OPERATIE

10 januari 2007

Het is achter de rug!!!

en

ALLES IS GOED!!!

Wat ben ik opgelucht en gelukkig.
De Poortwachter is schoon…
Champagne, Cava, Sekt und so weiter…

Vanochtend vertrokken we om 07:15 naar het Kennemer Gasthuis. Auto geparkeerd bij het zwembad en vol goede moed en optimisme in stevige pas naar het avontuur.
De portier zegt, dat we naar de 5de etage moeten. Daar worden we opgewacht, zegt ze.
Niets is minder waar. Het lijkt of is een ongeorganiseerd zooitje. Er is ook geen bed vrij.
Rita, die ook vandaag aan borstkanker wordt geopereerd, komt er bij zitten met haar zus. We mopperen met elkaar een beetje over de chaos. En de klok tikt de minuten door. Om 9 uur op de operatiekamer???
Nu word ik toch wel zenuwachtig. Gaan we dat redden?
Ja hoor! Er komt een bed aangereden, ik moet een jasje aan en dan word ik naar de lift gereden. Henry mag met me mee tot de derde verdieping.
We zoenen en dan moet ik het helemaal overlaten.
Ik word verwend met een lekkere verwarmde deken, de anaesthetist zegt: "U krijgt zo dadelijk een mooie droom, waar wilt u naar toe? "
Ik zeg: "Naar een warm land, doe maar Zuid- f r a n k r " en dan is er niets meer.
Ik word wakker van iemand, die aan me zit te sjorren en die zegt: "Mevrouw Witzel, mevrouw Witzel, u mag wakker worden. De operatie is gedaan, alles is goed gegaan. De Poortwachter is schoon…"
Ik ben zo gelukkig! Ik lig met een grote glimlach op de uitslaapkamer.
Er is een pak van mijn hart. Geen okseltoilet!!
Henry wordt gebeld met het goeie nieuws en dan word ik naar de afdeling gereden. Ik heb geen pijn, maar ben wel een beetje high van de morfine en van het goeie nieuws!
Henry mailt aan vrienden en familie:

Wo, 10-01-2007, 11:14
Dag Mensen !

Buiten stortregent het, maar binnen :


BALLONNEN !!!
FEEST !!!


Zojuist gebeld door de chirurg van het KennemerGasthuis :
de poortwachterklier is schoon !
Geen uitzaaïngen daarin te zien ! Operatie prima verlopen !

Groet van
Henry.

Daar krijgt hij zoveel leuke, lieve en mooie reacties op, dat hij ’s middags de laptop meeneemt, zodat ik daar ook van kan meegenieten.
Roosje en Kaleb komen met een kistje mandarijnen. Baby Pier is ook mee. Die snapt er natuurlijk niet veel van.
’s Avonds komt Roosje nog een keer. Dit keer heeft ze Wijs bij zich. Die is behoorlijk onder de indruk. Ze reageert heel schattig.
Het is gezellig zo. Omdat we zo opgelucht zijn.
’t Voelt toch anders!!
Nu plak ik er nog 30 jaar aan vast. Zeker en vast…