Mammopgrafie, mammofrafie

Mammografie... hè hè, eindelijk goed geschreven.

Vanmorgen moest ik bij de chirurg komen voor de uitslag van de foto van een dikke week geleden.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen:

ALLES IS GOED!

Hele opluchting natuurlijk.
Nu ga ik dansend en licht de feestdagen in.

Dit keer heb ik me er minder druk om gemaakt, dan de voorgaande keer, want ik had al het gevoel, dat het goed was: ik voelde geen knobbeltjes of bobbeltjes en ik zag, als ik mijn armen omhoog deed geen deukjes.
Dus.... helemaal heerlijk.

Voor iedereen, die dit leest:

ALLE GOEDS VOOR HET KOMENDE JAAR...


Ik houd waarschijnlijk even pauze, dus tot volgend jaar!

DICTEE

En hier is de uitslag.
Tarararararaaaaa: ik zit precies op het gemiddelde: 34 fouten, waarvan 17 "gewone" fouten en 17 fouten die te maken hebben met het koppelteken, woorden wel of niet aan elkaar schrijven en streepjes tussen 2 woorden.
Daar zit ik altijd mee te klooien en dat moest gewoon maar zo blijven...
Ik heb totaal geen zin om mijn tijd te verdoen met het aanleren van regeltjes betreffende deze koppeltekens etc. Ik doe lekker gewoon maar wat en dat bevalt me prima.

De tussen-n. Daar doe ik ook niet aan, tenzij het klopt.
Hartepijn moest hartenpijn zijn, maar het betreft slechts 1 hart, dus me hoela.. Doei! Die "n" zet ik daar niet. Ik vertik het.
Maar zielenknijpers, ja... daar kan ik me weer wél in vinden: het betreft hier meerdere zielen, waarin geknepen wordt, dus wel een "n" .
Maar begrijp me goed: dat knijpen... nee, daar heb ik heb niet zo op.

Verder had ik aardig wat interessante woorden goed: van Chaucer tot larmoyante weltschmerz. En van queeste tot eschatologische, hoewel ik van dat laatste woord ik niet eens de betekenis weet.
Ik vind dat ik het helemaal zo slecht niet heb gedaan.

De minste fouten werden door de Vlamingen gemaakt. Hoe zou dat toch komen? Beter onderwijs?

Maar goed, dit hebben we weer gehad. Volgend jaar doe ik weer mee.
En hier liggen we niet van wakker.
Ja toch, niet dan?!

EEN RONDJE MIDDENDUIN

Gelukkig gaat het steeds beter.
Ik moet eigenlijk niet meer zo zeuren over die enkele inzinking.
Waarom moet ik dat nou zo nodig op het web gooien?

Het heeft overigens wel nut, want vorige week sleurde Ellen mij uit mijn "hol", nadat ze had gelezen, dat ik beneden peil bivakkeerde...
Anders was ik er niet uit gekomen en had ik zo lang als het kon in mijn nachtstola rondgehangen.

Lekker gelachen en dat bleef nog dagen hangen ook...

Vanmorgen een rondje Middenduin. Met de stokjes (Nordic Walken heet dat) en Ellen.
Heerlijk was het. Koud, toen we begonnen, maar gaandeweg voelde je dat niet meer en waren we lekker doorgewarmd.
Dit is goed echt voor het lichaam en trouwens ook voor de geest.

Ik voel me lekker en opgeruimd.
Vasthouden die hap, denk ik dan maar weer! Zo lang mogelijk zien vast te houden.

Fysiotherapeut was erg tevreden. Oefeningen worden dan ook goed door mij gedaan.
Maar de nek.... blijft scheef staan!
Nou ja, misschien gooi ik daar nog eens een specialist tegenaan.
Zie wel.

Ik voel me tralalalala.
Dank je wel, Ellen! Good luck en veel plezier op de ABC-eilanden met de mannen...

WANDELEN MET DE HOND

Carel

Mijn vriendin heeft een hond, Carel.
Het is een Labradoedel... Haha nee hoor, het is een echte:een Barbet.
Een heel enthousiaste krullerige hond, gek op water en op rennen.
Het is leuk om met hem te wandelen. Maar het komt er niet vaak van want ze wonen in Huizen en dat is met het Openbaar Vervoer geen peuleschilletje. 
't Is ook niet het eind van de wereld, maar met trein en bus is het wel een ommelandse tocht.
Ik zou vandaag met ze gaan wandelen.
Om 3 uur vannacht word ik wakker van het gekletter van de regen op het dak.
Na een uur wakker liggen ga ik er maar eens uit en zet een kopje "calming"-thee. Een half pilletje erbij en dan moet het toch lukken?
Mooi niet... Wakker, wakker, wakker... op je bed liggen met je ogen dicht en klaarwakker zijn. Niet weten hoe je moet gaan liggen. Linkerzij, rechterzij. Op de rug ligt wel lekker, maar áls, ja ALS ik dan in slaap val word ik wakker van mijn eigen gesnurk. Waardeloos.
Ik voel me zo slabberdewaski dat ik Charlotte afbel. Ik baal er van, want ik houd niet van afbellen en bovendien is het inmiddels eigenlijk best wel lekker weer geworden.

Blogvriendin Marjolijn heeft eindelijk een paar uur kunnen slapen.
Fijn voor je, na al die narigheid mag dat wel weer eens!
Een mooie dag toegewenst vol energie....



Carel (rechts) met broertje

.

AAAARGH !!!

Ja, zeg dat wel: aaaargh.
Een nieuwe machine, die oneerbiedig de "Tietenpletter" wordt genoemd.
Allemachtig wat deed dat zeer.
Bijna niet vol te houden.
En ook nog beide borsten 2 x.
Je wilt er onderuit en je wilt weglopen. Even een beetje schreeuwen. Maar je doet het niet...
Natuurlijk niet, want je bent beheerst en niets kan je raken. Jaja, me hoela!
De linkerkant deed extra zeer omdat de ribben daar gebroken zijn geweest en het leek wel of die ook in de machine werden geduwd. Aaaargh.....
Ik was werkelijk een beetje overstuur toen ik klaar was, het huilen stond me nader dan het lachen. Er lag een oude man op de gang in zijn ziekenhuisbed, te wachten op vervoer terug naar zijn kamer. Hij knikte vriendelijk naar me en zei: "Ik heb AU gezegd..."

Gelukkig zijn de foto's goed gelukt, dus het hoeft niet over. De 22ste krijg ik de uitslag.

Om mezelf te verwennen ben ik even dat vre-se-lij-ke winkelcentrum in gelopen en heb daar eerst koffie gedronken, maar dat was niet genoeg natuurlijk. Hohoho ... denk maar niet dat ik een kopje koffie "verwennen" noem... Daar is wel iets meer voor nodig, dus:
Ik heb een prachtig lingeriesetje voor mezelf gekocht. Rood met een kantje.
Zo!

Poe hé....
Ik begin nu pas bij te komen.

MAMMOGRAFIE

Vandaag naar het Kennemer Gasthuis voor de mammografie.
Helaas krijg ik niet meteen de uitslag, omdat ik te laat was met afspreken.
Ik had in oktober af moeten spreken en dan had ik meteen dezelfde dag na 3 kwartier ook een afspraak met chirurg Stockmann gehad. Die dan natuurlijk had gezegd: " ALLES IS GOED! "
Daar ga ik gewoon van uit.
Maar ja... in oktober dacht ik er niet aan, had wel wat anders aan m'n hoofd...
Bij zelfcontrole zie en voel ik niks, dus ik denk dat het prima is om tegen mezelf te zeggen

ALLES IS GOED...

ZINGEN

Waar zou ik zijn zonder mijn koor? Nou, gewoon ... hier en nu. Geen probleem.
Maar het was weer erg lekker.
Hoewel we nu een invaldirigent hebben gaat het toch fijn. We zijn tóch geïnspireerd bezig.
Hij weet heel veel van muziek, van de componisten, van de teksten.
Vanmorgen zongen we onder andere "La petite fille sage" , een lied over een klein meisje, dat van school thuis komt, de tafel gaat dekken en uiteindelijk op de steen gaat zitten, waar men goed naar de sterren kan kijken.
Mooi, beetje fragiel liedje. Geschreven door Francois Poulenc.
Dirigent weet dan meteen een anecdote over de componist. Hoe die missionaris had willen worden en ging voetballen met de Afrikaanders, die hij had willen bekeren.
Hoe Poulenc knettergek was. Kan me bijna niet voorstellen, maar toch...
Hoe hij bevriend was met Felix de Nobel. Hoe de muziek in het begin helemaal niet zo juichend ontvangen werd en zwaar galmend gezongen werd.
Poulenc was niet eens zo'n hele antieke componist. Stierf in 1963 en ligt begraven op Père LaChaise. Ik ga hem eens opzoeken en zing dan "La petite fille sage" voor hem...
Een licht lied... helder, langzaam en toch sprankelend...



Francois Poulenc



La petite fille sage est rentrée de l' école avec son panier.
Elle a mis sur la table les assiettes et les verres lourds.
Et puis elle s' est lavée a la pompe de la cour sans mouiller son tablier.
Et si le petit frère dort dans son petit lit cage,
elle va s' asseoir sur la pierre usée de voire l' étoile du soir.
Ah, ah, ah, ah, ah....

GAAAAAP....

Ontzettend slecht geslapen vannacht. Om 4 uur opgestaan en een kop thee gezet. Even gecomputerd, maar daar is geen lol aan, want mijn laptopvriendje is waarschijnlijk besmet en is opeens zo traag als een slak, die geen enkele wedstrijd hoeft te winnen. En dan kom je er wel achter, dat je gewoon geen geduld hebt.
Enfin, weer terug in bed is dat natuurlijk afgekoeld, dus het duurt een tijdje voor ik uiteindelijk weer inslaap.
Ik word te laat wakker voor mijn afspraak met Gerda om te gaan sporten. Ik bel haar op en zeg, dat ik wél naar de sauna kom, maar niet ga sporten.
Om 10 uur ben ik daar om eerst koffie te gaan drinken. Klinkt allemaal lekker...
Is het ook. Sauna is heerlijk warm...

's Middags Spaanse les. Met een klein groepje zijn we en het gaat heel erg goed, veel beter dan met al die druktemakers erbij. Ik begin het aardig onder de knie te krijgen... Als ik nou in het Spaans ga dromen dan weet ik dat ik het snap...
Echt een leuke taal! Volgende week de laatste les.
Comemos turrones y bebimos cava, cantamos canciones de navidad. A;s er een fout in zit laat het dan even weten....

Hasta la pasta....

MANON EN DE VOGEL

Van mijn lieve nicht Manon kreeg ik zo'n mooi briefje en gedicht. En omdat ik maar 5 lezers heb ga ik dat even plaatsen. Jullie mogen het lezen. Het is mooi...Ik publiceer niet alles, maar wel bijna alles.
De laatste regels van het briefje:

Lieve Marlou
het komt
allemaal
goed.

Echt waar!
Echt waar!


En dan nu het gedicht. Heeeel mooi vind ik het.

voorzichtig heb ikde vogel uit zijn strikverlostik laat hem vliegenhij geeft mij vleugels


Lieve Manonik houd van je...

WOKKEN

Ik ben toch maar gaan wokken vanmorgen!

Ik dacht:
"Als Ellen niet had hoeven werken en het Nordic Walken doorgegaan zou zijn ... dan zou ik om kwart voor 10 de deur uit zijn gegaan ..."
Toen heb ik toch maar de stoute schoenen aangedaan en ben om kwart voor 10 de deur uit gegaan en heb een rondje Elswout gewokt.
Met die stokken loopt toch wel heel prettig. Ik voel me stabiel en stevig.
En ... ik loop rechtop.

Toedeloe!

Liefs van Marlou

In navolging van Hanneke ga ik kortere stukjes schrijven en minder plaatjes plakken.
Gewoon een beetje ouwehoeren over whatever.

(http://www.hannekegroenteman.nl)