Naar aanleiding van mijn blogje van gisteren kreeg ik de vraag van iemand of ik die avond in De Pletterij (klik) niet bang was.
Wie... ik? Bang?
Helemaal niet!
Hoe kom je er bij!
Maar gek was wel, dat ik later, midden in de nacht in mijn bedje even wakker lag en dacht: zo'n drukte en een concert... er hoeft maar 1 zelfmoord-idioot binnen te komen en we zijn er allemaal geweest.
Gek is dat, dat je je dat later pas realiseert.
Maar ik zou het zo weer doen, want mij krijg je niet bang!
Deze uitsprak kwam ik van van de week tegen:
"De vijand is angst. Wij denken dat het haat is, maar het is angst."
Precies, zo denk ik er ook over.
En daarom ben ik lekker niet bang!
(Ik hou even een mini-pauzetje... ben zo verkouden, dat ik het scherm van m'n laptop niet kan zien... nou ja, bijna dan. Tot volgende week...)
Vorige week heb ik weer genoten van een feestje bij het Cultureel Centrum "De Pletterij".
Een heerlijke stek om naar toe te gaan, met films en lezingen en muziek en dans...
En eens in de zoveel tijd organiseert één van mijn nichtjes daar een avond met eten en muziek.
Het eten is een uitdaging, want: veganistisch... geen enkel dierlijk produkt wordt er in verwerkt.
Heel erg lekker: wortelsoep, risotto en iets appeltaartachtigs toe.
De bewoners van Hotel de Koepel waren ook uitgenodigd voor het vervolg-programma: een echte Syrische band trad op.
Het was leuk om een aantal van de Syrische vluchtelingen binnen te zien komen. Die wilden ook wel eens een verzetje!
Eerst keken ze even de kat uit de boom.
We hadden allemaal een pet rond laten gaan om wat geld in te doen, zodat ze bij de bar een drankje konden halen. Maar dat wilden ze niet: ze wilden dansen!
En dat was heel geestig om te zien. Het ging ongeveer zo:
Ze waren overigens heel gewoon gekleed, niet van die lange jurken aan...
En de muziek was ook heel wonderlijk: ik vond het best mooi... Je verstaat er geen bal van, maar dat maakt niet uit.
Hier een paar foto's die mijn andere nichtje gemaakt heeft. Ik heb ze van Facebook af geplukt:
Dat luit-achtige instrument is een oed. Verder een zanger en twee mensen die een trommel bespeelden, waar ik de naam niet van weet.
En swingen!
Een andere zanger nam het een tijdje over. Hij was erg geliefd bij de gasten en het leek me een soort van André Hazes, maar dan Syrisch.
En hier nog een foto van de drukte...
Ik ben Fan van De Pletterij en de volgende keer ga jij mee! Ja, jij!