28/02/2011

Les petits mouchoirs



.


Vorige week heb ik “Les petits mouchoirs” gezien. Een Franse film met als hoofdthema: vriendschap.

Het verhaal gaat over een groepje vrienden, dat elkaar al jaren kent en elk jaar drie weken vakantie viert in het vakantiehuis van een van hen, Max (acteur François Cluzot lijkt sprekend op Dustin Hofmann!).

Who is who?!

Een van de vrienden, Ludo, krijgt vlak voor de vakantie een ernstig verkeersongeluk, waardoor hij in coma raakt. De hele vriendengroep is vol verdriet en compleet in de war. 
Max en zijn vrouw nodigen de vrienden – net als altijd –  ondanks de ellende toch uit in hun vakantiehuisje aan de kust, want: “Ludo zou het immers zo willen”. Ze besluiten alleen een week korter te gaan dan anders.
Wat volgt zijn twee weken vol zon, mooie mensen, zwoele avonden, confrontaties en ontboezemingen. 


De tragische gebeurtenis maakt heel wat los bij het vriendengroepje: zo bekent de getrouwde fysiotherapeut Vincent zijn heimelijke liefde voor Max. 
Eric en Antoine kampen beide met oneindig liefdesverdriet en Marie gooit al blowend en rebellerend olie op het vuur…


Als  Ludo eenzaam en alleen in het ziekenhuis overlijdt rijst de vraag: “Hadden we niet bij hem moeten blijven, hadden we hem niet moeten steunen in zijn laatste uren, in plaats van aan onze eigen genoegens te denken…”

Ik zag de film met twee van mijn vrienden in de Filmschuur in Haarlem en na afloop, bij een glaasje hebben we er nog lang over nagepraat. Ja… het heeft heel wat bij ons losgemaakt. 
Die nacht natuurlijk geen oog dicht gedaan.



Hier nog een mooie tekst uit Tibet:

Friendship is the flower growing by the side of the road.
Never try to pluck it or to posses it, and it will blossom for you...

.

19 comments:

klaproos said...

ik krijg al tranen in mijn keel bij het lezen van jouw verslag marlou....
ik denk daty ik het daar niet droog houdt,

* vriendschapsblommke water geef*

xxx

Anne said...

ik hou zo van dit soort film, die vaak alleen in de kleinere niet-glitter bioscoops draaien.
in groningen ging ik altijd met studiegenoten naar het filmhuis
en dan idd heel lang napraten:))

Ellen said...

Beste mensen op dit blog , ga deze film kijken als je hem ergens kunt zien. Het geeft een kijkje in de menselijke ziel.Zoveel diepgang en zoveel ontroering, eigenlijk een Oscar waard.

Jelle Droeviger said...

Als er in de eigen kring iets ergs gebeurt gaat men vaak bij zichzelf naar binnen kijken, om te zien wat daar zit; men gaat ontdekken wat men lang vergeten was.

Men is ineens meer bereid om de anderen te nemen zoals ze zijn, en onbevooroordeeld lief te hebben.

Mooi geschreven, Marlou.!

Jelle Droeviger.

Di Mario said...

Geen film voor mij. Wel een mooi onderwerp om over te discussieren. Wat zou jij gedaan hebben?

Love As always
Di Mario

Marjolijn said...

Ik ga het onthouden, wie weet kom ik hem nog ergens tegen.
Fijn dat jullie al genoten hebben.

Fijne dag vandaag, het beloofd wat beter te gaan worden, want de vogeltjes fluiten dat het een lieve lust is.

Sjoerd said...

Het lijkt me een zeer emotionele film. tranen lopen me niet over de wangen, maar het geeft wel stof tot nadenken.

John said...

Ik vind Hofmann en zijn look a like niet op elkaar lijken. :D Kan er niets aan doen.
Het verhaal van de film is wel apart te noemen, daar dit warschijnlijk in de realiteit ook wel eens plaats vindt.
Een mooi onderwerp om over na te denken.
De film zal ik nooit zien vrees ik.

Lutje said...

tja, als een mens soms begint te denken....dit zijn de mooiste films, ik kan daar ook zo van genieten

gerdaYD said...

Ik hou niet zo erg van Franse films, maar zoals jij het zo wervend beschrijft... dan krijg ik er zin in om het ook eens te gaan bekijken!
Bedankt voor je mooie reactie én de knappe illustratie erbij Marlouke! Dikke knuffel!

Ineke said...

Goedemorgen Marlou,

Ja, zo'n film zet je aan het denken hé!
Boeiend om daar na afloop over na te praten.

Staat er voor vandaag nog iets leuks op je programma?
Alhoewel, jij maakt van íedere dag een fééstdag, en daar heb je groot gelijk in lieve Marlou, dus ook voor vandaag een heerlijke 'geniet'dag gewenst!

Dagdag, liefs, Ineke

O.T.: Ja, Brammetje is een heerlijk ventje! We zijn stapelgek op hem!

Yvette said...

wanneer istie op dvd? Het lijkt me een absolute must maar ik heb er nu in berust dat ik niet meer naar de film enzv kan. Dus echt als je hem een keer op dvd tegenkomt...........
liefsliefsliefs

Fluitenkruid said...

Het lijkt me zeker een film om 's avonds nog even over na te denken. En die tekst is zo mooi, het is waar het om draait met heel veel dingen maar vooral met vriendschap x

Annet said...

Mouchoir is een zakdoekje? Dat heerlijke frans ook:)

Kleinoodjes die je in filmhuizen ziet....

Sommige dingen woelen de hele nacht door je hoofd....

Merci Malou en een kleurige mooie dag in het grijs (hier tenminste)...

Liefs van Annet ♥

Annet said...

Ik schrijf de titel weer op!

gerrit said...

Op grond van een recensie van deze film, had ik niet de neiging om naar die film te gaan, maar na het lezen van jouw verhaal, moet ik misschien mijn mening herzien...

Han said...

Wat een mooi verhaal heb je van deze mooie film gemaakt, het kan zo in het HD (dus als je nog een job zoekt)

Sabine said...

Lach en traan, net als Intouchables... Mooi.

Anonymous said...

Hey there I am so happy I found your web site, I really found
you by mistake, while I was researching on Aol for something else, Anyways I am here now and would just like
to say thanks for a fantastic post and a all
round exciting blog (I also love the theme/design),
I don’t have time to read it all at the moment but I have
book-marked it and also added in your RSS feeds, so when I have time I will be back to read a great deal more, Please do
keep up the fantastic work.