13/10/2020

Droevige letters

Kunnen letters droevig zijn? 

Nee, op zich eigenlijk niet. Een A is gewoon een A en een Z is ook gewoon een Z. 

Maar een tekst kan wél droevig zijn! En óf een tekst droevig kan zijn...

Vorige week zag ik dit op een bankje in een van de Bolwerken, hier in Haarlem. Ik kon toen echter geen foto maken, omdat het zo regende en de letters niet goed te zien waren.


Gisteren zag ik ze weer. Het was droog en ik kon de letters lezen en fotograferen.

Ik werd er echt een beetje droevig van. Wat voor drama zit hier achter?  Heel erg goed is het nog steeds niet te lezen en daarom schrijf ik het nu over:

Celinio + Alisya Mama mist jullie heel erg veel

Ik beloof dat jullie terug komen

Liefs Mama + Kimo 27-8-20

Dan komen er meteen een heleboel vragen op me af:

Wie zou dat geschreven hebben? Wie zijn Celinio en Alisya? Waar zijn ze nu dan?


De letters zijn nogal heftig neergeschreven. De nood van die mama is hoog, ze is in de war, want ze mist haar kinderen.


Je kunt er van alles bij bedenken. Misschien is de mama iemand van wie de kinderen zijn afgenomen. 
En zouden de twee kinderen de tekst wel lezen? 
Zijn de kinderen dan nog steeds in de buurt om hun moeders hartekreet te kunnen lezen?
Misschien zoek ik er teveel achter, maar stel dat je twee kinderen hebt en die worden van je afgepakt... dan ga je toch alles doen om ze terug te krijgen?

En Kimo?
Ik denk dat Kimo de kat is. Die wil geaaid worden...
Ja toch?

27 comments:

Firma Fluitekruid said...

Ach, daar moet zeker een droevig verhaal achter zitten.
En ik vroeg me al af wie Kimo was, ja, ik denk dat je gelijk hebt.

Hilly Nicolay said...

Dag Marlou,

Het missen lees je hier duidelijk.


Groet van Hilly

Lutje said...

je denkwijze klopt wel ergens, maar je zal het niet weten,
of de volgende keer moest die persoon op het bankje zitten...
-Een @->- voor jou.

די מריו said...

Dit is wel heftig inderdaad. Je kunt de pijn door de tekst heen voelen.

Love As always
Di mario

Anonymous said...

Zeker heftig. Zou Timo geen hond kunnen zijn?

Bertiebo said...

Nou zeker is dat droevig. Erg droevig! Het zou echt zo kunnen zijn.

klaproos said...

hartverscheurende tekst loutje...
ik wil er niet téveel over nadenken...

maar we spreken erover.... is dat goed :-)

dan kan ik het méteen weer loslaten..
see you vewwie vewwie soon...

xxx

Sjoerd said...

Je kunt er van alles van maken, maar voor hetzelfde geld sla je de plank helemaal mis.

Sjaantje said...

Ik proef een gezinsdrama...het is een treurig bankje geworden zo...

Jelle Droeviger said...

Ja, verdorie, inderdaad, even stil staan by de dingen die om je heen gebeuren.
En dan zo een hartekreet.
Mijn oude moeder hier pinkt een traan weg...
En je kunt er niets mee, níéts..
Ja, alleen maar je eigen zegeningen tellen...
.
Jelle Droeviger.

Edward McDunn said...

Bij het lezen van zo'n tekst, kan je je inderdaad afvragen voor drama erachter zit Marlou.

Karel said...

mogge Marlou
ja dat lijkt mij ook een vreselijk familie drama te zijn

ik zal straks al kuierend in m'n tuintje , het zien te vergeten alias loslaten

groetjes

Nietzomaarzooo said...

Daar kan je zo een boek over schrijven.

Maar je weet niet hoe de zaken in elkaar steken. Kimo is ook een afkorting voor Kennisinstituut Mondzorg. Misschien was het de tandarts wel, of de tandarts assistente die moeite heeft met de herfst.

Rebbeltje ★ said...

Denk meer aan een ontvoering naar het buitenland van 2 van de 3 kinderen.
Kimo zal wel ouder zijn en de kleintjes weg...
Ja zulke verhalen kom je regelmatig tegen.
Hoe dan ook hoop dat ze intussen weer samenzijn.
Groetjes

miekequilt said...

Ik heb meteen even op Google gezocht, maar daar kon ik niets vinden met deze namen. Dus ik denk ook aan een verdrietig verhaal.

Jan K. alias Afanja said...

Dat klinkt inderdaad vrij dramatisch.
Heb je al in het archief van het Haarlems Dagblad of een andere lokale of regionale krant gekeken?

MelodyK said...

Wat ook het verhaal achter deze letters is....


Samengevoegd zijn het klauwen die je de keel dichtknijpen... een gemis/verdriet dat je niemand gunt.

Marjolijn. said...

Ja, dat kan van alles zijn, tot je het echte verhaal kent.
Ik zou een bloemetje plukken en achterlaten op de bank.

Aja said...

Dit is wel heel hartverscheurend. Iets dat je niet stilletjes thuis op een papiertje zet.
Nee, iedereen moet het weten. Op een bankje zien velen het. Het is er opgekwakt. Boos, verdrietig. Je zou er bijna een bloemetje bijtekenen met de tekst: Houd moed.


mirjam kakelbont said...

De tekst is wel heel schrijnend. Het doet me denken aan de moeder van wie haar 2-jarige dochter is ontvoerd en meengenomen naar India door de vader. Hij krijgt 9 jaar gevangenisstraf maar India weigert 'm uit te leveren. En waar is het meisje?
Misschien een bosje zonnebloemen achterlaten op de bank? Laatst zag ik zo'n bos op een bank in het Koeienbos liggen. Toen vroeg ik me ook af...
Dag dag Lou-Lou, dikke liefs ♥

rietepietz said...

Snap ik dat dit je aandacht vast houdt, hier kán alleen maar verdriet achter zitten, bijvoorbeeld een "vechtscheiding" waarbij de kinderen als wapen gebruikt worden.
Het gaat dan om kinderen die al groot genoeg zijn om te kunnen lezen, wat een treurigheid dat soort dingen.

Terrebel said...

De meest schrijnende verhalen komen vaak niet in de krant. Er is een hoop onzichtbaar leed. Ik begrijp de wanhoop van deze moeder. Helaas. Uit persoonlijke ondervinding. Iets minder pijnlijk vind ik bankjes waarop een bordje is geschroefd met een tekst als 'Hier zat ome Joop graag.'

Ferrara said...

Hier moet wel een drama achter zitten. Je zou bijna elke dag gaan kijken of de moeder misschien op het bankje zit.

Hans said...

Inderdaad, woorden, letters die je hebt gelezen.
Verdriet, zorg in hoop. Hans

John said...

HEt is inderdaad droevig. Er zit zeker weten geen vrolijk verhaal achter maar echte pijn. anders schrijf je niet op een bankje.

nicole orriens said...

Daar gaat denk ik inderdaad een boel leed achter schuil zeg... Ik hoop dat haar kinderen dit zien!

Ria said...

Nou, wat een mooi verhaal, tragisch ook...
Liefs Ria ❤️