08/11/2016

Een beetje steunen...

.
∃ℰ℉ℳÅ∀ℵРℕ☮✔€ℳℬℰℛ

Iemand die ik goed ken heeft het te kwaad.
Ze moet huilen... en huilen... en huilen...
En ze kan niet meer stoppen...

Meestal moet ik dan een beetje meehuilen.
Of krijg ik een brok in m'n keel.

Nu probeer ik haar wat aandacht te geven en een beetje over haar rug te aaien, maar nee... dat wil ze niet.

Als ze min of meer uitgehuild is vraag ik of ze op een leuk terrasje aan het Spaarne een kopje koffie wilt drinken. 
Ik trakteer natuurlijk.




Ik zit naast haar op het terras. De zon  schijnt; een warm gouden plekkie!
We praten wat en ze legt haar verdiet op tafel en ik leg het mijne er naast...

En het helpt!

Iets voor een ander doen helpt...
En echt niet alleen in de geefmaand...
Eigenlijk heb ik helemaal geen geefmaand nodig!



10 comments:

Marjolijn. said...

Wie goed doet, goed ontmoet...!
Het kan iedere dag en altijd.

Fijne dag meis, hou het lekker warm.

Lutje said...

ja, dat heb je mooi geschreven, dat moet niet enkel in de maand november....
Eén @->- voor jou

די מריו said...

De geefmaand is eigenlijk een term om voor sommige andere mensen, zodat die beseffen dat ze ook eens moeten delen. Maar de meeste mensen die ik ken hebben dat niet nodig.

Love As Always
Di Mario

klaproos said...

ja weet je, ze móet huilen, want haar verdriet is zó groot,
als je over haar rug aait, wat erg lief is, dan stopt het huilen, zoek mar op, en dat wil ze niet...
dat huilen is het begin van verandering... zeg dat ik het gezegd heb, nu komt er garen op de klos,

en loutje... als ik jou kan helpen met jouw verdriet..
dan met "alle" soorten van genoegen.. ik zie je zo graag lachen,

dikke knuffel voor jullie allebei.
xxx

Yvette said...

ja Marlou,

het zo moeten huilen moet gebeuren, huil maar....of het nu een reden heeft of ogenschijnlijk geen reden heeft, er zijn is dan vaak genoeg.
en een van die erzijn mensen ben jij ook voor mij....wist je dat?

Jelle Droeviger said...

Dit schreef George Eliot, (Mary Ann Evans). Ze leefde van 1819 tot 1880.

...O, de troost, de onuitsprekelijke troost van je veilig te voelen bij iemand ; om noch je gedachten te moeten afwegen, noch op je woorden te hoeven letten, maar ze de vrije loop te laten, precies zoals je bent, kaf en koren tegelijk, wetend dat een betrouwbare hand ze zal zeven, zal houden wat waard is behouden te worden, en dan, met de ademtocht van genegenheid, de rest zal wegblazen...

Jelle Droeviger.

gerdaYD said...

Jij hebt inderdaad zo'n weggeefmaand niet nodig lieve Marlou, jij geeft elke maand van het jaar fijne dingen aan een ander. Ook op je blog en daar is het elke dag prijs! Alleen in het weekend niet maar dan mag je even aan jezelf denken en aan je lieve Henry want dat laadt de batterijtjes op!

Sjoerd said...

Geven is niet per definitie tastbaar. Liefde geven en mensen helpen als het kan horen daar ook bij

christiene said...

Een luisterend oor,een arm om je schouder
lekker kopje koffie,laat de tranen maar gaan.
Marlou op tijd een bakje troost,dat lucht op.

lieve groet
Christiene

Mirjam Kakelbont said...

Een beetje aandacht doet een mens zó goed!
Alleen al door te luisteren kan je iemand blij maken. Even je hart luchten en sores op tafel leggen. Jij bent een ruimhartig en begripvol mens. Maar dat wist ik al (-:
En toch geef ik je weer een compliment: goed gedaan, MarLouLou. Jij vindt het misschien gewoon maar deze mevrouw - en ik - heel bijzonder.
Dikke knuffel