooiste gedichten werden door hem op muziek gezet.
Een schitterende liederencyclus is “Die schöne Müllerin”, die ik in mijn bezit heb, gezongen door de beste Schubert vertolker aller tijden: Dietrich Fischer-Dieskau met aan de vleugel ook niet de minste: Gerald Moore. De gedichten zijn van Schuberts beste vriend: Müller, die ook de gedichten van "Die Winterreise" schreef.

Henry schonk mij in 1993 net zo’n Schubert-boek als mijn ouders hadden.
Het is een parel in mijn muziekbibliotheek. Schuberts prachtige muziek geïllustreerd door Anton Pieck…

Soms droom ik er wel eens van, dat ik in die tijd leefde. De tijd van Schubert.
Maar ja... 
Ik leef nu en dat is goed.
En dus... kan ik nu heerlijk genieten van al het moois, dat hij gecomponeerd heeft.
Van Rosamunde tot Heideröslein en de mooiste impromptu's...

Hij werd niet oud, slechts 31 jaar. 
Zijn leven was niet zo romantisch als ik het soms afschilder. Hij stierf aan een akelige geslachtsziekte. Tja... dat gerommel ook met al die mooie zangeressen... en volgens sommigen ook met mooie zangers...


Van de dichter Franz Grillparzer zijn deze regels op het graf van Franz Schubert:

De dood begroef hier een rijk bezit, doch nog schoner verwachtingen.

Franz Schubert (1797-1828)



.