09/12/2010

Theo Nijland


Ik kijk wel eens naar het tv-programma Tijd voor Max en vorige week werd ik verrast door een zanger, die ik niet kende en waar ik nu maar eens even bij stil ga staan.
Het is Theo Nijland. Een Nederlandse zanger, die zijn eigen teksten schrijft en zichzelf op de piano begeleidt.
Hij schrijft muziek, en componeert ook voor films, theater en tv en als ik lees, wat hij allemaal doet en heeft gedaan, dan sla ik steil achterover... dat ik die man niet kende.
Maar nu dus wel. Negen! cd's gemaakt om maar wat te noemen...


Wanneer gaan we weer naar huis



Ik droomde van es lekker rustig
Nu mis ik zelfs de ruzies thuis
en de borden door de kamer
en m’n zusje aan m’n haren
Wanneer gaan we weer naar huis


Ik wilde ook wel eens wat anders
dan altijd diezelfde slavinken,
aardappels, bloemkool op het fornuis
En nu mis ik zelfs het papje
over de bloemkool, snap je?
Wanneer gaan we, wanneer gaan we
Wanneer gaan we weer naar huis


Thuis is waar je jas hangt,
waar je droomt van ergens anders,
waar je weg wil. Dat is thuis
Thuis is die ellende waar je altijd
weer naar terugverlangt
Wanneer gaan, wanneer gaan we
Wanneer gaan we weer naar huis


Ik wil hier helemaal niet wezen
Ik ben hier zomaar, per abuis,
verzeild geraakt, verkeerde trein
Wanneer gaan we weer naar huis


Ik mis de maan schijnt door de bomen
Ik mis Floppie, Flap en Pluis,
m’n eigen kussen, m’n computer
en ik wil m’n eigen muis
Ik mis m’n vader die nooit afwast
en het snaaien in de koelkast
Wanneer gaan, wanneer gaan we
Wanneer gaan we weer naar huis


Wanneer gaan we
Wanneer gaan we nou
Wanneer gaan we weer naar huis

Het is geen vrolijk lied. Hij is ook niet echt uit op vrolijkheid, denk ik.

In Tijd voor Max trad hij op met Juneoer Mers met een prachtlied van Stevie Wonder uit de tweepersoonsmusical: Mijn leven als Theo Nijland. Heel ontroerend. 
Gelukkig had ik het lied opgenomen en kan ik er steeds even naar luisteren en kijken. Het heet: They won't go when I go. Tranen!! Snerpend prachtig...

Nog even wat wetenswaardigheden:
In 1997 ontving Theo Nijland de Annie M.G. Schmidt prijs voor zijn liedje Kaal en werd hij twee keer genomineerd, voor de Vakprijs Filmmuziek van het Nederlands Filmfestival en de Liraprijs voor het beste scenario.

In 2002 bracht uitgeverij Thomas Rap de mooiste, ontroerendste, grappigste en pijnlijkste liedjes van Theo uit in de bundel De Liefde die zo veelbelovend was

Ik was een kind, moeder...
Je had me aan moeten raken,
gewoon vast moeten houden.
Nu ben ik een zeikerd die klaagt,
dattie te weinig liefde heeft gehad...


.

11 comments:

Jelle Droeviger said...

Het gevoel is terug in Nederland: Theo Nijland. Fraaie teksten, niet hoogdravend maar wel zuiver.

Gewoon de dingen die by ons allemaal wel eens langs de ruggegraat omhoog huiveren.

Mooi verhaal er bij, Marlou.:
(tranen!! Snerpend prachtig...)

Jelle Droeviger.

klaproos said...

soms kan een mens zó ontzetten geraakt worden hé door een liedje een paar woorden, een stem een klank,

oh marlou...
er is zóveel mooie muziek, er zijn zoveel mooie mensen, en een daarvan ben jij ...
slaap lekker
xxx

Marjolijn said...

Ja mooi....
Soms kan een liedje je zomaar raken en dan wil je er meer van horen.
Ik kende hem ook niet.
Hoop dat je snel over je nieuwe aankoop kunt beschikken.
Veel luister/lees plezier.
Op naar een fijn weekend meis.

Lutje said...

heel mooi, fijn dit te lezen, het doet me wat...

gerdaYD said...

Geraakt heb je me, lieve Marlou, écht geraakt met dit schitterend geschreven log en de mooie poëzie op vrijdag! Merciekes meid, uit héél mijn hart! Want met zo'n mooi moment vol schoonheid je dag te mogen beginnen. dat maakt een mens rijk!

De vedel aan de zijde,
Het lied in ziel en mond
Zo zwierf de zanger rond,
Al in den ouden tijde.
En riep hem stem- en schalenklang
Te midden leutig feestgedrang
Daar deed hij ’t snaartuig ronken
Vol toovrend harmonie,
En zong de zielen dronken
Vol klank en poëzie
En zong de zielen dronken
Vol klank en poëzie (...)
© Albrecht Rodenbach & Renaat Veremans

John said...

Ik ken hem ook niet maar nu dus wel. Dit liedje 'tekst en muziek, liggen mij wel. Ik heb ook een zwa voor blaasinstrumenten.

Maar deze tekst is gewoon weg top.

Han said...

Ojeee, ik ken hem ook niet maar dat is niet ongewoon ik luister niet veel naar de radio alleen op de zondag morgen naar Anne van Egmond.

Marjolijn said...

Fijn weekend meissie, geniet er volop van.

Lutje said...

Een fijn weekend, geniet ervan!

gerdaYD said...

Goedemorgen mijn lieve Marlou, ik hoop dat jij, net op en aan een heerlijk bakje koffie, aan een schitterend weekend begint.
OT: fijn dat jij die foto van mijn lefla niet alleen zàg, maar ook geestig interpreteerde! Bedankt daarvoor, want zo'n respons krijg ik niet van iedereen, en zeker niet elke dag!
Fijne tijd gewenst, met de liefde van je leven!

Annojo said...

Theo Nijland heb ik een tijdje geleden geïnterviewd voor Den Haag Centraal en was toen ook zeer verrast door de eenvoud en schoonheid van zijn teksten.