31/01/2013

Net een film

.
Ik loop met de krukken onder de arm naar het stationsplein, naar de bus die mij over 11 minuten naar het ziekenhuis zal brengen.
Als ik vlak bij het bushokje kom wordt er een vrouw tussen twee controleurs  in naar de halte gebracht.
Ze willen dat ze gaat zitten, maar ze blijft staan met haar grote weekendtas naast haar. 
Ze wil hen omhelzen, maar dat weren ze af. En dan begrijp ik wat er aan de hand is: de vrouw is stomdronken.
Als de controleurs zeggen, dat over 11 minuten de bus komt begrijp ik, dat ze met "mijn" bus mee wil.
De mannen laten haar achter en meteen graait ze in de weekendtas naar een fles witte wijn, waar ze "klok-klok-klok" een fiks aantal grote slokken uit neemt.
Nog meer in de olie. Of is het onder de olie???

Enfin, de bus komt er aan en ik nestel mij ergens middenin en denk aan de op handen zijnde operatie. Hoe zal het gaan met die ruggeprik?  Voel je dat?
De vrouw doet er bij de chauffeur heel lang over om haar pasje te vinden en te scannen.
Ik word ongeduldig.

Ik zal toch potverdikkeme niet te laat in het ziekenhuis komen?
Dan is ze eindelijk klaar en loopt door de bus naar achteren. Juist als ze naast mij is verliest ze haar evenwicht en dondert voorover en raakt nog even met haar mond de leuning van mijn bank.
Languit ligt ze roerloos in het gangpad...

(maandag verder)

.

30/01/2013

Er is er een jarig...

.



Vandaag is mijn zus jarig!
Gefeliciteerd!

Helaas kan ik met mijn pijnlijke knie niet aan de taart komen.
Jammerrrr!!!
Bewaar maar een stukske!


Een mooi, energiek en gezond levensjaar toegewenst!



29/01/2013

De kapotte knie

.
Vanmiddag wordt mijn kapotte knie gerepareerd.
Ik ga onder het mes.
Ik krijg een roesje en een ruggeprik...
Dan wordt de scheur in mijn meniscus netjes recht geknipt, de randjes van de slijtages worden "genettoyeerd" en dan kan ik weer dansen!

Nou ja.... niet meteen, maar ik hoop toch wel binnen afzienbare tijd.


Tot later!
.

28/01/2013

Maandag... straatschrijfseldag

.
Straatschrijfsel is een ruim begrip voor alles wat ik op straat zie waar letters aan te pas komen.
Iets wat op een muur getekend is.
Mooie graffiti...
Maakt niet uit... als ik mijn ogen maar de kost kan geven...
En hier is er weer eentje:



Iemand heeft een gekke sticker gemaakt.
En die iemand heeft die gekke sticker op een fiets geplakt.
En ik loop lezend door de stad denk: Doe maar! Kiep in tutsh. Goed zo. Blijf in contact. 
En niet alleen maar via stickers... of e-mail of sms of facebook.
Raak elkaar ook maar eens aan....



Foto: Marlou Witzel

Dus zoek ik de naam op de sticker op: Tommy Foreveryoung. En ja hoor... Hij heeft een Facebook pagina...

Dit staat op zijn bladzij:

"NIET BLIJ MET M'N STICKER OP JE FIETSKRAT?
haal 'm er af.... en WEES BLIJ DAT IK JE FIETS NIET HEB GEJAT!!
Hoi, ik ben Tommy het 7 jarig stemmetje in het hoofd van mijn baasje.
Mijn baasje vindt 't heerlijk als ik eens een uurtje stil ben.
Zoals je blijkbaar gemerkt heb.... sneak ik af en toe naar buiten om stickertjes te plakken.... :)
WAAROM... euh... To make some more smiling faces in the street!!!"

Nou je snapt het al... bij mij is de glimlach gelukt en ik ga kijken of ik meer te weten kan komen over Tommy Foreveryoung...

.

25/01/2013

Tekst van Nietzsche

. 

Vorig jaar zag ik in ons dorp op de berg een vrouw lopen met deze tekst op haar T-shirt:

"Man muss noch Chaos in sich haben, um einen tanzenden Stern gebären zu können"



Eenmaal thuis heb ik de tekst opgezocht en hier is de vertaling:

"Men moet chaos in zich hebben om een dansende ster te kunnen baren"

Dat vind ik een toffe tekst!
Die zou ik wel in een schilderij aan de muur hebben willen hangen...
Of misschien ga ik zelf wel op zoek naar een t-shirt met de tekst!



.

24/01/2013

Sneeuwgedicht

.
Ik heb even geen inspiratie, dus heb ik Adriaan Morriën een gedicht laten schrijven:

                   Sneeuw


Het sneeuwt, niet jachtig, eerder tastend, 

alsof het wit naar zwarte plekken zoekt. 

Maar heel het landschap ligt al volgeboekt. 
De dag staat zwaarbepakt om te vertrekken. 

De bomen dromen rechtop in de sneeuw, 
verwonderd en in hun verwondering verrast. 
De vorst heeft ieder takje afgetast. 
Het is windstil, er valt niets te ontdekken. 

De laatste vlokken vallen, in de lucht 
zweeft al wat zonlicht, geel en droog. 
En vogels, eerstgeborenen van het oog, 
haasten zich om de schade te herstellen. 


Adriaan Morriën

Uit Verzamelde gedichten, 
Van Oorschot, Amsterdam 1994


23/01/2013

Thomas Schlijper

.
Ik heb een hele fijne tip voor jullie: www.schlijper.nl

Thomas Schlijper is internet- en persfotograaf, die iedere dag door Amsterdam zwerft en foto's maakt.
Een aanrader, echt prachtig...
Zet 'm in je favorieten en kijk elke dag naar zo'n foto.
Meestal is de foto in Amsterdam genomen met heel bijzonder licht.
Als je even tijd en zin hebt kun je zijn archief in duiken.
Of gewoon linksbovenaan op de site op het pijltje klikken, dan ga je naar vorige foto's.
Kijk maar eens, wat een prachtig licht!



Je kunt er niet reageren. Lekker rustig. Alleen even kijken naar de foto van de dag...



Thomas Schlijper, straatfotograaf in de stijl van Ed van der Elsken...


.

22/01/2013

Blauwe luchten en warme wind op je blote armen...

.
Even geen sneeuw... en even geen code "oranje"...
Maar wél de zeilen van de Klipper, die afgelopen zomer op het Spaarne hier in Haarlem aanmeerde...
Wat een schip was dat!
Ik zou er zo mee naar Kaap de Goede Hoop willen zeilen.


En dan scheepsliederen zingen en varen, varen over de baren.
En aan dek, in de zon, een flinke vis op de barbecue grillen.
En zij moest klimmen in de mast.

"Land in zicht..."


Dat is wat ik nu wel zou willen....
Maar ja...
Ach ja...


Foto's: Marlou Witzel
.

21/01/2013

Maandag... straatschrijfseldag

.
"Straatschrijfsel" is een ruim begrip voor alles wat ik op straat zie waar letters aan te pas komen.
Iets wat op een muur getekend is.
Goeie graffiti...
Een gave poster, woorden op een t-shirt.
Een beschilderde gevel...
Maakt niet uit... als ik mijn ogen maar de kost kan geven...

Deze fiets, beschilderd met een tekst van een lied van Michael Jackson, inspireerde me...
Twee weken geleden de documentaire gezien en nu deze tekst...



I'm starting with the man in the mirror
I'm asking him to change his way
And no message could have been any clearer
If you wanna make the world a better place
Take a look at yourself and then make a change...

Hoe kom je er op om je kettingkast met zo'n tekst te beschilderen?
En hoe kom je op déze tekst? En wie schilderde het en waar???

Allemaal vragen zonder antwoord...

Dit is de complete tekst:




Foto: Marlou Witzel

.

18/01/2013

Nog een foto van Manon...

.
Vorige week heb ik een foto laten zien van de oudste dochter van mijn zus Cecile, mijn nicht Manon.
Hier kun je die foto nog een keer zien: *click*

Vandaag laat ik er nog eentje zien.
Zulk apart licht.


Als je er op klikt wordt-ie vergroot.
Heel gaaf, die foto. Compliment voor Manon!
.

17/01/2013

Fotogenieke fietsen?

.
Ja, de sneeuw geeft heel wat overlast, maar ik vind het prachtig om te zien.
Ook in de stad.
Het levert mooie plaatjes op.
Iedereen is er denk ik wel op uit geweest om iets fraais te fotograferen.
Zo ook ik.
Ik zal je niet vervelen met een ellenlange serie sneeuwfotoos, maar drie fotoos... dat moet kunnen, toch?

Allereerst: een fotogeniek fietszadel. Alle fietsen hier in de stad, die langer dan een paar dagen staan zijn bedekt met dikke lagen sneeuw. Ik vind het een mooi gezicht. En heb dan ook zeker 30 gave fiets-fotoos gemaakt, als het niet meer is...


En dan gewoon een fotogenieke fiets... Zonder die sneeuw zou het gewoon een rooie fiets zijn. Ook leuk, maar met sneeuw wel extra leuk...


Maar toch... wat is er fotogenieker dan een besneeuwde verloofde? Niks toch?!


Het schijnt, dat nog niet alles gevallen is. Van mij mag het. Ik vind het schitterend. 
Maar... wees voorzichtig: niet uitglijden en niks breken!

.

16/01/2013

Whatsappen enzo...

.
Laatst las ik in een tijdschrift, dat er café's zijn, waar je niet mag bellen.
Je komt bijvoorbeeld binnen met een groepje vrienden en je legt allemaal je telefoontje midden op tafel.
De eerste de beste, die tóch z'n mobieltje pakt, die moet een rondje geven.
Zulke verhalen... die mag ik wel...


Ik vind er namelijk geen barst aan, als je gesprekspartner de hele tijd gebiologeerd naar z'n eigen schermpje zit te koekeloeren en dat dan die duim razendsnel heen en weer vliegt...


Dan ga ik maar niet met m'n tijd mee. Ik vind het gewoon ongezellig.
Hoe kun je nou van je pilsje genieten of van je maaltijd, als je de hele tijd zit te klooien met je mobieltje?!


Van de zomer was ik met vriendin Ellen op een terrasje en vlak bij ons zaten twee vriendinnen te lunchen. Ze hebben al die tijd geen woord met elkaar gewisseld en zijn alleen maar gebiologeerd bezig geweest met hun mobieltjes.
Kijk... deze foto maakte Ellen:


En waarmee maakte ze deze foto??
Juist!
Maar... die moest ze wel helemaal opgraven onderuit haar tas. Dus...

.



15/01/2013

Dienie jarig!

.
Er is er een jarig hoera hoera...

En dat is.... onze KLAPROOS!

Van harte proficiat en een heel mooi en sterk levensjaar toegewenst.
En natuurlijk gezondheid, gein, frisse wandelingen, leuke gesprekken, liefde, vertrouwen, genegenheid en saamhorigheid. En dat allemaal een heel jaar lang.


En hier kunnen jullie je felicitaties kwijt:

http://klaproosweblog.blogspot.nl/

.

14/01/2013

Maandag... straatschrijfseldag

.
Maandag... straatschrijfseldag...
Dat vind ik voor mezelf wel een goed idee.
Een beetje struktuur aanbrengen kan geen kwaad.

Straatschrijfsel is een ruim begrip voor alles wat ik op straat zie waar letters aan te pas komen of iets wat op een muur getekend is, mooie graffiti...
Maakt niet uit... als ik mijn ogen maar de kost kan geven...
En hier is er weer eentje:


Een gevelgedicht! En wel over "mijn" mooie Spaarne...
Nou is Leiden echt de stad van de gevelgedichten. Werkelijk... daar moet je eens met mij naar toe.
Dan verzin ik een wandeling langs al die schitterende straatschrijfsels! En je zult zeker weten je ogen uitkijken en genieten!! 
Maar dit terzijde.

In Haarlem, in de Lange Veerstraat kun je dit gevelgedicht lezen.
Ik hoop, dat er nog heel veel meer komen.
Want gevelgedichten zijn topstraatschrijfsels!!!

11/01/2013

De ogen van Vincent Bijlo

.
(nee... ik ben nog niet geopereerd. Ik hoop volgende week...)

Vincent Bijlo is een cabaretier, die lekker spits is en narrisch zo nu en dan.
Ik mag hem wel...
Hij kan niet zien en luistert naar de tv, zoals hij eens vertelde.

In een interview met hem las ik het volgende en ik wil het jullie niet onthouden:

"Het rare kabinet Rutte-1 kwam tot een eind op 21 april, toen Wilders uit de Catshuisonderhandelingen stapte.
Dat was het beste besluit dat hij in zijn politieke carrière heeft genomen.
Ik heb inmiddels een donorcodicil ingevuld waarin ik mijn ogen nalaat aan Wilders."

Zo... dat vind ik dus een hele goeie! Een blinde man, die zijn ogen nalaat aan Wilders.
Bravo voor Vincent Bijlo!


.

10/01/2013

De knie (2)

.
Even een kort bericht:

1. Jaaa, dank voor de support.
2. Ik heb besloten voor de ruggeprik.
3. Alles komt goed.
4. Tot morgen...


.


09/01/2013

De knie

.
Mijn rechterknie wil niet wat ik wil.
Hij gaat regelmatig op slot en dat is zo pijnlijk dat ik een MRI mocht laten maken.
Dat was op zich wel spannend: je kunt het binnenste van je knie zien...


Op de scan van mijn knie is heel duidelijk een scheur in de meniscus te zien. En enige slijtage...
Getverderrie!!!
Daar heb ik dus helemaal geen zin in. Een scheur in de meniscus. BAH!
Rottige knieblessure nog van vroeger van de hockey en van een lelijke val...
Maar ja... er moet toch wat aan gedaan worden en ik word dus geopereerd.
Bah bah en nog eens bah.... ik heb er he-le-maal geen zin in!

Gistermiddag naar de verpleegkundige van de opname voor bloeddruk en hartfilmpje (allebei als een zonnetje!) en vanmiddag naar de anesthesist.
Die gaat me nog het een en ander uitleggen.
En dan moet ik kiezen: óf ruggeprik óf algehele narcose.
En ik ben een echte schijtert! Ik weet niet wat ik moet kiezen.
Wat zou jij doen???

. 

07/01/2013

Straatschrijfsels

.
Lange tijd heb ik een weblog gehad met de naam "Straatschrijfsels" en als ondertitel: Gezien op straat.
Ik lees namelijk alles wat los en vast zit. En als het me "pakt" dan pak ik het terug.

Helaas is Web-Log niet meer en ben ik alle fotoos kwijt.
Maar geen nood. Ik begin gewoon opnieuw.
Ik zie alles en als ik het leuk vind...

Dit kwam ik tegen tijdens mijn dagelijkse wandeling door de omgeving. In Overveen, vlak bij het huis waar ik gewoond heb staat een autotegenhouder. En daarop:


Van die dingen, ja...

.

04/01/2013

Lood gieten

.
Ik ben opgegroeid met lood-gieten op Oudjaarsavond.
Het hele gezin zit rond de tafel. In het midden een brandende kaars.



Eén voor één krijgen we de lepel met daarop een klontje lood dat mijn vader van een oude waterleiding heeft geknipt.


Als je klontje gesmolten is dan mik je het snel in een bak water.
Het lood stolt meteen met een knal en krijgt hele vreemde vormen.



En dan komt het: je gaat voorspellen wat voor jaar je krijgt naar aanleiding van die vreemde vormen.
Hilariteit!!

"Ik zie een nieuwe liefde... "
"Ik zie een heleboel geld... "
"Ik zie een woelige zeereis... "
"Ik zie geluk in de familie... "

En zo wordt mag iedereen zijn klontje lood smelten en in het komende jaar kijken of de voorspellingen uitkomen.



Van Roosje krijg ik een setje met loodstukjes opgestuurd en dit jaar doe ik het loodsmelten voor het eerst met Henry.
Dit is zijn creatie:


Ik zie er heel duidelijk een hele hoge leeftijd in met vrolijke sprongetjes!
De losse stukjes stellen geld voor. Hoe meer losse stukjes, hoe meer...
Juist ja!




.

03/01/2013

De stille stad

.
Mijn "eindejaarsreces" begint met griep.
Een dikke week ben ik gevloerd en als ik dan eindelijk dinsdag 25 december naar buiten kan en dat dan ook nog de zon schijnt, besluit ik een aantal van mijn nieuwjaarswensen niet door de post te laten bezorgen, maar zelf in de briefbussen te doen van de vrienden, die ik een sprankelend 2013 toe wil wensen.
Ik bedenk een fietsroute met een stuk of 10 nieuwjaarswensen in m'n zak.

Het is doodstil in de stad.
Niemand.
Zo onwezenlijk...
De Botermarkt, normaal gesproken met volle terrasjes, is leeg.
Er is niets open. Geen winkel, geen café. Niets!
En toch is het dinsdag.
En iedereen is weg, er is niemand thuis. 
Niemand?
Ja, toch wel... Liesbeth is er.
En ik geef haar mijn wensje en we drinken een kopje koffie en kletsen een beetje bij.

Zie je... dat is nou het leuke van zelf voor postbode spelen. Je spreekt nog eens iemand op een doodstille dag...

.

02/01/2013

2013!

.

Voor iedereen die dit leest:

Ik wens je voor het hele komende jaar 365 maal een gezond en stralend spiegelbeeld toe!
Ik wens je inspiratie toe en een zuiver geweten.

En vooral LICHT!


.