03/01/2013

De stille stad

.
Mijn "eindejaarsreces" begint met griep.
Een dikke week ben ik gevloerd en als ik dan eindelijk dinsdag 25 december naar buiten kan en dat dan ook nog de zon schijnt, besluit ik een aantal van mijn nieuwjaarswensen niet door de post te laten bezorgen, maar zelf in de briefbussen te doen van de vrienden, die ik een sprankelend 2013 toe wil wensen.
Ik bedenk een fietsroute met een stuk of 10 nieuwjaarswensen in m'n zak.

Het is doodstil in de stad.
Niemand.
Zo onwezenlijk...
De Botermarkt, normaal gesproken met volle terrasjes, is leeg.
Er is niets open. Geen winkel, geen café. Niets!
En toch is het dinsdag.
En iedereen is weg, er is niemand thuis. 
Niemand?
Ja, toch wel... Liesbeth is er.
En ik geef haar mijn wensje en we drinken een kopje koffie en kletsen een beetje bij.

Zie je... dat is nou het leuke van zelf voor postbode spelen. Je spreekt nog eens iemand op een doodstille dag...

.

10 comments:

Marjolijn. said...

Zelf postbode zijn is een leuke bezigheid, zeker na een week van griep en ziek zijn.

Hopelijk is het nu allemaal weer over en ben je weer goed opgeknapt.

Fijne dag vandaag.

gerdaYD said...

Oooo lieve Marlou, wat erg nou dat je juist in deze periode zo ziek moest zijn... hopelijk ben je toch al wat beter en kan je het nieuwe jaar gezond én gelukkig beginnen! Verzorg je goed meid...

Jelle Droeviger said...

Alleen op de wereld, Marlou.? Lijkt me wel aardig om eens mede te maken. Maar dan niet langer dan een half uurtje. Zonder anderen heeft het leven toch maar weinig zin.

Jelle Droeviger.

Jelle Droeviger said...

Alleen op de wereld, Marlou.? Lijkt me wel aardig om eens mede te maken. Maar dan niet langer dan een half uurtje. Zonder anderen heeft het leven toch maar weinig zin.

Jelle Droeviger.

Sjoerd said...

Ik heb het kaartjes sturen aan de wilgen gehangen... Met als logisch gevolg dat er nu ook niet veel meer binnenkomen.

John said...

Tja, maandag was ik even bij de supermarkt. Ik was wat vergeten. Het leek alsof we oorlog kregen. Tot buiten stond de rij van mensen die naar binnen wilde. Dinsdag was alles uitgestorven.
Mensen zijn echt een vreemd ras.

christiene said...

Marlou,je brengt mij op een idee
één dag postbode spelen... en misschien wel met een kopje thee.
Snel beter worden he.
beterschap!
Groetjes Christiene.

klaproos said...

Gelukkig Nieuwjaar
Lieve Loutje,
we wensen het elkaar op elke manier mogelijk:-)

een koppie koffie een vriendelijk woord, het kost zó weinig en doet zo goed hé.

ik wens jou beterschap, en mandenvol liefde en vriendschap in het nieuwe jaar:-)

xxx

Di Mario said...

Het was niet stiekum midden in de nacht? ;-) Mooi dat je weer beter bent. Dan kun je er voorlopig weer tegenaan.

Love As Always
Di Mario

Han said...

Marlou ga je ook stadspostzegels uitgeven ik heb ze nog van jaren geleden. Dus wil ook wel een set van jou stadspostzegels kopen voor mijn verzameling.