STRAND

Zo goed als ik me tijdens de hele bestralingsperiode voelde, zo pokke voel ik me nu af en toe.
Ik ben vaak verkouden, heb de ene na de andere blaastontsteking, extreem vermoeid bij de minste of geringste inspanning. Niks voor mij allemaal, maar het ís er wel en ik dien me er doorheen te slepen, geloof ik.

Omdat ik steeds zo benauwd ben ga ik naar het strand om langs de vloedlijn te lopen. Iemand heeft me het advies gegeven, dat het wel eens goed zou kunnen zijn voor de bronchiën.
Het lijkt me geen gek idee om maar eens naar dat advies te luisteren.
Dus met de bus, uitstappen bij de Kop en dan richting IJmuiden.




Ineens zie ik mezelf lopen: kop voorover, donker en somberend. Alsof ik enorme tegenwind heb, terwijl het toch nauwelijks waait.
Ik denk: "Verdikkeme Lou, wat krijgen we nou? Zie jezelf eens lopen... Da's toch geen gezicht! Oi va voi, je lijkt wel 100. Waar is je beroemde spirit? Dit kan echt zo niet langer, zo wordt het toch alleen maar erger..."



En ik heb het nog niet gedacht of ik moet om mezelf lachen. Ik recht mijn rug en kijk eens, waar ik ben: op het strand dus. Links de zee, lekkere golven met in de verte een paar grote zeilboten. Voor me de havens van IJmuiden, rechts de duinrand. Ik snuif de lucht op en voel me groeien. Het sombere gevoel verdwijnt bijna meteen.
Ik steek mijn armen in de lucht (eerst om me heen kijken of er niet al te dichtbij een toeschouwer is, want zo ben ik nou ook nog wel weer...)

Gelukkig, ik ben er weer. Ik voel, dat ik gemakkelijker loop.
Het zingt weer een beetje in mij.

Het zal allemaal nog wel even duren: de gevolgen van de bestralingen zijn niet niks. Er is veel kapot gemaakt en het lichaam is hard aan het werk alle rotzooi op te ruimen en nieuw weefsel aan te maken.
Daardoor is mijn weerstand verminderd.
Daardoor ben ik zo snel moe.
Het wordt tijd om op het Internet te gaan snuffelen: hoe verbeter ik mij immuunsysteem? Wat kan ik allemaal zelf doen?
Als ik 's middags thuis kom krijg ik de uitslag van de longfoto's en van de longtest: ALLES IS GOED! Geen gekke dingen te zien. Alleen een lidteken nog van de gekneusde long van het ongeluk van vorig jaar.
En de longtest is boven verwachting goed. Ik heb een longinhoud van 95%. Dat is naar mijn idee buitengewoon goed....
Ik maak me geen zorgen meer. Daar heb ik geen zin meer in, en geen tijd!
Ik ga weer voort en heel veel lachen, lachen, lachen!