.
Ik ben eigenlijk al mijn hele leven nogal vergeetachtig.
Best wel onhandig soms.
Maar wat me van de week overkwam?
Doe ik een keukenla open en "wat sien-ik"?
De telefoon tussen het keukengereedschap!
Nou ja zeg... moet niet gekker worden!
Als kind van ongeveer 12 moest ik eens een pan naar de keuken brengen.
Wij hadden een huis met drie verdiepingen en voor mijn gevoel "ineens" stond ik boven in mijn kamertje, met die pan nog in mijn handen.
Had ik de drie trappen naar boven met die stomme pan gelopen.
Nou ja zeg...
15 comments:
Haha, ja dat kan de beste overkomen.
Gelukkig weer terug gevonden.
iedereen is wel eens ergens met zijn gedachten dat er eens iets mis gaat
dat is menselijk
Een @->- voor jou.
Hahahaha, je kan er maar het beste om lachen. Vooral in de wetenschap dat je de enige niet bent. Ik ben toen ik nog werkte wel eens van school weggegaan met mijn theebeker nog in mijn hand. Was al een eindje op weg naar huis toen ik het in de gaten kreeg. En toen was ik nog helemaal niet oud.
:-) ja dat is knap lastig lijkt me, ik herken het van vriendinneke, die heeft hetzelfde..... lastig....in het begin zeker, nu train ik mijn geheugen om dingen van haar te onthouden :-) maar het overkomt mij ook weleens dat ik ergens sta en denk ... huhh.... wat moet ik hier doen :-)
maar een telefoon in de keukenla néé dát nooit, wel de kat jus d'orange gegeven in plaats van melk... dus ehhh het kan echt erg hiero :-) en nee.... daar is rufus niet aan overleden :-)
dag loutje,
heb het fijn vandaag
xxx
Dat is inderdaad vervelend voor je.. Maar het brengt ook weer leuke verhalen mee.. tenminste als je ze niet vergeet.
Love As always
Di Mario
Ach ja, vergeetachtigheid.
Ik las een studie, die meldde dat het in hoofdzaak heeft te maken met
Vertrouwen, Discipline en Concentratie...
Misschien komt het doordat we teveel tegelijk willen doen, waardoor het beklijven van onze handelingen achterblijft.
.
Jelle Droeviger.
Hahahaha, het is herkenbaar hoor.Volgens mij ben je dan in gedachten alweer met andere dingen bezig.
Ik vergeet ook wel eens dingen, of ik doe ze simpelweg met een totaal gebrek aan aandacht. Zo kon ik ooit nergens de pot pindakaas vinden die ik had gekocht en bleek die in de diepvries te hebben gelegd.
De telefoon in de keukenla ...
Ik kan er ook wel wat van, maar zo ver heb ik 't nog niet geschopt ... ;-)
Haha wel herkenbaar hoor. Ik was eens mijn portemonnee kwijt, paniek alom, overal gezocht.
Uiteindelijk vond ik hem in mijn beautycase!
Vaak ben je met meerdere dingen tegelijk bezig. Vaak helpt het wel om iets hardop te zeggen, bijvoorbeeld: ik doe de sleutels in de la!
Dat helpt bij mij wel.
Ik heb dat vaak als ik aan het werken ben, dan leg ik een stuk gereedschap even aan de kant, en weet vervolgens niet meer waar ik het heb neergelegd. Meestal ligt er dan wat op of naast.
Gelukkig heb ik daar geen last van wel regel ik altijd dat anderen ook spullen terug leggen op de plaats waar ze het pakken...dus nee ben eigenlijk nooit iets kwijt.
Groetjes
Het komt bij mij over als dromerigheid of gebrek aan concentratie en daar heeft iedereen wel eens last. Ik heb met de vaste telefoon onlangs mijn mobiele nummer ingetoetst, geen idee waar ik het ding had neergelegd. Ik gebruik hem niet dagelijks.
Is het vergeetachtigheid of verstrooidheid ? Hoe dan ook, lastig is het wel.
(-: (-: We zijn in goed gezelschap, Marlou (-: Ik loop gerust met volle armen vuile was naar de keuken terwijl de wasmand met wasautomaat op zolder staat. En waarom? Gewoon geestelijk de weg kwijt. Mijn gedachten de hort op. Mijn man kijkt er niet meer van op. Ik beschouw het maar als een compliment. In mijn familie word ik er wel mee geplaagd maar ik kan het hebben: ik weet wie het zeggen, hahaha.
Als ik het pand verlaat zeg ik áltijd tegen mezelf: SLEUTELS! portemonnee, telefoon. Ter controle van mezelf. Ja, ja, zover is het inmiddels met me gekomen...
Dikke liefs ♥
Post a Comment