.
Wist je dat rond 1952 zo'n 300.000 vluchtelingen uit Indië naar Nederland kwamen?
En dat er toen geen plek was, maar aan de Nederlanders gevraagd werd om hun huis open te stellen als pension en dat men dat deed, ook omdat je er een centje mee bijverdiende?
300.000 vluchtelingen... En iedereen kreeg een plek.
Natuurlijk was de situatie anders dan nu: de vluchtelingen spraken allemaal Nederlands en wisten waar Hoogezand-Sappemeer lag... of Ede-Wageningen...
Ik ga het nu verder niet over vluchtelingenproblematiek hebben, maar over "Lieflijk Indië"
In heel Nederland zijn er nog steeds Indische woongemeenschappen, zoals ook aan de rand van Haarlem: "Lieflijk Indië" , in een sinds 2010 onder architectuur gebouwd prijswinnend gebouw.
Er zijn 30 appartementen voor mensen die grote affiniteit met Indië hebben: meestal omdat ze er geboren zijn.
Vorige week mocht ik naar binnen voor een lezing over het gebouw en over de woongemeenschap.
Drie appartementen zijn verbouwd tot gemeenschapsruimte: daar wordt gedanst, ontmoet, gespeeld: kumpulan...
Er is een schitterende Oosterse tuin, waar je lekker rond kun lopen en een beetje zitten.
"Lieflijk Indië" heeft 650 leden, die allemaal een affiniteit met Indië hebben...
Misschien wat voor mij voor mijn oude dag?
Ik spreek een beetje Indonesies: selamat siang, terima kassi banjak!
Lieflijk Indië
Land van zonneschijn
Ik zou zo gaarne nog eenmaal bij jou zijn
In gedachte leeft een stil verdriet
Jou vergeten lieflijk Indië, dat kan ik niet
De website van de SIOH (Stichting Indische Ouderenraad Haarlem) klik op: SIOH
9 comments:
ik denk als ik erover nadenk dat het iets is voor jou, je zal er regelmatig komen :o)
het is toch fijn dat zoiets bestaat
De dessa slaapt. De vuren zijn gedoofd.
Nog hangt een zweem van rook onder de boomen.
Ik heb vandaag in het geluk geloofd.
Hoe moeizaam sterft het hart toch aan zijn droomen.
De weg is stil. De donkre tamarinden
Buigen een koepel in de zoele nacht.
Hier kan verlangen slechts verlangen vinden:
Een enkel mensch, die eenzaam is en wacht.
En langzaam ga ik, tot het plots gebeurt:
Een zwakke windzucht uit het roerelooze,
Zoodat opeens de nacht naar bloemen geurt,
Adembenemend van de tuberozen.
© J.J. de Stoppelaar
... en dat heeft men toen allemaal achter zich gelaten op zoek naar een betere toekomst zoals de vluchtelingen tegenwoordig het nog altijd doen. Helaas zou ik zeggen, want wie laat zijn vaderland nu graag achter?
Mogguh Marlou,
Niet alleen dat. We namen nog veel meer mensen op.
En we vluchten zelf ook naar andere landen.
Nederland is een land van vluchtelingen trouwens.
Maar goed.
Als jij dit wat vindt moet je er zeker iets mee doen :)
Doeg
Nooit geweten, dit alles, Marlou.
Misschien zijn Indonesiërs wel de ideale vluchtelingen geweest. Bescheiden, bereid tot aanpassen, vriendelijk en zacht, en in staat tot meer te geven dan te nemen.
Jelle Droeviger.
Het lijkt me een aantrekkelijke woongemeenschap. Het lijkt ook dat men daar nog voor elkaar zorgt...
Jij bent ook zo'n liever, MarLouLou. Jij bent een echt mensenmens. Net als mijn dochter: hoe meer mensen hoe beter :-) Het is mooi dat deze samenkomst voor Indiers mogelijk is. Alle mensen tellen mee en de wereld is van ie-der-een!
Lieve groet xx
Nederland heeft altijd open gestaan voor de mens die het moeilijk heeft.
Zo trokken er heel veel Belgische buren over de grens rond de 1e wereldoorlog.
Later de Indonesiërs.
Iedere mens in nood is altijd welkom geweest en nog denk ik ondanks alle tumult.
Bij ons op school stroomde het vol met donkere kinderen.
In alle soorten en maten
En onze benedenburen rechts aan de Rochussestraat in Rotterdam daar rook het zo lekker. Moest ik binnenkomen en kreeg ik een snoepje.
Lieve mensen.
Ja nu je het zegt komt het weer boven....
Ik eindig nu meer op z'n Feesboeks :)
Ik ben er een van er een
Post a Comment