.
Als kind zwom ik altijd in “het meertje”. Dat was toen ik nog van ijskoud water hield.
Ik liep in mijn badpak het huis uit, de berg af en dook dan zo het meertje in.
En als moeder Paula vanaf het balkon riep: ”Marlou… eten!” dan liep ik met mijn natte goedje aan gewoon weer terug.
En eenmaal op de grote veranda was ik al weer droog. De tafel was gedekt en een honger dat ik had!
Wat een tijden waren dat! Ik was zo mager als een lat en at als een paard…
Nu heeft “Strassen-Hans” het meertje gekocht met een stukje grond erbij. Hij heeft er een leuk huisje neergezet en wil in het meertje forellen gaan kweken.
Als de mist is opgetrokken maken wij een wandeling en komen langs "mijn" meertje. Ik zie inderdaad nogal wat forellen zwemmen.
En ook… honderden, ja… echt waar!!! honderden kikkers.
Mooie grote kikkers. Het meertje krioelt er van.
En ook nog overal kikkerdril, dus het gaat er straks lekker druk worden.
Ineens zie ik ook een ontzettende kluit kikkers. Ik kijk nog wat beter en getverdemme...het lijkt wel een soort van groepsverkrachting. Kan dat bij kikkers??
Eén vrouwtje wordt besprongen door wel 10 kikkermannetjes.
En er komt er zelfs nog eentje aangezwommen, dat er ook nog bij wil.
Je snapt zeker wel, dat wij die kluit uit elkaar hebben gehaald.
Of het helpt???
Ik denk het niet, maar in ieder geval kan het vrouwtje even op adem komen…
Dan lopen wij terug naar het huisje: we gaan schoonmaken en tassen inpakken. Morgen reizen we weer naar Nederland. En ik heb nog helemaal geen zin!
Gelukkig gaan we over de mooiste weg van Oostenrijk: via de Weinebene en over de Hohe Tauern...
.
15 comments:
De natuur gaat gewoon zijn gang ook zonder ons ingrijpen Marlou. Was jij ook zo'n water ratje, ik ook, misschien heb je mij ook wel eens gezien in de houtvaart maar ik was ook zo mager als een lat en dan kijk je er snel langs ;)
da's vreselijk hé marlou, dat soort groepsverkrachtingen ik gruwel der van,
maar ja of ingrijpen helpt ik weet het niet,
zwemmen in natuurwater heb ik altijd wel gedaan maar ehhhh
daar kwam verandering in en nu, griezel ik daar van :-)
ik vertel het je wel eens :-)
slaap lekker kikkertje:-)
xxx
Wat een leuk verhaaltje, ik wist niet dat je daar vroeger zwom!
Vanaf zondag zal ik de kikkers gaan tellen (en de groepsverkrachtingen tegenhouden), hihi.
Ik was vroeger echt wel een waterratje, maar dan wel met een watertemperatuur van 25 graden. Ooit weleens eenden gezien... pffff, lijkt wel iets op die kikkers.
Love As Always
Di Mario
Dat was mij ook wel eens opgevallen bij kikkers. Effen lucht, maar of het helpt, het is gewoon de natuur...
vanavond met de honden kwam ik ook langs de vijver hier.
duizenden kikkers kwaakten.
mooi, maar ws niet als je er vlak naast woont:))
Zou ik ook gedaan hebben, Marlou.! Het mag dan wel de natuur zijn, maar zou je dat bij mensen ook zeggen.?
En als ik Charles Darwin mag geloven, dan wordt de evolutie wel degelijk gestuurd vanuit de ervaring van de soort.
En dat houdt dan voor die kikkers in, dat ze in de verre toekomst gaan afzien van hun verstoorde gedrag.
Jelle Droeviger.
Ja, heb het ook al gezien er zijn heel veel kikkers dit jaar.
Wat wil je ook met zo'n gedrag, nee dat is zeker niet leuk.
Goed dat je ze uit elkaar gehaald hebt meis.
Voor dat moment hielp het toch.
Maak er een mooie dag van vandaag.
Dood normaal gedrag voor een kikker. Net als katten, en nog veel meer beesten.
Ik zwom vroeger altijd in de Westerschelde hoe koud het ook wes. Na mijn car crash gaan mijn botten zeer doen als het water te koud is. Gek eigenlijk..
Dankjewel lieve Marlou voor het schitterend filmpje én die al even schitterende jeugdherinneringen van jou. En wat die kikkers betreft, tja, moeten we wel ingrijpen? Ik weet het niet, maar wij vrouwtjes zijn solidair hé, dus ik begrijp je reactie! *wink, big smile*
OT: fijne repetitie gehad?
Maak er weerom een schitterend dagje van!
Dat is de natuur. Mooi hoor
ik was laatst aan het wandelen en zag dat bij padden die samen in een holletje zitten, echt raar, niet te doen....
Dat wordt de kikkerproef om te weten of het vrouwtje nu zwanger geworden is van al die mannetjes.
Getver ja en het lijken wel brulkikkers...op zich is dit een sprookje...een meertje kopen, forellen kweken, een huisje erbij....
Heerlijk Marlou, 'voorheen'kon ik naar Zwitserland, naar Lenzerheide in Graubünden...heb daar genoten...
Soms zit het leven tegen en soms weer mee....
Herinneringen heerlijk om ons ergens weer terug te brengen naar....
Heerlijk nummer...ik kreeg het eens van Hippo zomaar als surpirse onder een blijblog....
Kus van Annet * ^ *
surprise dus....wawawa.....
Post a Comment