24/06/2008

BEST BREASTS IN TOWN!!



Vanmiddag heb ik een afspraak met de chirurg.
Ben weer zo gespannen als een veertje. Fiets door alle rode stoplichten. Negeer een stopbord, kom bijna onder een auto.
Allemachtig, vanwaar die haast...
Het is geen haast: het is stress..... gewone, ordinaire STRESS.
Ik ben mooi op tijd in de kliniek. Ik lees 2 hoofdstukken uit de Gravin van Parma van Sandor Marai en kom een beetje tot rust.
De chirurg loopt wel rond, maar laat het onderzoek door een andere arts doen. Een jonge man.
Ik heb nu eens geen zin om er tegenin te gaan. Ten eerste moet zo’n jonge arts ook ervaring opdoen en daarnaast lijkt hij net iets intenser te onderzoeken. Het onderzoek doet zelfs een beetje zeer, zo stevig drukt hij op alle mogelijke gevarenzones.

Maar al met al: alles is helemaal goed! Nergens bobbeltjes, knobbeltjes of deukjes.
The best breasts in town...again!


De fietstocht terug is nu wel stukken prettiger.
Ik trakteer mezelf op een broodje haring op de Botermarkt en daarna een glas frambozensap bij Bagels and Beans.
Nu kan ik er weer helemaal tegenaan! Ik ga verder en verder en verder.......


YEAH!

13/06/2008

FANCLUBJE




Elke maandagavond is voor mij heel speciaal. Dan heb ik mijn FANCLUBJE!!

Nou zul je misschien denken: "Die is mesjogge...! Een fanclub. Hoe dat zo?"
Wel, dat zit zo: 4 jaar geleden was ik een weekeinde in Samaya (een voormalig klooster in de provincie Utrecht) om daar een Spiegelogie workshop mee te maken.
Het woord Spiegelogie is een "uitvinding" van Willem de Ridder en het heeft te maken met jezelf en de ander. De ander is de spiegel, waar je in kijkt. Dat klinkt natuurlijk gek. Maar, als je eenmaal eens zo'n workshop hebt meegemaakt en daarna met een groepje gaat oefenen, dan komt dat zo in je systeem, dat je bijna niet meer anders kunt denken. En je weet waar het over gaat, natuurlijk.
Om te beginnen is je taalgebruik is anders.
Je zult mij niet meer horen zeggen: "Dat lukt me nooit!" of "Dat kan ik niet" of "Ik ben altijd moe" of "Dat moet mij weer gebeuren...." NEE!
Nou was ik daar sowieso altijd al op gespinst, maar nu nog veel meer, door het oefenen met mijn trouwe fans.
Het zijn 6 mensen: Djivan, Erika, Frank, Munira, Frans en Marjolijn. We kennen elkaar nu dus zo'n jaar of 4 en zo goed als elke maandagavond komen we bij één van ons bij elkaar.
We luisteren naar elkaars succesverhalen en we geven elkaar dikke complimenten. En we doen "bestellingen" .

Dit is Willem en onder de foto staat een stukje tekst van hem. En dat wat er staat..... daar gaat het om.





Goed voelen:

Jouw gevoel is heel belangrijk. Sta het helemaal toe.
Geef het even geen naam, maar accepteer het als een fysiek proces in jouw lichaam.
Er gebeurt niets voor niets in jouw lichaam en gevoelens denken niet.
Er bestaan dus geen vervelende of blije gevoelens.
Dat zijn de namen die we er aan geven.
Probeer dat gevoel te omhelzen, zonder het meteen te benoemen.
Alleen het proberen al is voldoende. Het hoeft niet te lukken.
Je hoeft het niet eens te doen.

We hebben geleerd, je goed voelen, daar moet altijd iets voor gebeuren.
Eerst moet je geld krijgen of iemand moet aardig zijn of het moet goed weer zijn, dan pas kan ik me goed voelen.
We hebben altijd een conditie bedacht voor goed voelen.
Ik kan me pas goed voelen als... ken je dat? Belachelijk! Je kan je zo maar goed gaan zitten voelen! Zo van mmm...

Dat gevoel kan je zo maar opwekken, er is niks voor nodig, jij beslist! Nu ga ik me goed zitten voelen... en verdorie het komt nog ook! Jij bent de baas in je eigen lijf, jij kunt voelen wat je wilt! Gevoelens zijn als kleuren. De ene kleur is niet beter dan de andere.
Je kunt van alle kleuren genieten, zodra je echter gaat oordelen dat rood afschuwelijk is, blokkeer je de energie in je lichaam als je iets roods ziet en dat voelt niet echt prettig.

We kennen allemaal die steeds maar doormalende gedachten als: -Ik heb geen netwerk, waardoor ik geen kans heb op een baan, of -Op mijn leeftijd zitten ze niet meer op mij te wachten, of -Ik zak langzaam maar zeker in het moeras.
Geen enkele van die gedachten voelt lekker.
We voorzien gevoelens van dergelijke gedachten.
Als je oefent (probeert) om alleen maar het gevoel te voelen, ben je in staat gevoelens van gedachten los te koppelen.
Zodra je ze loskoppelt ..hoera.. blij komen ze in beweging en hup weg zijn ze.
Gewoon er aan wennen om even je gevoel te voelen.
Zeg regelmatig tegen jezelf dat je vol liefde helemaal open staat voor alles en iedereen, dat je doet wat je het liefst doet, dat je leeft in overvloed en dat je de rust zelf bent.

Ik hoop, dat je de tekst begrijpt en ook gaaf vindt, net als ik.....
Ik heb er heel veel aan. In elke situatie.
Ook toen ik nog midden in de borstkanker situatie zat!







11/06/2008

CONDITIE

.


Vannacht een zeer slechte nacht. Om 1:46 werd ik wakker.

Vreemde tijd. De wekker afgezet. Een kopje thee gezet en een hoofdstuk uit "Eten, Bidden en Beminnen" van Elizabeth Gilbert gelezen. Topsport voor het brein...

Om 3 uur probeerde ik weer in te slapen en het moet gelukt zijn, want ik werd om 7:34 wakker. Ik bleef even dralen: opstaan of niet opstaan, that's the question...

Guess what:

 

Om kwart voor 8 lag ik in de Houtvaart. Ons schitterende openluchtbad, hier bij mij om de hoek. Marijke zag ik net uit het kleedhokje komen. Die had haar baantjes al gedaan. Ik lag nog niet in het water of Mary dook er in. Samen hebben we onze baantjes getrokken.
En heerlijk liggen ouwehoeren. Topsport in het water...

Om kwart voor 9 fietste ik naar Malle Babbe. Tot 12 uur absolute topsport gedaan, want: Generale Repetitie voor aanstaande zondag het concert in Zandvoort.

Op de Botermarkt gefeest en vergaderd. Topsport! Vooral voor de lachspieren.

Vanmiddag met Ellen in Middenduin aan onze conditie gewerkt.
Dat gaat zo: we schuiven onze Nordic-Walk stokken uit en lopen er mee het Duin in. We volgen blindelings de rode paaltjes.
Verdwalen doen we dus niet.
Dat komt goed uit, want verder letten we totaal niet op.


En dat komt weer door het lullen.
Lullen met Ellen, dus.
En reken maar dat dat goed voor je conditie is! Topsport in de duinen...


En tot slot: vanmiddag een brief gepost. Naar de brievenbus gerend en weer terug. Ook gerend.
Bah.... daar houd ik niet van. Goed om weer even te weten.
Topsport om niet meer te doen, dus....