06/10/2010

Uitgelicht: de Boeddha

.

Mijn ouders hadden, zolang als ik mij kan herinneren, deze Boeddha in huis.
Ik heb het bronzen beeldje geërfd toen zij overleden in 1997.
Het staat in mijn slaapkamer gewoon maar een beetje te staan.
Het is een klein, slechts 13 cm hoog.
Ik denk al vrij oud. Maar hoe oud??? Ik weet het niet.

Bij nader beschouwing denk ik toch, dat het Quan-Yin is, de vrouwelijke “collega” van de Boeddha. Die heeft namelijk altijd zo’n hoog kapsel met een doek er mooi overheen gedrapeerd.


Ik denk, dat mijn ouders het gekregen hebben van oom Felix.
Die heeft later een museum opgericht in Haifa, waar hij zijn hele verzameling Japanse kunst heeft gedeponeerd: museum (*klik*)
Maar zeker weet ik het niet, omdat Quan-Yin niet Japans, maar Chinees is. Tenminste, dat denk ik. Of zijn de tekens voorop toch Japans? Jammer, dat ik het mijn ouders niet meer kan vragen...
Ja, ik denk toch Japans, want dat schrijf je van boven naar beneden en Chinees schrijf je van links naar rechts.

In ieder geval is het een bijzonder ornamentje in mijn huis.
In het bakje, dat Quan-Yin op schoot heeft kun je wierook branden, of een bloemetje of iets lekkers leggen...
Ik hoop, dat het heel lang in de familie mag blijven.
Misschien moet ik het maar eens oppoetsen en een beetje vertroetelen…

Weet iemand een manier om brons te reinigen?

.

13 comments:

Han said...

Niets aan doen Marlou nu zitten er nog gebruikssporen van je ouders op. Stel je voor dat het plots helder fris brons zou zijn dan is het toch niet meer jou beeldje.

Anne said...

ze is mooi( niet oppoetsen)
zo heb ik ook een boeddha met bladgoud, die mijn opa honderd jaar geleden megenomen heeft als koopvaardijkapitein:))

John said...

Dat is een mooi beeld Marlou. Ik heb er zelf ook een paar staan, maar dan van hard hout. Dat is dan weer wat minder eigenlijk, en ik hang geen geloof aan. Maar de beelden zijn zo mooi, dus ja.. Ik hou ze natuurlijk.

Di Mario said...

Ik zou er niets aan veranderen, het is zoals het is. Weet je oom in Haifa niet hoe het precies zit.

Love As Always
Di Mario

klaproos said...

ik weet niet hoe j e brons mooi krijgt maar ehh ik zou der niks aan doen marlou,
maar wil j ehet toch weten is er wel achter te komen dan wil ik wel bij een beeldhouwer hier in het dorp gaan vragen voor je,

een knap koppe,
slaap lekker hé,
xxx

Jelle Droeviger said...

Zandstralen, Marlou, dat brons. Dan wordt het weer als nieuw. Bleek werkt ook en zoutzuur zéker. Of in een verchroom-bad hangen en de stroomrichting omkeren.

Al deze oplossingen zijn als de "verbeteringen" die mensen ook wel op zichzelf laten toepassen. Alle rimpels en gebruikssporen weg. Nieuw en mooi, maar waar is het karakter gebleven.?

Jelle Droeviger.

Marjolijn said...

Niets aan doen meis, anders veranderd ze veel te veel van kleur, en wordt het een heel ander beeldje.
Fijne dag meis

Lutje said...

ik zou er niets aan doen want het ziet er toch goed uit, maar ik weet ook niet hoe je brons poets--->dus ben ik gaan googlen: een ruwe spons en het kookwater van witte bonen (zonder zout) en dan goed schoonboenen of in zeepsop met wat spiritus steken en opwrijven met een zachte doek.

gerdaYD said...

Tja, mijn lieve Marlou, ik denk dat het bij iedereen zo is: op latere leeftijd komen de vragen die je niet meer aan de geliefde overledenen kan stellen...
Maar ik zou zeker ook niks aan het beeldje doen: het heeft zo'n mooie patine, en de vingers van je lieve ouders zijn er nog overal op te vinden, samen met de mooie herinneringen aan hen...
Koester het maar, daar in je slaapkamer of elders in huis, maar vooral in dat grote hart van jou!

Fluitenkruid said...

Wat mooi en ook de historie ervan, niet poetsen maar liefdevol naar kijken :-)

Hans said...

Goedenavond mevrouw,

'Weet iemand een manier om brons te reinigen?'

NIET!! NIET!! NIET!!

Stap met je beeldje naar een antiquair, laat het vrijblijvend taxeren, die zal je heel hard aanraden om je brons niet te poetsen.

Het heeft nu een prachtig patina, ga d'r niet aan zitten kl***ten zonder dat je weet wat je er allemaal aan bederven kunt!!

Groetjes, Hans

PS: Wat een mooie zonsondergang was dat vanavond!

Wim said...

De antieke patine zou ik zeker niet verwijderen.
Af entoe zou ik een Belgische praline in z'n bakje leggen ;-)

Liesbeth said...

Ik heb er ook een paar in huis. Een met de foto van mijn broer en moeder. Daar heb ik ook een veer (lucht) een potje aarde en een bakje met water en een kaarsje erbij.Leuk om weer een blogje van je te lezen!