Alles over sparen en besparen, bezuinigen en consuminderen en over zelfvoorziening.
Het blog is geschreven door iemand die zich N(euro)otje noemt. Zou zomaar een vrouw kunnen zijn.
Maar zeker weten doe ik het niet.
Deze blogger heeft ook meegedaan met de No Impact Week.
Dus... scroll maar naar beneden. Ze heeft er veel meer werk van gemaakt dan ik.
Het staat er allemaal veel uitgebreider op. Wie weet steek je er nog wat van op...
Zo nu en dan staan er recepten op:
Vanavond aten de Vrekken groene kool. Groene groenten staan bekend om de vitaminen dus daar eten ze in Huize Vrek zoveel mogelijk van. Een lekker makkelijk recept voor groene kool is deze versie van orik arik. Geen idee wat het betekent maar ooit kreeg N(euro)otje het recept van een mevrouw die van lekker eten hield. N(euro)otje houdt wel van het gebruik van kruiden dus ze paste het recept aan. Tot grote tevredenheid van de rest in huis want er wordt regelmatig naar dit gerecht gevraagd.
snij de kool in reepjes
snij twee of drie uien in kleine stukjes
fruit de ui in (olijf)olie met 4 of 5 teentjes knoflook
voeg 1 theelepel gemberpoeder toe
doe daar 1 eetlepel koenjit bij
en anderhalve eetlepel kerrie djawa
laat de kruiden heel kort meebakken
reepjes kool erbij, flink peper erbij en eventueel nog wat olie of een scheutje water
de kool laten garen en slinken
als de kool gaar is, 3 of 4 geklutste eieren erdoorheen roeren en laten stollen
indien nodig op smaak maken met zout
lekker met rijst
Eet smakelijk!
Een aardig blog, vooral vind ik door de aandacht aan de No Impact Week.
Dus... als je zo nu en dan even tijd hebt... en je verveelt je (wat ik me niet kan voorstellen, maar goed...) dan kun je hier een kijkje nemen.
Ik zal de consuminderblogs aan de zijkant zetten, zodat ze gemakkelijk aan te klikken zijn..
Gisteren, 25 maart 2013, is een nieuw postzegelvel uitgekomen met de naam "1001 vrouwen"
Ontworpen door Roosje Klap. En dat is, jawel... mijn dochter! Ik ben apetrots!!
Je ziet er 6 sterke, opmerkelijke vrouwen op afgebeeld:
Alexandrine Tinne, Anna Zernike, Maria van Oosterwijck, Belle van Zuylen, Maria van Bourgondié, Trijn van Leemput.
6 Sterke vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis, ieder met haar eigen verhaal.
Zelf ken ik eigenlijk alleen Belle van Zuylen, vooral vanwege haar uitspraak:
"Ik heb geen talent voor onderdanigheid!"
In de andere vrouwen moet ik mij eens gaan verdiepen...
Hier kun je in ieder geval heel veel over het ontstaan van de postzegels lezen: STERKE VROUWEN
Je snapt: ik stond als eerste voor de deur van het postkantoor!
En kon het niet laten trots tegen de postbeamte te zeggen: "Mijn dochter heeft deze postzegels ontworpen!"
Volgende week dinsdag wordt het eerste velletje aan Maximaoverhandigd. Roosje mag twee sterke vrouwen meenemen. En wie zijn dat? Mijn kleindochtertje en ik!
Dat wordt een groot feest, dat snap je wel...
En wat erg grappig is: wij zijn allebei republikein!
Even een mooi gedicht over het voorjaar dat echt wel komt, maar nog even op zich laat wachten.
Echt... het komt er aan. Het gaat allemaal weer kunnen!!
Zelfs stenen geuren in het voorjaar van verlangen dat nooit geleerd heeft dat bloei niet komt dat alleen vorst en hitte in strenge opeenvolging schil na schil zullen barsten reinigende regen maakt de kern van denken kleiner Maar toch in het voorjaar geuren de stenen
Dick Hillenius (1927-1987)
Uit: Uit groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid aan te komen (1966)
Eén van mijn vriendinnen woont op drie hoog en is niet echt heel erg goed ter been.
Als ik bij haar langs ging moest ik altijd heel lang wachten tot ze beneden was om de deur voor me te openen.
Maar! Ze heeft er wat op bedacht!
Ze heeft de sleutel van haar voordeur aan een heel lang stuk elektriciteitsdraad geknoopt...
Ik bel aan en niet lang daarna wordt het raam opengegooid. We roepen: "Hola!" en dan wordt de sleutel naar beneden getakeld.
Ik moet er elke keer om lachen en mensen, die toevallig in de buurt zijn ook...
Langzaam maar zeker zakt de sleutel naar beneden en eenmaal vlakbij het slot pak ik 'm op en doe de deur van het slot. Dan roep ik: "Yep!" en wordt de sleutel weer naar boven getrokken...
Dan klim ik alle trappen op en meestal staat er in de warme eetkeuken een lekker bakkie op me te wachten.
Geen spannend verhaal, maar wel uit het leven gegrepen...
Dit weblog is van iemand, die nogal een groot pensioengat heeft en daardoor nogal krap zou kunnen komen te zitten. Zij heeft het roer omgegooid om zonder geldzorgen te zitten.
Het is iemand die niet zegt: zo móet je het doen, maar zo doe ík het.
Het weblog geeft veel tips. Zoals hier eentje voor de vleeseters onder u:
“Eet vaker als alternatief
voor vlees een eitje of peulvruchten. Peulvruchten zijn
heel eiwitrijk, goedkoop en supergezond.
Halveer in recepten de
hoeveelheid vlees en voeg extra groenten toe. Prei kun je bijvoorbeeld vaker kiezen:
goedkoop en boordevol vitaminen, mineralen en gezonde vezels. Goed te combineren
met Oosters eten, in soepen en pasta’s"
Wat ik mooi vind, is iets, wat ik ook dagelijks doe: dankbaar zijn voor alle goede dingen die in je leven gebeuren.
Als je even naar beneden scrolt op het weblog, dan kom je bij 12 maart een hele lijst tegen, waar "Zuinigaan" tevreden over is.
Kijk maar eens naar die lijst...
Bovenaan kun je klikken op bezuinigingstips en dan krijg je me een lijst! Ja... heel lang.
Pik daar maar de dingen uit, die voor jou van toepassing kunnen zijn.
En aan de linkerkant een hele lange lijst van blogs, die "Zuinigaan" volgt in verband met zuinig aan doen...
Ook heel handig... vooral als je geen geduld hebt om tot de volgende week te wachten, dat ik er weer een weblog uitlicht.
Deze ziet er mooi uit en geeft echt waardevolle tips.
Ik vond het vorige week leuk, om eens een soort van project te doen. Het No Impact Week project, dat nog lukte ook.
En voortaan ga ik dat in ieder geval één dag in de maand doen: ik koop dan niets, ik gebruik geen apparaten, zet niets aan dat elektriciteit verbruikt en ik neem de telefoon niet op.
Ik geef mezelf en de planeet op die speciale dagen wat rust. Die speciale dag markeer ik met groen kleurpotlood...
Maar... niet op een maandag, want je weet... dan is het straatschrijfseldag! Gisteren móest ik jullie echter even laten weten van onze Earth Hour vergissing, dus heb ik de straatschrijfseldag verplaatst naar vandaag...
Ik heb weer iets moois voor jullie gezien.
Het is geschilderd op de muur in het steegje achter de bibliotheek van Haarlem.
Een stad verfraaien met teksten of schilderingen.
Het grijze steen oplichten, zodat je bijna gaat huppelen.
De week is alweer bijna voorbij. Ik heb er een hoop van opgestoken en wat mij betreft is de week een succes geweest!
Vandaag is het WATER aan de beurt.
Van de week heb ik al gewezen op ons schone, heldere drinkwater. Dat moet natuurlijk schoon en helder blijven en we gaan er zuiniger mee om!
De gemiddelde Nederlander gebruikt 121 liter water per dag: bij het tandenpoetsen, het douchen, het afwassen, het besproeien van de tuin en ga zo maar door.
Dat is best veel. Denk je eens in: 121 liter!!
Als je een lijstje maakt van dingen, waar je water voor gebruikt, dan helpt dat misschien om na te denken over je waterverbruik.
Er wordt teveel schoon, helder drinkwater verspild.
BEGIN NU! Zet die kraan uit, laat 'm met een kleiner straaltje lopen...
Doe dat grootse en meeslepende maar elders, en dus niet met ons schone, heldere drinkwater!
Ik vul mijn drinkflesje met koel, helder water uit de kraan.
Ik spoel de wc kort door.
Ik gebruik het groente-was-water voor de planten.
Ik douche korter en ik draai de kraan dicht als ik mijn tanden poets.
Ik doe de was alleen met een goeie volle wasmachine en op een lage temperatuur...
Klik hier om te kijken wat de No Impact Man Colin Beavan deed met de was!
No Impact Week: ik koop niets nieuws, ik maak geen afval, ik ga te voet of te fiets en vanaf vandaag... let ik op mijn voedsel!
Wat verdwijnt er van mijn boodschappenlijstje: voorverpakt en voorbewerkt voedsel.
Ik eet alleen groenten van het seizoen, dus... niets van de glastuinbouw, maar alles van de koude grond, zoals winterwortelen, aardappeltjes en alle koolsoorten...
Ik eet alleen voedsel van biologische aard. Er komt geen druppel bestrijdingsmiddel mijn lijf in.
Het eten van niet-dierlijke produkten is het allerbeste wat ik kan doen om mijn impact op het milieu te verkleinen...
Probeer het eens, al is het maar één dag!
En ook ga ik low impact koken: je kunt de eieren, de pasta en de rijst veel korter koken!
Na twee minuten het gas uitzetten. Kan dat? Ja, dat kan! Klik maar even hierop en je ziet hoe dat kan:
Tot slot: wat is er mis met ons kraanwater? Helemaal niets! Dus... ik koop geen losse flesjes meer, maar doe mijn kraanwater in een 1000 maal te hergebruiken flesje!
Al is het alleen maar om de "plastic soep" in de oceanen te minderen...
Ik koop nog steeds niets nieuws en ik produceer geen afval. Vooral dat laatste vind ik reuze moeilijk! WAAROM ZIJN DE KOMKOMMERS TEGENWOORDIG PER STUK VERPAKT??? Er is gigantisch veel in plastic verpakt!
Dus... ik let op: eigen boodschappentas mee en eigen plastic zakjes...
Vanaf vandaag deze hele week aandacht voor: verbrand caloriën, geen benzine.
Hoe kun je jezelf No Impact verplaatsen?!
Alle vervoer op eigen kracht!
Nou weet ik wel, dat het voor sommigen mensen moeilijk is om de auto niet te pakken.
Die kunnen niet goed lopen, of wonen te afgelegen. En aan die mensen vraag ik: laat de auto in ieder geval zo veel mogelijk staan. Rijd desnoods met iemand mee...
Ik heb makkelijk praten: ik hèb niet eens een auto en ik doe alles op de fiets: grote zijtassen voor alle boodschappen. Vanmiddag naar Amsterdam... met de trein en de vouwfiets!
Dit is mijn fiets, waarmee ik me vrijwel altijd vervoer:
De sticker: ÉÉN AUTO MINDER zit er al een jaar of 5 op...
Als je dan tóch met de auto moet: pomp je banden zo hard mogelijk op. Laat je auto niet stationair draaien bij stoplichten of open bruggen, en schakel zo snel mogelijk naar een hogere versnelling.
Het is maandag 11 maart en ook vandaag doen duizenden mensen mee met de No Impact Week.
De aanstichter van dit evenement is Colin Beaven, een man uit New York, die een heel jaar met zijn gezin No Impact heeft geleefd!!
Kijk even naar het filmpje over hoe moeilijk het was... een heel jaar lang!
Maar wij slechts een week, want dat is al een hele uitdaging voor sommige mensen. Genoeg is genoeg...
De eerste dag gaan we ons richten op ons afval. We schijnen 400 kilo per jaar per persoon te produceren.
400 kilo!! Dat is toch gigantisch?!
Is het mogelijk om helemaal geen afval te produceren? Volgens Colin Beaven wel.
Ik maak deze week geen afval!
Ik doe mijn drinken in een afsluitbare beker. Mijn lunch doe ik in een broodtrommeltje...
Ik leg thuis ergenseen paar vuilniszakjes neer voor afval dat ik deze week toch produceer, waar ik gewoon niet omheen kan...
Aan het eind van de dag kijk ik of het moeilijk was om geen afval te produceren.
Welke dingen zijn echt onmogelijk?
Is het echt nodig om mijn voedsel voorverpakt te kopen in de buurtsuper?
Als ik boodschappen doe, neem ik mijn eigen boodschappentasje mee. Ik vraag geen bonnetje. Ik blijf bij produkten vandaan die verpakt zijn in karton, plastik, blik...
Ik zeg nee tegen wegwerpdoekjes, wegwerpwhatever...
Ik geef als verjaarskadootje een ervaringskado : samen naar de film of een fijne wandeling...
Ik kan het! Ik produceer deze week geen afval...
Ik hoop echt, dat je meedoet en dat je je gezinsleden ervan wilt overtuigen om deze week mee te doen...
Ik loop mijn huis uit en zeer schuin aan de overkant staat een doosje met lege flessen naast de prullebak.
Nou ja zeg... iedereen gooit tegenwoordig toch de lege flessen in de glasbak?!
Ik loop er langs en zie tot mijn verbazing, dat de flessen helemaal niet leeg zijn.
Een doosje met vier flessen met kurk en al naast de prullebak.
Tja... dan moet je net mij hebben. Dan ga je natuurlijk kijken.
Wat denk je? Dit is wat ik zie:
GOEDGEVONDEN! Hoe vind je zoiets...
Enfin, ik zet het doosje even bij mij in de hal en daarna om te acclimatiseren iets verderop in de gang en uiteindelijk in de woonkamer.
's Middags komt mijn zus op de thee. Maar al ras is de vijf in de klok en ik vraag haar of ze het aandurft een glaasje "GOEDGEVONDEN" met mij te drinken.
Er is wel een enige aarzeling, maar so what, laten we eens gek doen.
We proberen het.
Ontkurken... de kurk ruikt goed.
Klok-klok-klok inschenken en... "Lechajiem!"
Het eerste slokje is genomen.
Helaas... de wijn is nog steeds te koud! En daardoor wat aan de wrange kant. Jammer!!
Later, als de wijn veel meer op kamertemperatuur is drink ik nog een glaasje met Henry. Prima!!
Heerlijke wijn: GOEDGEVONDEN, een Merlot van 2004 uit Suid-Afrika...
Maar het blijft natuurlijk een raadsel, wie die flessen heeft weggezet.
En waarom?
Misschien iemand, die dacht: er zit teveel stof op de flessen.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.gif)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.JPG)
