18/11/2010

De uitnodiging

.

Luister naar deze gave indianenmuziek, terwijl je het gedicht leest...


Een gedicht van Mountain Dreamer, een indiaanse oudste.


Het interesseert me niet wat je doet voor de kost.
Ik wil weten waar je naar hunkert,
en of je ervan durft te dromen
het verlangen van je hart te vervullen.


Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico durft te nemen om voor gek te staan voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur echt te leven.


Het interesseert me niet welke planeten je dwarszitten.
Ik wil weten of je bent afgedaald in de kern van je eigen verdriet, 
of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven, 
of dat je bent verschrompeld, je hebt afgesloten uit angst voor pijn.
Ik wil weten of je pijn kunt verdragen,
zowel die van mij als van jezelf, zonder die pijn weg te stoppen, 
er van weg te lopen, of er wat dan ook mee te doen.


Ik wil weten of je vreugde aankunt, die van mij én die van jezelf, 
of je kunt dansen met overgave, 
extase toe kunt laten tot in de toppen van je vingers en tenen, 
zonder toevlucht te nemen tot voorzichtigheid, 
tot realisme, of rekening te houden met menselijke beperkingen.


Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen, om eerlijk te zijn naar jezelf.
Of je de verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.
Ik wil weten of je zelfs zonder geloof durft te leven, zodat je zelf betrouwbaar kunt zijn.


Ik wil weten of je schoonheid kunt zien,
ook als die niet elke dag even mooi is,
en of je daarvan de bron hebt gemaakt waar je werkelijk uit leeft.
Ik wil weten of je met falen kunt leven,
zowel je eigen falen als dat van mij,
en nog steeds, aan de rand van het meer, 
uit volle borst ‘JA’ kunt schreeuwen tegen de zilveren maan.


Het interesseert me niet waar je woont en hoeveel geld je bezit.
Ik wil weten of je, na een nacht vol verdriet en vertwijfeling, 
moe en gekneusd tot op het bot, op kunt staan
en doen wat er gedaan moet worden voor de kinderen.


Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt.
Ik wil weten of je midden in het vuur naast me zult staan,
als het er echt op aan komt en niet terug zult deinzen.


Het interesseert me niet waar, of wat, of met wie je hebt gestudeerd.
Ik wil weten, als al het andere wegvalt, wat het is wat je uiteindelijk draagt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn,
en of je dan met je hele hart kunt houden van jezelf.



Message from Oriah Mountain Dreamer:

While I am pleased that this piece, “The Invitation”, has spoken to many others and happy that it is being shared, I would ask that you honour the original by sharing it as it was written.
I am a teacher and writer living in Toronto with my two teenage sons. While my family history includes stories of Scottish, German and Native American descent I am a Canadian woman, and not an Indian elder as has sometimes been reported, being neither old enough nor wise enough to claim the status of elder for any people.
I have had the privilege of studying with and learning from the wisdom of Native American elders who gave me the medicine name, Mountain Dreamer.
My first book, “Confessions of a Spiritual Thrillseeker”, is currently out of print.
I am now working on a book entitled “The Invitation”, expanding on the thoughts and teachings held within this smaller piece.
“Dreams of Desire” is a small collection of poetry available only through Mountain Dreaming.

Oriah Mountain Dreamer

.

17 comments:

John said...

Ik vind het prachtig! En ik kan overal ja op zeggen. Ik weet 'en jij ook weet ik, hoe belangrijk het is om te leven. Echt te leven. Open te staan voor de vreugde, de liefde, alles, de eventuele veranderingen door keuzes die gemaakt worden. Ik heb zeer zeker dat lef.

Mooie muziek ook!

Di Mario said...

Ik kan de muziek niet horen. Maar de indianen wel zien. Mijn Moeke heeft het hele huis er vol mee.

Love As Always
Di Mario

Han said...

Het waren mannen die veel en goed konden nadenken en dat zie je terug in hun uitspraken.

Marjolijn said...

Ja mooi hé.
Wijsheden die je elke dag mogen passen.
Maak er vandaag zo'n mooie leef dag van meis, en alle dagen hierna ook. Ik doe met je mee.

gerdaYD said...

Goh... en oooo natuurlijk lieve Marlou, dankjewel om deze parel met ons te delen! Waar haal jij het toch allemaal vandaan? Jouw interesse is brééd, en door jou wordt ik een beetje rijker...
Schatje, maak er een schitterend, poëtisch dagje van hé, en straks een even schitterend weekend, samen met de liefde van je leven!

Fluitenkruid said...

Wat een wijsheid was daar toen al aanwezig. Een heel fijn weekend voor jou en alle anderen die hier lezen x

Wim said...

Het interesseert de "nobele wilde" niet maar hij wil wel veel weten.
;-)

Lutje said...

wat een wijsheid; echt mooi om toe te passen!Eigenlijk zou je op alles "ja"moeten knikken

Ineke said...

Mountain Dreamer -
Deze man doet zijn naam met recht eer aan!

Indringend, puur, eerlijk, ongekunsteld, waren de woorden die bij me opkwamen bij het lezen van dit gedicht.
Hoewel ik eigenlijk nog naar een ander woord zocht, totdat ik terugscrolde en zag dat zijn naam Mountain Dreamer was. Dreamer, ja!

Alleen bij iemand die met wijsheid begaafd is, denk ik, kan zo'n gedicht geboren worden.

Heel mooi!

Fijn dat je dit geplaatst hebt Marlou!

Een heel goed weekend wens ik je toe meis!

Dag, veel liefs van Ineke

Annet said...

Hemel wat prachtig!

Kleurige kus op VRIJdag!

Annette van de boerderette ♥

Ineke said...

Oh Marlou, wat leuk, laat je lekker verrassen!
Nogmaals een heel fijn weekend, geniet volop!

Jelle Droeviger said...

Ik werd wakker en keek in de spiegel. Ik zag een bruin-verweerde kop en een doordringende blik. Ik begreep dat ik een indiaan was geworden.

En zie, de mooiste gedachten kwamen bij me op. Ik keek vaak, schijnbaar onbestemd, in de verte, en mompelde dan wat. Alle dieren waren mijn vrienden. Ik was één met de natuur.

De mensen uit het zuiden vonden mij maar vreemd. Ze zochten ruzie; daar ging ik niet op in; mijn kalmte en onverschrokkenheid deed ze afdruipen.

Elke avond dat de zon bloedrood onder ging zat ik voor mijn tent en mediteerde.

Op zo een avond kwam er eens een zwarte beer aanlopen. Ze brulde wat, en toen ik niet reageerde kwam ze nieuwsgierig dichterbij. Uiteindelijk ging ze naast me zitten, en legde haar kop tegen mijn schouder aan.

Jelle Droeviger.

Liesbeth said...

Ja,het is ontzettend mooi dit. Ik heb het ook een keer gepost. Ik heb ook een goede kennis, zij is gek van indianen en heeft een stichting op gericht, daar doe ik wel eens wat voor. Fijn weekend Marlou!

gerdaYD said...

Fijn weekend mijn lieve Marlou! En kijk inderdaad omhoog als je iets moois wil zien (de zon misschien? Of de volle maan) maar toch zo nu en dan naar beneden kijken hé, zodat je niét in iets naars trapt, hihi.
Knuffeltje... en geef je je Henry er ook eentje van mij?

Lutje said...

Ik wens je een leuk weekend :o)

klaproos said...

prachtig hé marlou,

een van de eerste teksten die ik gebruikt toen ik met loggen begon, en het is een tijdloze tekst, want nóg steeds weet hij een ieder te raken,

mooie muziek ook hé:-)

lieve groetjes
xxx

Leibele said...

Het is prachtig. Maar bij het zien van een foto van deze schrijfster, Oriah, zag ik al heel snel mijn vermoeden: Oriah is geen Indiaanse.