5 maart 2007
Na 5 weken kan ik weer fietsen, yes, yes,yes!
Ik ben er helemaal blij en gelukkig van!
Henry gaat weer naar zijn eigen hutje in Amsterdam en nu ben ik weer op mezelf aangewezen.
Hij zegt nog wel: "Als er wat is, dan roep je maar! Dan kom ik meteen!"
Maar ik wil graag weer onafhankelijk zijn.
Weer "op me eige..."
Ik heb een afspraak met de internist-oncoloog. Ik wil wel eens weten, waarom ik zelf moet beslissen of ik chemo neem. Ik vind dat zo idioot, bijna onmenselijk zelfs...
Je gaat toch niet vrijwillig voor zoiets vreselijks kiezen?
Het is een aardige man. Eindelijk heb ik een afspraak met de specialist zélf.
Bij de chirurg krijg ik steeds wéér een andere assistent, wat ik behoorlijk vervelend vind! Maar dit terzijde.
Bij de chirurg krijg ik steeds wéér een andere assistent, wat ik behoorlijk vervelend vind! Maar dit terzijde.
Van der Linden is dus een aardige vent.
Maar ook hij stuit op de leeftijdsgrens.
Het heeft waarschijnlijk allemaal met geld te maken.
Misschien ben je na je 60ste niet meer de moeite waard om zoveel geld in te stoppen? Ik weet het niet, bedenk ook maar wat...
In ieder geval word ik grondig onderzocht en samen met mij vult hij een enorme vragenlijst in.
En dan komt het geheim van de smid: Adjuvant!Online.
Het is een computerprogramma, waar men je gegevens in kan voeren en het programma rekent dan de winst uit, die je zou krijgen als je chemo doet.
Daar gaat-ie dan:
Vrouw, 60 jaar
Tumor: Her2Neu-positief, hormoongevoelig, 1,8 cm.
Uitzaaiingen: geen
Wat is de winst op overleven met een chemo-kuur?
De winst is ..... tromgeroffel ..... 1, 1 %
Dan vraagt van der Linden of ik alle bijwerkingen op wil schrijven van chemo.
Dat is een hele waslijst.
Ik vraag hem: "Zou je het je vrouw voorschrijven, in hetzelfde geval, met dezelfde gegevens?"
Hij denkt even na en zegt: "Nee, ik zou het haar niet voorschrijven!"
Dan is het voor mij duidelijk: IK DOE HET NIET!!!!
Voor alle zekerheid doe ik nog een gesprek met een internist-oncoloog van het AVL. Dat ben ik aan mezelf verplicht, maar het zal waarschijnlijk niets veranderen.
IK DOE HET NIET!!
Het stortregent als ik naar huis fiets.
I'm singing in the rain...
I'm singing in the rain...
What a glorious feeling...
1 comment:
lieve marlou, (ha eindelijk gevonden hoe je een reactie moet plaatsen) wat een goede beslissing!
wat een opluchting!!!
Hoepsakee, laat de zomer maar komen!
xxxx roosje
Post a Comment