24 april
Vanmorgen vroeg stond ik gezellig in de file met duizenden andere werknemers. Allemaal vroeg op. Gewekt door de wekker. Slaperig aan het ontbijt.
Gezellig in de file! Beetje voordringen. Iemand beleefd voor laten gaan. Meezingen met Mendelssohn. Wel opletten, ja! 7 uur de deur uit. Heel gewoon!
Heel gewoon?
Nou, voor mij niet en ik wil het ook niet gewoon gaan vinden.
De één na laatste keer naar het AVL...
Ik wou, dat ik een luchtballon had en dat ik dan heel langzaam maar zeker over de file heen kon vliegen en dan op het dak van het AVL landen!
En na de een na laatste bestraling weer terug naar Haarlem, richting zee en dan op het strand landen. Lijkt me helemaal te gek.
Misschien toch eens een keertje doen!
De één na laatste bestraling valt mee. Ik lig helemaal ontspannen op het apparaat en affirmeer een beetje: " Alles is goed in mijn wereld, ik verdien het beste..."
En voor je het weet mag ik er al weer af.
De medewerkers leven enorm met me mee. Ik word niet meer bijgetekend, want morgen is toch de laatste bestraling, dus waarom zou je?
Morgen.... een beetje babyolie en wèg zijn de lijnen. Mooie BH aan, mooi hemdje: allemaal WIT, want het moest zwart, vanwege de inkt. En dan.......
dan ga ik het op een zuipen zetten. Zo, die zit.
Voor 1 minuut bestraling ben je 2 uur onderweg.
Terug langs de Ringvaart. Heel rustige route. Raapsteeltjes gekocht bij de bioboer.
Ik ben al bijna opgelucht....
NOG EEN!!!!!
No comments:
Post a Comment