18/08/2017

Vergeving

.
Gisterochtend was ik ineens door iets wat er gebeurde zo ontzettend, ontiegelijk godsgloeiend kwaad... Getverdemme getverdemme wat was ik kwaad.
Ik liep te trillen en ik kon wel janken.
In de buurtsuper liep ik mijn boodschappen te doen met tranen in de ogen.
Misschien vertel ik je volgende week, waarom ik zo kwaad was.
Misschien ook niet. 
Of ja... laat ik het maar doen: volgende week, als ik stoom heb afgeblazen.

Gelukkig zat ik aan het eind van die middag bij mijn zus in de tuin.
Wijntje er bij, borrelnootje, je kent het wel.
Ze lied me een blad zien uit de scheurkalender.
Een mooi blad. Lees het maar even:



Het boeddhisme heeft wel wat, vind ik. Het is geen religie, maar een manier van leven.
En dat vergeven hoort daar helemaal bij, maar blijkbaar heb ik  nog niet dat nog lang niet onder de knie.
Het gaat over mijn leven van 17 jaar geleden. 17 jaar geleden! Ze-ven-tien jaar geleden dus...
Halloooo... niet gezond, Lou!

Ik moet het even laten bezinken... maar het blad van mijn zus is mooi... de tekst ga ik dit weekend gebruiken. Daar kan ik een hoop van leren!



13 comments:

Marjolijn. said...

Blaas stoom af en probeer je boosheid kwijt te raken.
Op jouw eigen manier die je het best past.
Ik wens je toch een goed weekend toe.

די מריו said...

Kijk, daar zijn zussen dan weer voor. Om je even dingen te laten inzien, al is het zo makkelijk. Ik hoop dat het gevoel ondertussen al weer wat beter is.

Love As Always
Di Mario

Lutje said...

iedereen leest maar boeken, maar ik lees teksten, het raakt veel meer vindt ik persoonlijk, daarmee ben ik er ook mee bezig
deze tekst is goed hij houdt je dit weekend wel bezig
toi toi
Eén @->- voor jou

Bertiebo said...

De woede herken ik. Gelukkig heb je een zus en een hele goeie tekst! Want vergeven is lastig. Vergeten en vergeven.

Sjoerd said...

Als aanhanger van het Boeddhisme sluit ik me hierbij aan.

klaproos said...

* twee armen om je heen sla*
Soms is het er weer ... als de dag van gisteren... alsof het nét gebeurde... godskolere.... dat heet leven denk ik Loutje, het heeft zo'n impact op je gehad, dat gaat nooit meer over...

het zakt weer weg, naar de bodem... en dan soms.. is het er ineens weer..
laat het maar gebeuren hé....

dikke knuffel,

Petr@ said...

Wijze woorden maar soms als de stoom uit je oren komt sta je daar niet voor open en ga je los!
Ik zeg altijd, het moet even zakken. Maar dat kan moeilijk zijn.

Toch een fijn weekend Marlou!

Jelle Droeviger said...

Raadselachtig is het wél... Ben benieuwd waar het over ging...
Jezélf vergeven, en anderen vergeven, is een goed idee.
En inderdaad, boosheid is slopend.
Je bereikt er niets mee.
Je wordt slechts afgeremd in je leven.
Een Gandhi te zijn...

Jelle Droeviger.

vilterietje said...

Oef! dat hakt erin! Van die kant ken ik je nog niet,
Ik sla een arm om je heen en denk aan jou...💋

christiene said...

Marlou,
een mooie tekst
je zou hem van buiten moeten leren
voor een volgende keer...........
maar een keer goed boos zijn moet ook kunnen.
ben wel nieuwsgierig geworden.
Wens je een mooi weekend
een knuffel maakt alles weer goed.
groetjes
Christiene.

Anonymous said...

Ja, dat gebed, want dat is het natuurlijk, is prachtig.
Daarom had ik het ook bewaard. Dat je een ander moet vergeven weten we allemaal, maar dat het niet erg is als je het op dit moment nog niet kan en er de tijd voor mag nemen is prachtig. Wat mij er in trof was het laatste. Dat je jezelf moet vergeven voor al de keren dat je jezelf tekort doet, negeert, kleineert, beoordeelt of onheus behandelt in je verwarring. Dat is zo'n prachtige goede raad. Laten we lief zijn voor elkaar, maar óók voor onszelf! Aja

gerdaYD said...

Goede morgen lieve Marlou en een fijn weekend gewenst waarin je hopelijk wat stoom kan afblazen want je hebt dit duidelijk hard nodig!
Ik begrijp je volkomen, je kan immens boos worden om iets dat al een tijdje geleden is gebeurd. Natuurlijk is dit een heel mooie, boeddhistische raad, er zit heel veel in deze manier van leven, maar vergeven is één van de moeilijkste dingen die er bestaat... Gelukkig heb je je zus die je een beetje vooruit kon helpen met dat heerlijke samenzijn daar in haar tuin!

Els said...


Vandaag weer eens je blog gelezen en dat deed me goed.
Ik was namelijk ook kwaad van de week en kon dat moeilijk loslaten. Ik was er moe van.
Na het lezen van het boeddhistisch gebed voelde ik meteen dat de teleurstelling die ik voelde zachter werd. Daar was ik zo blij mee! Ik dubbelklikte op die tekst en tot mijn verrassing kreeg ik de tekst groot op mijn scherm en heb het toen uitgeprint. Yeah!

Dus heel erg fijn dat je dit op je blog hebt gezet. Thanks!!!
Het gaat er natuurlijk altijd weer om hoe je met de dingen die je tegenkomt omgaat en dit soort teksten kun je niet vaak genoeg lezen.