Jarenlang (vanaf mijn 20ste) heb ik mijn haar eens in de zoveel tijd vrijwillig en zonder dwang van buitenaf in een smerig modderpapje gezet.
Het leek op koeiemest… Ik kan me de geur nog goed herinneren...
Na het helemaal inpappen van mijn haar bedekte ik mijn hoofd met aluminiumfolie en daarna wikkelde ik er nog een handdoek over heen.
Zo zat ik 2 uur kompleet voor aap met mijn kop in de henna.
Als de bel ging deed ik niet open. Telefoneren was moeilijk, omdat het folie voor je oor zat.
Straaltjes van de “mest” liepen na een tijdje over mijn voorhoofd.
Een enorm gedoe en gekledder.
En waarom?
Omdat ik rood haar wilde.
Ik had gewoon melkboerehondehaar, beetje bruinig, beetje saai.
En ik vond het lekker wild staan, zo’n rooie kop.
Nu ben ik grijs, jaja… helemaal! Maar ik verf het nog steeds, alleen nu niet zo ingewikkeld, maar gewoon met Hema-haarverf, een soort van kastanjebruin, omdat ik nog niet toe ben aan een grijze kop.
Veel vrouwen van mijn leeftijd hebben rood haar. Ja, en dan wil ik het niet meer.
Zo recalcitrant ben ik dan.
Maar… misschien ga ik nog eens een keertje met m’n kop in de "koeiestront"!
Ik zal er zeker te weten een foto van maken.
En die toon ik dan. Dat durf ik nu wel. Ik durf nu ook wel de deur te openen met m'n kop in de derrie.
Maar vroeger... was ik toch een stuk verlegener, voor geen goud liet ik me zien!
Als je zin en tijd hebt moet je nu even kijken naar deze gekke, goedgebekte, roodharige “dame” , die je helemaal inpakt met haar praatje over ROOD HAAR! (klik)
Let op haar motoriek...
Mijn moeder zei vroeger vaak (als ze een roodharig iemand zag) “C‘est trottoir…” oftewel: ze heeft rood haar...
Mijn moeder was ook een beetje lekker gek. Maar aan haren verven is ze nooit begonnen.
Deze foto is van: © Hanne van der Woude
Van Webvriendin Marjolijn kreeg ik onderstaande prachtige foto toegestuurd, gemaakt bij de jaarlijkse bijeenkomst van roodharigen in Breda... Dank je wel Marjolijn...
©Marjolijn
.
7 comments:
Ja, leuk hoor, rood haar, ik heb ook eens een paar jaar rood haar gehad. En dat papje met folie, haha ken ik, tjee wat stonk dat spul. trouwens niet alleen rood, blond, bruin zwart, nu is het peper en zout.
Geniet van deze dag, lieve meis.
Ook ik heb de henna uitgeprobeerd. Het voordeel van henna was, dat de kleur langzaam vervaagde. Zo heb ik het uitlaten groeien en schrok toch wel hoe grijs ik was. Ach ik kleur mijn haar niet meer Het grijs hoort bij me
Fijne wandeling.Liefs Ibella
Ik heb een kraamverzorgster gehad, die een hekel had aan roodharige kinderen. En nog steeds lopen er mensen rond, die als kind erg gepest zijn met hun rode haar. Snap jij dat?
Rode en vale zijn donderstralen ;-)
Ach mooi grijs is niet lelijk, zei hij (ik) met een grijse kop met haar.
meisjes met rooie haren,
die kunnen kussen, dat is niet mis,
meisjes met rooie haren,
kunnen je zeggen, wat liefde is, ja ja ja
meisjes met rooie haren,
kunnen je zeggen, als je ze kent,
of je, de grote liefde, de grote liefde voor altijd bent, ja ja ja
meisjes met rooie haren,
die kunnen kussen, dat is niet mis,
meisjes met rooie haren,
kunnen je zeggen, wat liefde is.
© Arne Jansen
*wink, big smile*
Ik hou van roodharigen, vind dit één der mooiste mensentypes die er bestaan!
Ik ben erg blij met mijn rode haar (nu trouwens vaal......tijdje niet gekleurd).
Red hair girls have power!
Oranje Neger?????????????????????
Post a Comment