12/12/2013

De krakers

.
Bij mij om de hoek stonden eens 9 grote herenhuizen uit het jaar nul.
Vervallen, scheefgegroeid en tochtig.
Maar... een grote groep krakers, bijna allemaal uit Spanje, ontfermden zich over de panden en ik heb er elke week wel een straatschrijfsel kunnen fotograferen. Los españoles leefden er nog lang en gelukkig.
Lang?? 
Nee... niet lang.
De panden werden gesloopt en de Spaanse krakers moesten een nieuw huis zoeken.


Omdat ik om de hoek woon en de panden al jaren in het vizier heb, ja... echt al zeker 20 jaar... is de sloop me best aan het hart gegaan. 
Maar ja... de vernieuwing, hè... die hou je niet tegen...
Hier heeft zich lief en leed afgespeeld. Mensen hebben elkaar liefgehad. Er is gezongen en gefeest. Er werden babietjes geboren. En het leefde.
Kijk maar... hier in dit huis bijvoorbeeld...


Hier woonde Pedro met een hele zwik amigos. Er werd gitaar gespeeld en gedebatteerd. 
Er werd geleefd. Volop geleefd.
Maar  helaas... de 9 panden moesten weg en ik treurde een beetje, omdat ik de Spaanse gitaren moest missen... Adios amigos...
Een grote vlakte bleef achter...


Bijna elke dag kom ik er langs en maak een foto van de trieste vlakte.
Adios amigos...

Morgen slot.
Want... het buitenkansje hebben jullie nog te goed...
.

11 comments:

Marjolijn. said...

Ja, soms zijn huizen al zo oud dat ze afgebroken moeten worden.
Zeker als het onderhoud niet mee gegroeid is.
De muzikale Spanjaarden wonen nu elders.
De vraag blijft nu, wat gaan ze er nu bouwen...?
Misschien vertel je dat morgen wel.

Fijne dag vandaag en tot morgen.

gerdaYD said...

Waarom moest dit zo nodig gesloopt worden er als achteraf zo'n lege vlakte blijft en blijft en blijft? Ik kan het me indenken dat jij hen en hun heerlijke muziek mist lieve Marlou.
Maar wat is dat nu? Je laat me weer eens op mijn honger zitten stoute meid! Hihi. Nu ja, je kent me hé, ik kom hier morgen beslist weer piepen want dat buitenkansje wil ik niet missen!

Lutje said...

ik weet niet wat ze op die vlakte gaan zetten maar misschien komt de spanjaard daar terug wonen?

Jelle Droeviger said...

Je zíét die mensen nog in die kleurige kamer zitten, Marlou, zoals jij het zo sappig vertelt. En wat is er mooier dan Spaanse Gitaren...?

Jelle Droeviger.

John said...

Mogguh Marlou,

Tja, en dna komt er waarschijnlijk een groot complex voor in de plaats waar kantoren en veel te dure huur appartementen zitten. Een projectontwikkelaar die rijk word aan een beetje grond.
Want zo zal het waarschijnlijk wel zitten..

Heb het goed vandaag!

Annette said...

Triest hoor Marlou..
Al dat leven hangt er nog maar het is zo leeg....

Al dat bezielde...

Mensen zijn rauzers maar weten zelf niet waarom...dom...waaromdom....

Pleistertje erop...

x

fotohanvogel.blogspot.com said...

Zo het is het leven, het komen en gaan van mens en dingen.

Petr@ said...

Jammer hè Marlou.
Alles moet tegenwoordig maar strak en steriel zijn.
Ik vind die oude huizen juist zo mooi!
Gelukkig heb je de foto's nog :-)
Groetjes Petr@

Sjoerd said...

Sommige zaken zij te triest voor woorden, maar toch geloof ik in een goede afloop.

די מריו said...

Jammer dat ze het niet onderhouden hebben, maar nu is het helemaal te laat. Triest hoor.

Love As Always
Di Mario

christiene said...

Ha Marlou,dat is een groot gedeelte van een mens zijn leven.
Ik kan bijna het stof hier ruiken.
Maar of het mooier word is nog maar de vraag...
liefs een groetje Christiene.