21/02/2019

De boekjes...

.
Een paar weken terug heb ik geschreven, dat ik geen enkel Willem Wilmink boek had.
En dat ik er achterheen zou gaan: gewoon een kleine verzameling aanleggen.
Op Marktplaats vond ik een boekje "bieden vanaf 5 euro", dus ik heb de verkoper meteen 5 euro geboden en niet lang daarna kreeg ik een mail, dat mijn bod was geaccepteerd en dat het met verzendkosten en inpakken € 9,50 zou kosten en of ik dat op zijn rekening zou willen zetten, dan stuurde hij het boekje op.
De boekhandelaar komt uit Amsterdam en omdat ik vrijdags toch altijd naar Amsterdam ga heb ik met hem afgesproken, dat ik het zou komen halen.
Om 16 uur belde ik aan en even later zat ik binnen in de woonkamer vol boeken, stapels boeken, honderden boeken, duizenden boeken!!


De antiquaar had alvast wat andere boekjes van Wilmink klaargelegd en uiteindelijk heb ik er 6 gekocht!



Meneer A. vertelde nog, dat hij les had gehad van Wilmink. In zijn jonge jaren doceerde Wilmink Nederlands aan het instituut voor Neerlandistiek in het Lambert ten Katehuis aan de Herengracht 330 in Amsterdam.
Hij gaf daar les, totdat hij ging schrijven...

Ik ben zo blij met mijn boekjes en met deze wonderlijke ontmoeting! 


( PS. Ik heb gevraagd of ik foto's mocht maken en het mocht)

Als je zin en tijd hebt kun je een leuk blog lezen over het Instituut der Neerlandistiek aan de Herengracht, waar Wilmink les heeft gegeven: Kalfjes



18 comments:

Bertiebo said...

Wat een bof!Was er een reden dat hij alles wegdeed?

די מריו said...

Dat is nog eens met je neus in de boter vallen zeg. Wat een feest om daar rond te kijken.

Love As always
Di Mario

Marjolijn. said...

Jij bent toch ook een bofferd hé...!
Veel leesplezier.

Lutje said...

ja, dit is veel leuker dan een pakje van de post krijgen :o)
Een @->- voor jou.

Sjoerd said...

Dat is een hele belevenis op deze manier. Ik kan me voorstellen dat je hier echt van hebt genoten...

Jelle Droeviger said...

Willem Wilmink, jazeker, een waarachtige dichter.
Gevoelens van verlies, van verlangen, van hunkering, wist hij als geen ander in verzen te vangen.
Zo mooi.!
En dat je dat moois zelf kunt ervaren tegen inlevering van wat Euri.
Heerlijk.

klaproos said...

wauw wat een zaligheid voor die man om zo te wonen tussen zijn schatten,
geweldig, en wat zul jij genoten hebben:-)

loute loutje, dat was het pareltje van de dag hé,
supergaaf joh,
leuk ook dat je foto's mocht maken:-)

écht gaaf...
heb het fijn vandaag hé
xxx

John said...

Wow Marlou,
Wat ontzettend leuk. En nog een erg leuke ontmoeting erbij ook. Wat wil een mens nog meer. :D
Geniet van je boekjes.

gerdaYD said...

Goede morgen lieve Marlou.

Fantastisch dat jij eindelijk een collectie van je geliefde schrijver kon aanleggen, meer nog: je bent op een antiquair gestoten die er ook fan van is.
En wow, die men is precies een heel groot liefhebben van boeken hé. Gelukkig kon je er foto's maken zodat we even mee kunnen genieten!

OT: bedankt voor je reactie en gelukkig kan ik weer een camera vasthouden joepie!

sjannesblog.com said...

Wat een tref en een belevenis, erg leuk!

Petr@ said...

Wat leuk Marlou! Een goede ingeving om het niet op te laten sturen, maar zelf op te gaan halen.
Bijzondere omtmoeting!

Jan K. alias Afanja said...

Wat een mooi begin van je nieuwe verzameling, een leuke ontmoeting en nog meteen zes boekjes ook. Het kan nauwelijks mooier.
Mijn hoekje begint voorzichtig op je eerste foto te lijken, misschien moet ik toch weer eens wat gaan herschikken hier ... ;-)

Annette said...

Ja bijzonder Marlou!

Willem Wilmink was een fenomeen.

Dag, dag.

Annettekus X

Hans said...

Dat was zeker een speciale ontmoeting, dat heeft meer gegeven dan boeken. Hans

Jetteke said...

Hey Marlou,

Wat een leuk avontuur. Zo kom je zomaar in een herenhuis met een heer erin die prachtige boekjes voor je heeft!

Liefs,
Jetteke

Roosje said...

Woooow wat een leuk verhaal weer!!

Karel said...

dat is zo mooier dan via de post :)

mirjam kakelbont said...

Prachtig, jouw ontmoetingen met mensen. Je lijkt Carmiggelt wel met zijn verhalen. Jij schrijft net zo rijk en beelden, lief Lou-Lou-tje ♥ Die foto van dat huis met al die boeken...daar word ik nou hebberig van en ik ben niet zo heel erg "van de heb." Dat heeft me veel ruzies bespaard met inhalige tantes wanneer er een geliefd mensch was overleden. Dan dacht ik: ach, als ik dood ga, kan ik het ook niet meenemen. Veel geluk ermee. Maar jij hebt zeker weten geluk met de aanschaf van je boekjes. Je kunt weer wéken vooruit. Al die kleinoden geven je een rijk gevoel. Dag dag lief mazzelmens!