.
Vorige week fietste ik van het station naar huis.
Het was al een beetje donker aan het worden en terwijl ik aan het fietsen was werd ik ineens overspoeld door een groot gevoel van dankbaarheid.
Omdat ik naar huis fietste en een veilig dak boven m'n hoofd heb.
Omdat ik dat huis kan verwarmen.
En omdat mijn koelkast vol eten zit, dus ik hoef geen honger te lijden.
En dat ik een lekker warm bed heb...
Van die dingen.
8 comments:
Herkenbaar meis, er zijn zoveel grote en kleine dingen om dankbaar voor te zijn.
Niet alleen vandaag maar iedere dag opnieuw.
Mooi dagje vandaag.
We weten niet half hoe goed we het hier hebben...
Ja, mooi gesproken, Marlou.!
En als je op zo een moment een lekke band zou krijgen, en er een onweer zou losbarsten, dan zou je lachend je weg te voet vervolgen, en met opgeheven hoofd, en wellicht zingend, de stortbui trotseren.
Jelle Droeviger.
Mooi.. en zo is het. Het is niet allemaal vanzelfsprekend dat we het hier zo goed hebben op deze aardbol. Dat is niet bij iedereen zo helaas.
Love As always
Di Mario
*zucht*
Eigenlijk heb ik er geen woorden voor, dit is zo mooi!
Het gebeurt me niet veel dat ik met mijn mond vol tanden sta, dat weet je hé lieve Marlou, maar nu wel!
Ha Marlou,
Tja, we hebben het momenteel erg goed hier in Nederland.
Half de mensen beseft niet hoe goed, hoewel er toch wel wat zaken beter kunnen. Maar dat is een ander verhaal.
doeg
Daar mogen we best wel vaker bij stil staan......
je hebt het mooi beschreven Marlou
even bij stil staan het gevoel van dankbaarheid.
goede nacht...
groetjes
Christiene
We staan er veel te weinig bij stil hoe goed we het hebben. Zoveel sores aan ons hoofd... Dat is het positieve van de aandacht die in de media naar vluchtelingen uitgaat: we beseffen wat we hebben. Of iemand herinnert ons er aan ;-)
Liefs en een dikke knuffel!
Post a Comment