And I will fly away

.

Straks pak ik de bus naar Schiphol.

En dan ben ik pleite! Mijn vliegtuig vertrekt om 12:30 en door het tijdsverschil kom ik om 13:30 in Calgary aan. Grappig, he?! 

En dan gaat het grote avontuur beginnen. Ik heb er zo'n zin in!!
Yes... Canada... here we come!

Tot over een week of wat... 

Raadsel

.
Vandaag een raadsel, maar... geen moeilijk raadsel:

Waar gaan wij morgen, jaaaaa.... morgen! naar toe?

Komt-ie:

En de volgende:

en nog ééntje:

Niet moeilijk, toch?!

Yeah! Een droom komt uit!!

Nog één nachtje slapen...

De laatste Citroën

.

Na de misere met de DS 19 (zie eergisteren) kocht ik een Citroën CX. 
Dat was me een bak! Rijden... heerlijk! Als een zonnetje!
En wat een heerlijke vering...
Daarmee zijn we tig-keer naar Zwitserland gereden voor de wintersport. 
Een ideale reisauto... We reden er rustig 150 of meer in... 
Brandstof was toen dan ook nog niet zo duur...
Een enorme laadruimte voor alle skispullen... Ideaal!

Naast deze zaligheid kocht ik een blauwe eend. Daarmee gingen Roosje en ik naar Frankrijk. Lekker zwerven en kamperen en vakantie houden...

Dat zag er ongeveer zo uit. Lekker dakje open en scheuren maar...

Onze Lelijke Eend was wel iets minder verroest. En de banden waren goed hard opgepompt...

Wat een heerlijk vrij gevoel hadden we!!

Die blauwe heb ik later aan Roosje gegeven toen ik een andere eend kocht met ongeveer deze kleur:

Op de deur had iemand een paar stickers van schildpadjes geplakt. Sja...

Je kon er dan ook niet hard mee. Roosje mocht ook deze helemaal op rijden...

Inmiddels zijn Henry en ik alweer aan onze derde Citroën Berlingo toe.

Van groen naar blauw naar antracietkleurig.

Deze blauwe hadden we nòg kunnen hebben, als ik er niet dat rottige auto-ongeluk mee had gehad. We sliepen op het dak!! TOP!

Henry... dank je wel!

Nogmaals Citroën

.

In de loop van mijn leven heb ik aardig wat Citroëns gereden.

Mijn allereerste was een heerlijke Lelijke Eend! 
Ik kocht 'm in 1967 van mijn allereerste salaris van mijn vader, die ook Citroën liefhebber was... en overging op een zwarte Traction Avant (klik)

Op den duur was mijn oude eend een echte roestbak: je moest uitkijken, dat je niet door de bodem zakte! Maar dat hoorde bij de Lelijke Eend!! Dak open en waggelen maar!

Ik heb er heel wat ritjes van en naar mijn werk in gereden... 
Hij was helemaal op toen ik een Eend Bestel kocht.

Ook leuk, vooral, omdat je er achterin kon slapen.

Daarmee ben ik dan ook eens naar Parijs gereden en heb ik gewoon in de laadruimte geslapen, midden in de stad in de Rue de Rennes!

Toen de Lelijke Eend 35 jaar bestond is er een heel gaaf boek uitgegeven, geschreven door Ernst van Altena.

Voorin zat een klein singletje met dit enige liedje, geschreven door Annie M.G:

Alle foto's zijn van internet geplukt. Helaas... in die tijd had ik nog geen fototoestel...

Morgen nog een paar Citroëns...

Citroën... a way of life! Of: a way of my life?!

Citroën...

.

Op mijn ronde via de Elswoutlaan kom je langs een mooi oud huis, waar in de voortuin dit "antieke" strijkijzer staat:

En mooie goed verzorgde oude Citroën DS 19. Die noemde je een strijkijzer, vanwege de vorm...

Ik heb er ooit ook eentje gehad. Een bordeaux-rode.

Zo ongeveer:

Hij glom alleen niet zo mooi.

En helaas kaduuk gegaan, omdat een domme garagist gewone olie in het hydraulische systeem had gegoten. DOM!!

Wat was dat jammer, dat die het niet meer deed. 

Hij kon na de misère rechtstreeks naar de schroot...

En nu ik het hierover heb realiseer ik me hoe veel Citroëns is gereden heb, dus daarover morgen meer...

I will give my love an apple

.

Met het vakantiekoor "Hupse Kee" hebben we een heleboel mooie liederen geleerd en gezongen.

Een dikke week geleden was het concertje in Haarlem.

Eerst de hele dag repeteren en dan voor een bomvolle zaal de liederen ten gehore brengen.

En leuk dat het was!!

©berna van de ijzen

Ik zag een heleboel bekenden in de zaal: onder andere nogal wat zwemmers van de Houtvaart! En ook heel wat koorleden van Malle Babbe...

Dan ga je toch extra je best doen.

©berna van de ijzen

Eén van de liederen die we geleerd hebben heet: "I will give my love an apple...".

Op zich vond ik het niet zo een heel bijzonder lied. Althans, niet één van de mooiste.

Maar... onze dirigent wees ons er op, dat het lied ook door Andreas Scholl wordt gezongen.

Die ken ik goed, van Schubert liederen en het intens mooie Nisi Domini van Vivaldi.

Drie CD's heb ik van hem.

Dus...

Na het concert ben ik meteen op You Tube gaan zoeken naar dit lied, gezongen door deze zanger.

Schitterend gezongen... en... begeleid door zijn toekomstige vrouw. 

Daar gaan mijn romantische oortjes helemaal van klapperen...

Luister maar even...

Mooi he!!

Zo ingetogen en zo'n aparte stem...

.

Mooier dan lente...

.

We lopen langs het water - Elswoutlaan - koeiepaadje (voor de schep licht) - langs het water". 
Gewoon een klein uurtje lopen...

Maar helend en verhelderend. 

Op een gegeven moment kom je langs een veld met bloemen...

Maravilloso!!!

De kleuren zijn nog mooier dan de kleuren van de tulpen in de lente!

Kijk maar:

Wat een weelde, wat een kleuren-symfonie! 

Als je daar loopt en er naar kijkt, dan moet je je ogen wijd opensperren en de kleuren in je door laten dringen. Ze als het ware opslurpen.

Allemaal blommekes voor Temmy, de oudste zus van Henry.

Vandaag naar haar laatste rustplaats ...

Zichrona livracha (dat haar nagedachtenis ons tot een zegen mag zijn)

.