31/01/2013

Net een film

.
Ik loop met de krukken onder de arm naar het stationsplein, naar de bus die mij over 11 minuten naar het ziekenhuis zal brengen.
Als ik vlak bij het bushokje kom wordt er een vrouw tussen twee controleurs  in naar de halte gebracht.
Ze willen dat ze gaat zitten, maar ze blijft staan met haar grote weekendtas naast haar. 
Ze wil hen omhelzen, maar dat weren ze af. En dan begrijp ik wat er aan de hand is: de vrouw is stomdronken.
Als de controleurs zeggen, dat over 11 minuten de bus komt begrijp ik, dat ze met "mijn" bus mee wil.
De mannen laten haar achter en meteen graait ze in de weekendtas naar een fles witte wijn, waar ze "klok-klok-klok" een fiks aantal grote slokken uit neemt.
Nog meer in de olie. Of is het onder de olie???

Enfin, de bus komt er aan en ik nestel mij ergens middenin en denk aan de op handen zijnde operatie. Hoe zal het gaan met die ruggeprik?  Voel je dat?
De vrouw doet er bij de chauffeur heel lang over om haar pasje te vinden en te scannen.
Ik word ongeduldig.

Ik zal toch potverdikkeme niet te laat in het ziekenhuis komen?
Dan is ze eindelijk klaar en loopt door de bus naar achteren. Juist als ze naast mij is verliest ze haar evenwicht en dondert voorover en raakt nog even met haar mond de leuning van mijn bank.
Languit ligt ze roerloos in het gangpad...

(maandag verder)

.

8 comments:

Marjolijn. said...

Zo vroeg op de dag en dan al zo erg in de olie....
Als dat maar goed afloopt..!
Het was zeker geen saai busritje.

Fijne dag vandaag meis, hopelijk gaat het met jou alweer wat beter..!!

Jelle Droeviger said...

Ik drink,
jij drinkt,
zij drinkt,
hij drinkt,
wij drinken,
jullie drinken,
zij drinken.

Wij dronken.

Jelle Droeviger.

Di Mario said...

En toch kan het een verdrietig zijn waarom zo zijn.

Love As always
Di mario

christiene said...

Niet geloven het is verdrietig
maar wel weer een mooi stukje om te schrijven in de plaatselijke krant...
Weblog.
Marlou ik wens je van harte beterschap
en dat je weer gauw op pad mag.
Groetjes een lees-ster
Christiene.

Annet said...

Het lijkt inderdaad een film!

Als het maar geen wonderlie is..
Op zich een mooi woord: wonder-olie....

De schaamte en waardigheid voorbij: triest....wat voor verdriet gaat daar achter schuil...en vluchten heeft geen zin....

Afgelopen zaterdag uit eten geweest..dronk zoete wijn en stikte daarna bijna in een Wiemelsteak (geen bijensteek) restaurant de Wiemel...haha...

Daarna at ik Wiemelijs...dat ging goed....

Kan ik wel een blogje....

Liefs en Reiki voor je knie...

Annet *x*x*

Sjoerd said...

Sakkerdjie, net nu het spannend wordt stopt het verhaal.

fotohanvogel.blogspot.com said...

Dan zat ze al vroeg in de (Haarlemmer) olie. Ik ben benieuwd naar morgen!

gerdaYD said...

Gelukkig kwam je inderdaad niet te laat in het ziekenhuis lieve Marlou, en is het leed ondertussen geleden. Althans, dat hoop ik en ook dat jouw revalidatie er nu goed in zit en jij weldra weer zonder krukken zal kunnen lopen!!!