05/09/2013

Nogmaals Citroën

.
In de loop van mijn leven heb ik aardig wat Citroëns gereden.
Mijn allereerste was een heerlijke Lelijke Eend! 
Ik kocht 'm in 1967 van mijn allereerste salaris van mijn vader, die ook Citroën liefhebber was... en overging op een zwarte Traction Avant (klik)


Op den duur was mijn oude eend een echte roestbak: je moest uitkijken, dat je niet door de bodem zakte! Maar dat hoorde bij de Lelijke Eend!! Dak open en waggelen maar!
Ik heb er heel wat ritjes van en naar mijn werk in gereden... 
Hij was helemaal op toen ik een Eend Bestel kocht.
Ook leuk, vooral, omdat je er achterin kon slapen.
Daarmee ben ik dan ook eens naar Parijs gereden en heb ik gewoon in de laadruimte geslapen, midden in de stad in de Rue de Rennes!


Toen de Lelijke Eend 35 jaar bestond is er een heel gaaf boek uitgegeven, geschreven door Ernst van Altena.
Voorin zat een klein singletje met dit enige liedje, geschreven door Annie M.G:


Alle foto's zijn van internet geplukt. Helaas... in die tijd had ik nog geen fototoestel...

Morgen nog een paar Citroëns...
Citroën... a way of life! Of: a way of my life?!

11 comments:

Wim said...

Wat leuk ! Mijn eerste auto way back in '58 van verleden eeuw was ook een 'wieg'. Een paar dagen geleden heb ik er nog een zien staan in de haven. Een knalgele gaaf gerestaureerde. Ik heb er natuurlijk een reeks foto's van gemaakt. ik heb me laten wijsmaken dat ze un 15 tot 20 duizend eurootjes waard zijn ;-)

Marjolijn. said...

Ja leuk die eend...!!
Doet mij ook terug denken aan jonge jaren.
Toen ook met veel plezier in het oude karretje gereden, tot er gaten in de bodem kwamen.

Fijne dag vandaag.

Sjoerd said...

Zo'n besteleend heb ik ook nog gehad, een vaalblauwe. Heerlijk als pakpaard in de tijd dat mijn vrouw en ik nog studeerden.
Het lied zegt mij helemaal niets.

Jelle Droeviger said...

La nostalgie n'est plus ce qu'elle était.
De nostalgie is niet meer wat het was, verzuchtte Somone Signoret eens....
Maar dat geldt beslist niet voor de Lelijke Eend. Nostalgie en vertedering gaan nog steeds hand in hand, denkend aan dat sublieme voertuig...

Jelle Droeviger.

gerdaYD said...

Ooo wat leuk, jij hebt dus ook zo'n bestelwagentje gehad en kampeerde er in net zoals wij. Heerlijk hé, die vrijheid als je jong bent?
En wat het doorroesten van de bodem betreft: ook wij zagen ons daar mee geconfronteerd, het is eigen aan het merk denk ik...
Bedankt voor dit streepje nostalgie mijn lieve Marlou, je riep heel wat mooie herinneringen bij mij op!

Mirjam Kakelbont said...

Dat "lelijke" van de lelijke eend heb ik nooit goed begrepen. En zie toch eens hoeveel gelijk ik heb ;-) Pure nostalgie. Die Annie M.G. kon er toch wat van, hè?
Fijne zomers dag,
liefs Kakel

John said...

Een besteleend....

Het is een Acadiane, en een Citroën liefhebber noemt die dan ook zo :P
De carburateur van een Acadiane kon je mooi gebruiken om de eend een oppepper te geven :)

klaproos said...

wow, pure nostalgie marlou:-)
gaaf om te zien, ja ik zie je helemaal crossen met zo'n gave eend:-)

xxx

Annette said...

Ach ja Ernst van Altena (kwam vast oet Grun')....

Mijn liefste toen, die ook op FB is (Herman R.) had me er ook eentje..Zijn eend had een plastick eendje op de motorkap en de eend had gordijntjes...

Het blijft voor mij de geestigste auto...

Mooi blog Marlou!

Liefs van Annette X x X!

די מריו said...

Zo mooi die verhalen over vroeger. Ehhhh, ja ruim voor mijn tijd. ;-)

Love AS Always
Di Mario

Wim said...

Ken je de Citroën Panhard nog ?