.
Echt oud ben je niet geworden, maar 71 jaar.
Slechts 4 jaar ouder dan dat ik nu ben.
Maar dat geeft niet, want je hebt geen verschrikkingen meegemaakt.
Nee... je hebt gewoon in je eigen bed met zicht op de bladeren van je eigen lindeboom in je eigen tuin je ogen voorgoed dichtgedaan.
Gewoon... in je eigen tijd...
De buren, de Sterns, leefden toen nog. Ze zijn naar je begrafenis geweest en een paar weken daarna hebben ze het Nieuwe Jaar ingeluid met "Shana Tova oe Metoeba": een goed en zoet Nieuwjaar...
De kleine Trude was nog niet geboren. Die heeft jou niet gekend.
Maar toen ze groot genoeg was, mocht ze wel altijd mee naar het Friedhof om een steentje op jouw steen te leggen.
Ze zocht altijd een mooie gladde uit, een mooi donkergrijs stukje leisteen uit de buurt.
Het was een leuk meisje, die Trude. Ik weet zeker, dat jullie het goed met elkaar hadden kunnen vinden...
Ze hield van zingen en hinkelen.
En leren? Oh... zo makkelijk: ze hoefde een tekst maar één keer te lezen en dan zat die al in d'r hoofd. Daardoor had ze tijd genoeg om allerlei andere leuke dingen te doen.
Tijd genoeg??
.JPG)
Trude werd niet eens 15, in de bloei van haar leven met wel duizend plannen...
16 comments:
Jammer dat ze haar plannen niet meer mocht uitvoeren.
Veel te jong om te moeten sterven.
Een mooie ode aan haar.
En voor jou welkom thuis en op naar een fijn weekend.
Je hebt vast genoten van deze paar dagen uitfladderen.
Mooie fotoos, Marlou.
Er is door de eeuwen heen heel wat gemoord door fanatiekelingen.
En ok in ónze tijd gebeurt het nog.
Elke ideologie die zich die zich aan anderen wil opdringen zou moeten worden verboden en verbannen.
Jelle Droeviger.
vreselijk hé loutje,
zo jong, en waarom?
omdat ze anders was een bedreiging voor de soort, je moet er toch niet aan deken, mensen zijn zó wreed,
en het gaat maar door,
een indringen blog vrouwke,
eentje dat moet bezinken,
dikke knuffel,
xxx
*zucht*
Sorry lieve Marlou, ik vind hier geen woorden voor... wat een doorleefd log, hoe knap wist je het allemaal te verwoorden en te verbeelden...
Goedemorgen Marlou,
Tja, de waarheid van het leven....
De hardheid van het leven...
het lijkt soms allemaal zo oneerlijk, en dat is het natuurlijk ook.
Als je zoveel plannen hebt, plotseling weg gerukt op je 15de..
Heb het goed vandaag.
~ Marlou ~
Ontroerend neergezet....
Stilte nu....
XXX Annet XXX
(even nog: de naam Isaac Stern komt bij me op)
Stil....
Love As Always
Di Mario
ps... ik was niet op de fiets, dus dat was het probleem ;-) Spontane actie dus vandaar dat ik het van te voren ook niet wist dat ik naar Haarlem ging.
Hallo,
Het zijn allemaal stille getuigen van de wreedheden, begaan tijdens dat bewuste regime. Een rijk dat duizend jaren zou standhouden, doch dat gelukkig heel wat vroeger van de aarde verdween. Jammer genoeg steekt hier en daar alweer dat soort onverdraagzaamheid de kop op en lijkt het alsof de doden al zijn vergeten. Het mensDOM zal blijkbaar nooit de lessen uit het verleden begrijpen.
Deze tastbare herinneringen zijn een uitkomst. Ik heb er ook al op mijn site geplaatst. Het zet je weer even met beide benen op de grond.
Ik krijg rillingen als ik zo iets lees. Het mensdom blijft maar moorden.
15....dat is veel te jong, je hebt dan nog een heel leven voor je....
dit is vreselijk
dikke knuf en een fijn weekend gewenst :o)
Je zal dit waarschijnlijk pas lezen na het weekend lieve Marlou, maar ik hoop zo voor je dat jullie er weer een paar schitterende dagen van kunnen maken!
En bedankt meid, voor je fijne, steunende reactie en het duimen: het hielp!!!
Afschuwelijk Marlou, zo jong ....
De mens leert er ook niets van, want gaat gewoon door.
Liefs Petr@
Achter elke steen zit wel een verhaal.
Achter Jiddisch stenen vaak één met een traan.
Ooo mijn lieve Marlou, bedankt om ondanks je zondagrust even langs te komen en nog een gat in de lucht te springen ook! Wat ben jij toch een lieverd...
Afgrijselijk. Zo jong, zoveel plannen, een toekomstverwachting en ineens is het over. Dat de ene mens dat de andere kan aandoen. En nog niet iedereen heeft ervan geleerd... dat is het ergst. Je zou er bijna moedeloos van worden. Bijna, want wij houden de moed erin!
Een half jaar geleden heb ik het boek: de bibliothecaresse van Auschwitz gelezen. Dat heeft een enorme indruk achtergelaten. Geen al te prettige...
Liefs en hoofd omhoog :-)
Dag dag lief Louloutje xxx
Post a Comment