07/04/2014

De eerste maandag van de maand

.
Vandaag is de eerst maandag van de maand april.
En om 12 uur kunnen we hier en overal elders in het land "meegenieten" met de oefeningen met het luchtalarm.
Ik weet niet hoe het komt, maar op de één of andere manier raak ik steeds ontroerd door dat geluid.



Als ik om 12 uur midden in mijn rondje loop en de sirenes gaan af... dan luister ik heel intens en ja... dan gebeurt het: brok in de keel. Eén minuut en 26 sekonden luister ik naar dat geluid...



Eens was ik in Graz op de Schlossberg.
Het was de eerste maandag van de maand. Ik keek uit over die prachtige stad: de rivier de Mur, het gekke dak van het Kunsthaus. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht.
En toen ... was het 12 uur... de sirene-oefening klonk van alle kanten op ons af.

De oefening is daar vele male langer dan hier en door de bergen klinken ook nog eens de echo's...
Je snapt het al... daar kwam die brok in m'n keel weer.

Hoe zou dat toch komen. Is toch raar: een brok in je keel van de eerste-maandag-in-de-maand-sirene...
Misschien heeft het te maken met een gevoel van veiligheid: er wordt over me gewaakt...

.

17 comments:

Marjolijn. said...

Natuurlijk is het nodig dat het luchtalarm geoefend wordt.
Maar ontroerd raak ik er niet van.
Vind het eerlijk gezegd maar een rot herrie.
En ben altijd weer blij als die 90 seconden voorbij zijn.

Fijne dag vandaag meis.

Lutje said...

ik wist dit zelfs niet, zou dat in belgie ook zo zijn?

Jelle Droeviger said...

Dat lijkt me voer voor psychologen, Marlou. ~ Het geluid van die meerdere sirenes in een wat grotere stad lijkt - door de verscheidene afstanden naar jou als toehoorder - verschillend te beginnen en te eindigen; misschien is dát het, wat jou ontroert, alsof het een orkest is, met eigenwijze instrumentalisten. ~ Mogelijk geven de sirenes jou een gevoel dat er over jou wordt gewaakt...
Overigens lijkt het er op, dat de niet afgemaakte zin aan het einde van jouw blog suggereert dat zojuist de bom is gevallen in Haarlem...

Jelle Droeviger.

klaproos said...

ja dat zal het zijn lieve lou,
het is wel een door merg en been gaand geluid hé,
brrr,
Ace is er erg gevoelig voor, de eerste keer dat we het hoorden wilde hij wegkruipen,
we hebben de maand daarop echt moeten oefenen met zijn mama erbij:-)

nu gaat het wel, maar hij kijkt naar mij en zoekt bescherming, tuurlijk geef ik 'm die:-)
xxx

John said...

Mogguh Marlou,

Ik hoor ze zelden. Hier moet echt de wind goed staan, anders valt het geluid over water weg. Net als de kerkklokken. Ik woon er vlak bij, maar hoor ze bijna nooit.
fijne dag

Petr@ said...

Ik heb altijd 2 sirenes Marlou.
Onze hond Sil gaat altijd gezellig meedoen (ook met de sirenes van de brandweer e.d.)
Dus ik moet juist altijd lachen als ik het hoor.

Liefs Petr@

Kay ♥ said...

Ik krijg daar kippevel van!
Hier in het dorp doen ze dat ook nog op de eerste donderdag van de maand.
De eerste keren schrok ik mij een hoedje.
Het moet me wat geweest zijn in de oorlog, als je wist dat het kwaad er ging aankomen.
Dan liever op bezoek in een stad, in vredestijd.
Wil je méér natuur kom dan maar eens kijken ;-)
alle goeds

Annet said...

Ja dat zou kunnen Marlou. Een waarschuwing voor bommen. Bah.
Ergens in Gieten gaat het ook af. Geen prettig geluid voor mij.
Zo zie je maar weer hoe een ieder het ervaart.
Mooi stukje.
Veel liefs vanaf de nieuwe laptop.

Zachtje van Annet X x X

Kay ♥ said...

ot: die plek ligt wel meer dan 100 km bij ons vandaan hoor, en de wandeling was maar 26 km.
om vergissingen te voorkomen laat ik dat maar even weten!

Sjoerd said...

Mij stoort die herrie alleen maar. Er wordt toch niets mee gedaan...

די מריו said...

Ik was in Israël toen ik het hoorde, ik voelde me ineens niet veilig ;-)

Love As Always
Di Mario

fotohanvogel.blogspot.com said...

Wat je ontroerd Marlou ik heb geen idee, maar je hebt het wel prachtig verwoord!

christiene said...

Ha Marlou,
ook hier ging ook het alarm af
ik vind het ook niet zo,n mooi geluid.....
maar in nood is het goed dat het er is....
vraag me af hoe het zou zijn als je doof bent....
liefs een groetje
Christiene.

Wim said...

Ik herinner me dat snerpend en vervelende geluid nog en euh... ik vond er niets ontroerends aan. Het deed me denken aan de oorlog en de vliegende bommen.

gerdaYD said...

Dus jij hebt dat gevoel ook bij het maandelijks loeien van de sirenes? Het is inderdaad goed te weten dat er over ons wordt gewaakt, maar het is bovendien ook goed te weten waarom men die oefeningen houdt: niet alleen om het testen zelf, maar ook om de herinnering aan die verschrikkelijke oorlogen levend te houden...

Yvette said...

altijd denk ik.....aktie lekker dier!

Mirjam Kakelbont said...

Een tijdje is het luchtalarm weggeweest in Nederland. Omdat het ouderen teveel aan de oorlog herinnerde, zei "men" en er komt toch geen oorlog meer...
Intussen is "men" weer teruggekomen van die gedachte. Elke eerste maandag van de maand denk ik aan de oorlog. Jouw gevoel kan ik me wel voorstellen, lieve Marlou!