04/01/2010

Elfstedenkoorts

.

















Vanmorgen deed ik de deur achter me dicht met een rodewandelingplan. Een wandeling, waarbij ik de kleur rood achterna ga.
Dat is niet altijd eenvoudig, vooral niet als de hele wereld wit en groen is.
Maar... waar een wil is, is een weg:





















Bij het Houtmanpad kom ik Pieter tegen. In een rood jackie. Dus dat klopt!
Hij heeft zijn schaatsen onder zijn arm en is op weg naar de Kolk.
Ik loop met hem mee. Hij is "ziek", zegt hij: Elfstedenkoorts! Daarom gaat hij op de Kolk een tijdje trainen. Van de week nog een keer op de grote kunstijsbaan bij Biddinghuizen, maar hier, op natuurijs trainen is toch wel je-van-het, om HET gevoel te krijgen!

















Pieter is een enthousiaste verteller en op weg naar de Kolk weet ik, dat hij dit jaar 65 wordt en het op een hele speciale manier gaat vieren: met zijn zoon de Mont Ventoux op fietsen, met zijn ene dochter wandelen in de Ardennen en met zijn andere dochter paardrijden op Terschelling. En tot slot ook nog een huifkartocht op de Veluwe met de kleinkinderen!
Hij vertelt, dat hij zich erg verheugt op de Elfstedentocht... "Je moet een aantal idealen in je leven hebben", zegt hij. Maar wat wel jammer is: hij heeft een hoog startnummer: 19464! Dat is laat beginnen en dus ook laat eindigen. In het donker op de Bonkevaart in Ljouwert aankomen.
















Bij de Kolk aangekomen doet Pieter zijn noren aan en vertelt, dat dit niet de eerste Elfstedentocht wordt. Nee, hij heeft 'm al drie keer gereden. Een keer was hij vroeg klaar, reed naar huis en kon thuis nog uren naar de beelden op TV kijken.
Dan gaat hij het ijs op. "Schrijf er maar bij, dat het rommelig ijs is! Er ligt veel sneeuw op!"
(Henry zei gisteren, dat ze maar lauw water moeten sproeien boven de route...)












Als Pieter zijn rondjes rijdt loop ik door en ga ik even voor een kopje koffie langs bij zijn vrouw. Zij zoekt zijn startbewijs van 2010 op. Inderdaad, een hoog startnummer: 19464... Stel je voor, zoveel schaatsers! En er zijn meer dan 30.000 leden van de Elfstedenvereniging.
















En dan maak ik ook nog een foto van de stempelkaart van Pieter van de Tocht der Tochten in 1985...
Kijk: een echt doorleefde stempelkaart. Hier zitten een hoop gevoel achter. HET gevoel!

















Pieter.... "It giet oan!"

En succes.
We gaan allemaal de hele dag kijken of we je voorbij zien schaatsen.
Wel iets
roods aantrekken!

13 comments:

flappie said...

hey ...
dat zijn mijn handschoenen alleen ik heb blauwe:-))


ik hoop dat hij er komt de 11 steden komt:-)
erg leuk.

Anne said...

rintje ritsema zei het ook al, voor goed ijs moet het warm water regenen:))

Jelle Droeviger said...

Ik kryg het ook te pakken, Marlou, die ElfStedenKoorts. Alleen ben ik byna de de enige Nederlander, en zeker de enige Terschellinger, die niet kan schaatsen. Niettemin kan ik er wel van genieten, en heb veel respekt voor de doorzetters die zo een tocht uit-schaatsen.

In 63 heb ik naar de overkant gelopen, naar Harlingen. Dat was ook heel leuk.

Geinig idee, om rood achterna te gaan.!

Jelle Droeviger.

Di Mario said...

Dan moet je nog wel even regelen dat het op een donderdag of een maandag wordt gereden. Want dan heb ik Aba-dag.

Love As Always
Di Mario

Han said...

Wat een kanjer van een man dat doe ik hem niet na, mijn houten noren zitten nog als nieuw in de doos. Misschien haal ik ze dit jaar er uit (voor een foto)

Liesbeth said...

ook grappig. Ik zag een rode koffer liggen op de bevroren singel, die viel echt op

marjolijn said...

Ja, ik hoop ook dat hij er komt, dan zit ik de hele dag eerste rang voor de buis.
Fijne dag vandaag.
Liefs Marjolijn.

gerdaYD said...

Steeds als er vorst is denkt de Fries: vorst
En controleert het water op de dikte van de korst
Koorts in elf steden, kan de tocht gereden
Het antwoord komt vanzelf, van de raad van elf

De elfstedentocht, zo verknocht, aan Berenburg, Berenburg

Opa Nauta heeft de tocht ooit eens gemaakt
In alleen een onderbroek en verder poedelnaakt
Ik ben speciaal vertrokken, kleumde hij, want ik ben al oud
In een lange onderbroek en nog heb ik het koud

De elfstedentocht, in de bocht, met Berenburg, Berenburg

Tjibbe, Sjoerd en Wibbe die zouden het wel rooien
Tjibbe, Sjoerd en Wibbe die zaten mooi te klooien
Zijn in een wak gereden, volledig overleden
Zo heb je `t over Friezen, zo heb je `t over dooien

De elfstedentocht, door de bocht, met Berenburg, Berenburg

Over dooi gesproken: in wereldoorlog twee
Werd hij vaak gereden, het weer zat vreselijk mee
Een koude oorlog, dat is waar, drie schaatsers vroren dood
Was toen niet zo een bezwaar: het ging van de grote hoop

De elfstedentocht, wat een bocht, is Berenburg, is Berenburg
© Herman Finkers
*wink, big smile*
En ik hoop zo voor jullie, fiere ijsberijdende Nederlanders, dat ie eindelijk weer eens door mag gaan!

Lutje said...

Wij volgen dat alleen op tv, veel weet ik er niet van, maar nu kan ik het hier ook lezen :o)

Ibella said...

Wat een prachtige man, hoewel ik veel van schaatsen houd, is een elfstedentocht alleen voor de echte doorzetters. Het ijs is gewoon nu niet goed in het noorden, dus hoezo elfstedentocht. Mocht die komen dit jaar feesten wij op een andere manier en zijn heel fanatiek, met een beerenburger aan de kant aan te moedigen.
Fijne dag

Leibele said...

Een mooi verhaal, een mooie man ook. Ook al heb ik helemaal niets met die elfstedentocht, ik bewonder de mensen die het schaatsen.

Pieter said...

Lieve Marlou,

Je heb er echt een leuk verhaaltje van gemaakt!
Alles klopt en nog veel meer.

Liefs Pieter

Fluitenkruid said...

Wat leuk dat hij er nog zo'n zin in heeft, moet zich nog heel jong en gezond voelen!