Omdat hij zich zo nu en dan een beetje alleen voelt zit Meneer Aap er over te denken om een huisgenoot te nemen.
Waarom niet?! Hij wil niet meer avond aan avond alleen zitten.
Hij heeft behoefte aan kontakt. Aan fijne gesprekken.
Alleen: wat voor huisgenoot gaat het worden?
Zal hij zijn neef vragen? Nee.. toch maar niet. Hij weet van wat voor muziek zijn neef houdt. Nee, echt zijn keus niet…
Misschien zal hij een hamster nemen? Zo’n langharig zacht knaagdiertje.
Het liefst vraagt hij zijn vriendin, maar daar is hij een beetje te verlegen voor.
Het lijkt hem wel het allerfijnste: om haar vast te kunnen houden. En dan gewoon een beetje snuffelen en knuffelen.
Als hij de volgende dag langs de dierenwinkel in de Jacobijnestraat loopt ziet hij in de etalage een hondje zitten. Het hondje kijkt ’m een beetje droevig aan. Net of het eenzaam is of verdrietig.
Drie stappen zet Meneer Aap voorbij de winkel, maar dan loopt hij weer terug en gaat naar binnen. Hij loopt rechtstreeks naar de etalage en haalt het hondje er uit. Dat mag niet, maar hij doet het toch.
Nu is Meneer Aap niet meer alleen.
Hij heeft weer een doel. Iets om voor te leven.
Elke dag wandelt hij drie keer met het fijne hondje.
En hij knuffelt en snuffelt.
En... het is lekker warm en gezellig in huis.
© Marlou Witzel
Waarom niet?! Hij wil niet meer avond aan avond alleen zitten.
Hij heeft behoefte aan kontakt. Aan fijne gesprekken.
Alleen: wat voor huisgenoot gaat het worden?
Zal hij zijn neef vragen? Nee.. toch maar niet. Hij weet van wat voor muziek zijn neef houdt. Nee, echt zijn keus niet…
Misschien zal hij een hamster nemen? Zo’n langharig zacht knaagdiertje.
Het liefst vraagt hij zijn vriendin, maar daar is hij een beetje te verlegen voor.
Het lijkt hem wel het allerfijnste: om haar vast te kunnen houden. En dan gewoon een beetje snuffelen en knuffelen.
Als hij de volgende dag langs de dierenwinkel in de Jacobijnestraat loopt ziet hij in de etalage een hondje zitten. Het hondje kijkt ’m een beetje droevig aan. Net of het eenzaam is of verdrietig.
Drie stappen zet Meneer Aap voorbij de winkel, maar dan loopt hij weer terug en gaat naar binnen. Hij loopt rechtstreeks naar de etalage en haalt het hondje er uit. Dat mag niet, maar hij doet het toch.
Nu is Meneer Aap niet meer alleen.
Hij heeft weer een doel. Iets om voor te leven.
Elke dag wandelt hij drie keer met het fijne hondje.
En hij knuffelt en snuffelt.
En... het is lekker warm en gezellig in huis.
© Marlou Witzel
16 comments:
Lieve meis,
Een verhaal recht uit je hart.
Fijn voor Mijnheer Aap, dat hij nu een lief huisgenootje gevonden heeft, en niet meer alleen hoeft te zijn.
Succes met alles hé, liefs Marjolijn.
Bijna goed... ik gun meneer aap zijn hondje hoor.. maar koop hem nooit in een dierenwinkel ;-)
Love As Always
Di Mario
Ja ja, een hond....dat uitlaten is niet altijd leuk, maar hoort erbij. Maar een hond is wel een handenbinder, in die zin dat je niet meer vrij kan uitvliegen zoals je wilt. Je hebt steeds met de hond rekening te houden. Als jij straks de bergen intrekt, wie zorgt er dan voor de hond? Ik heb er trouwens een hekel aan, als mensen hun hond altijd overal mee naartoe nemen....alsof die mensen op een hond zitten te wachten.
Maar, een hond brengt wel veel genegenheid in huis....
How much is that doggie in the window? (arf! arf!)
The one with the waggley tail
How much is that doggie in the window? (arf! arf!)
I do hope that doggie's for sale...
Wat een apestreek. Maar ook weer heel mooi van meneer Aap. Zo een lief hondje van een treurig bestaan verlossen.
Jelle Droeviger.
De aap en zijn hond... je moet er maar opkomen! En bovendien nog knap beschrijven ook.
Wat zijn jouw apenstreken -euh- apenverhalen toch mooi, dit is telkens weer genieten Marloukelief!
Misschien nog wel meer dan we al van deze schitterende lente doen hé?
Maak er een fijne dag van, en vergeet je wekelijks karweitje niet hé!
*wink, big smile*
oh hoe lief, ik heb genoten van dit logje
Apen en hondjes gaan heel goed samen :-)
mans best friend zo'n hondje
Even een try-out want gister ging het mis....
Er is een ontroerend filmpje op YouTube van een vriendschap tussen een orang-oetan en een hond...dolle pret...
Deze aap heeft altijd een hond uit het asiel genomen. Heel veel voldoening gaf dat (mmmm)...
Er 'zijn' is voldoende voor dieren. De kunst van het nietsdoen is een ware kunst die dieren meester zijn. De mens is nog niet zover....zo zie ik het tenminste.
Met respect voor meneer Aap en Marlou ♥
Wat kan ik als hondeliefhebber hier nu over zeggen. Worden er nog wel honden verkocht via een dierenwinkel, via een asiel natuurlijk wel. Zo krijgen tweedehands hondjes een 2e kans en kans op genegenheid en liefde.
Meneer Aap heeft dat goed gezien. Voor hem gezelschap en genegenheid en voor het hondje. liever een vriendinnetje, maar lieverkoekjes worden niet gebakken. Gelukkig is hij er erg blij mee en ik weer blij omdat het hondje nu zo`n fijn thuis heeft
Leuk verhaal.
"Neem een hond"
Dat zouden meer 'apen' moeten doen.
Ah wat leuk. Dat is een hele goeie reden om een hond te nemen, ik had dezelfde.
Hoi Marlou, goedemorgen, :-)
Wat een lief plaatje!
Ha, dat is fijn, nu hoeft meneer Aap niet meer alleen te zijn, heeft hij aanspraak aan een trouw vriendje!
Mooi verhaaltje!
En nu gaat het voor je opschieten Marlou.
Morgen nog een dagje om voor de laatste dingen een plaatsje in de koffer te zoeken en dan... heerlijk 3 weken genieten!
Dag,dag, liefs, Ineke
Meneer hondje
Blijft leuk om al je verhalen te lezen en ook in dit nieuwe jaar blijf ik je volgen met al wat je gaat posten. Hoop en wens ook dat dit jaar ons allen weer wat mooie momenten mogen geven.
Lieve groet van mij Tine
Post a Comment