23/09/2015

Een steentje in de zak...

.
Sinds kort volg ik een cursus over Optimisme en Positivisme.
Nou ken je me ondertussen al een beetje en ik hoor je denken: "Marlou, die is toch een rasoptimist! Die heeft het postivisme zelfs uitgevonden..."
Dat is ook een beetje zo.
Eigenlijk is het een cursus om het Optimisme en Positivisme door te geven. Om die mooie eigenschappen aan iemand anders te leren, want echt... je kunt het leren!
Maar voor me zelf heb ik er ook heel veel aan.
Het is een cursus waar veel in geschreven wordt. En dan bedoel ik niet het rammelen op je toetsenbord, nee... werkelijk schrijven met een pen en op papier.


De bedoeling is om minimaal 15 minuten per dag te schrijven, gedurende 40 dagen.
Ja! Ik ga er werkelijk voor zitten, met een eierwekkertje...
En dan duurt 15 minuten best lang, maar ik voel dat het goed is om te doen.

De tweede les gaat over dankbaarheid.
Er zijn namelijk verbanden tussen dankbaarheid en algemeen welbevinden.
Nou kan het wel eens moeilijk zijn om je dankbaar te voelen en om het vol te houden.
Daarom is het steentje bedacht.
Stop een klein steentje in je zak en elke keer als je dat steentje voelt dan voel je je even dankbaar voor al het goede dat in je leven is.


Het kan zo'n mooi rozenkwartsje zijn of een andere halfedelsteen of een mooi glad steentje dat je op het strand hebt gevonden...
En ik kan je vertellen: het werkt!
Ik voel me veerkrachtig en tevreden...

Dit is wat Thich Nath Hanh zegt:

"If you look deeply, you can always find more than enough conditions to be happy in the here and now. Just to be alive is already a miracle..."





8 comments:

Marjolijn. said...

Veel schrijven dat zie je niet veel meer en zeker niet in cursus verband.
Dat zijn best lange brieven die je elke dag moet schrijven.
Succes meis, je kunt het...!!

די מריו said...

Schrijven.. echt met pen en papier. Dat doe ik op mijn werk wel, maar dat zijn klantenbriefjes, die tellen vast niet mee...

Love As always
Di Mario

gerdaYD said...

Goh lieve Marlou, momenteel zou ik zeker en vast ook iets aan die cursus hebben, er is alleen één nadeel, door mijn hele leven lang op een klavier te tokkelen, thuis en op het werk, kan ik bijna niet meer echt schrijven, of dan alleen in blokletters. Erg hé? Maar misschien mag je ook 15 minuten per dag typen, dat zou me heel veel frustraties besparen hihi.
Je hebt gelijk, zelf zou ik niet denken dat jij zo'n cursus optimisme nodig hebt, want jij zit er boordevol van! Maar het leren doorgeven is ook een must natuurlijk... Alhoewel je daar nu al heel goed in slaagt, ik wordt altijd een beetje gelukkig bij het lezen van je blog!

John said...

Mogguh Marlou,

Ik ben elke dag dankbaar dat ik wakker word en weer een dag mee mag :)
Ik heb die cursussen niet nodig :)
Of je optimisme door kan geven? Ja dat denk ik ook.

groet

Sjoerd said...

Ik weet niet wie het schrijven heeft uitgevonden, maar aan mij is dat niet besteed. Na een dag kan ik al niet meer ontcijferen wat ikzelf geschreven heb. Ik ben blij met mijn toetsenbord. Iedere keer als ik op een toets druk ben ik blij dat ik dat niet meer hoef te schrijven...

Annette said...

Ja het bedanken gaat bij mij vanzelf.
Je krijgt wat en dan zeg je 'bedankt'of in een andere taal (voor de verandering).
In de homeopathie hoort dit bij het Pulsatillatype (Wildemanskruid).
Die práchtige homeopathie zo verguist door de pillenmaffia.
En bijna iedereen loopt ze achterna.
Ik zou als kind tot dit type behoren en leefde dicht bij m'n innerlijk kind.
Maar het mooiste ik werd er verlost van buikpijnen die mij kwelden in de vroege ochtend of diepe nanacht.

Bedankt voor deze bijdrage Marloulou X X !

Jelle Droeviger said...

Ja, schrijven zonder toetsen is geweldig. Die verbinding tussen hoofd en penpunt is een wonderbaarlijk iets. En het mooie is dat je aan je eigen handschrift kunt zien hoe je je voelt.
Een klein eigen voorwerpje dat je altijd in je zak hebt, waaraan je regelmatig even voelt, en dat jou als het ware even reset, is iets dat ik al heel lang doe, en het wérkt.

Jelle Droeviger.

Mirjam Kakelbont said...

Ik schrijf alles eerst met pen op papier. In mijn schrijfschrift :-) Het schrift houdt het midden tussen een vuilnisbak en een schatkist, haha.
Schrijven is echt goed voor een mens. Die truc van het hartje ga ik ook oppakken. Letterlijk en figuurlijk.
DagDag Lief MarLouLoutje.
Ik ben blij dat ik jou gevonden hebt <3
Lieve groet