15 april
ik heb er he-le-maal geen zin meer in.
Geen zin meer in het AVL, in het bestralingsapparaat.
Geen zin in moeheid. In patiënt zijn. In een verbrande, schrijnende borst.
Een pijnlijke oksel, een licht hoofd. Geen zin in haastige doktoren. In gedoe, in welgemeende adviezen, in enge verhalen, in medicijnen met bijwerkingen.
Gisteren nog zei ik: "Het is allemaal niet zo erg…"
Maar vandaag kom ik daar op terug:
Het is wél erg en ik heb er helemaal geen zin meer in.
Nu niet en nooit niet.
Kortom: nog 8 keer en dan ben ik VRIJ!
No comments:
Post a Comment