28/09/2016

Tommy the dog

.
Tijdens onze vakantie in het zuiden van Frankrijk hebben we een heerlijke Chambre d' Hôte ontdekt, vlak bij de Mont Ventoux. 
Klik maar eens op: Le Mas de Maupas, dan kun je het met je eigen ogen zien...


Dit is Annie Templeton, die in 2012 samen met haar man Jim de oude boerderij heeft gekocht en verbouwd.
Ze zijn er meteen gaan wonen en toen ze daar bezig waren met verbouwen en werken kwam er op een dag een ontzettend schriel mager hondje aangelopen. Misschien 6 maanden oud.
Een scharminkeltje!
En een honger!! 

Nou hadden Annie en Jim al twee honden, maar daar had het hondje totaal geen last van. Het dook op de etensbakken en vrat z'n buikje vol...
Helaas... het eten kwam er net zo hard weer uit en het hondje bleef ziek en hongerig...
Navraag in de buurt bleek, dat niemand het hondje kende (of wilde kennen).
Dus gingen Annie en Jim naar de dierenarts, waar geconstateerd werd, dat het hondje een spons in zijn maag had. Een grote opgezwollen spons! 
Het hondje werd geopereerd en de dierenarts zei, toen de rekening betaald werd: "Nu is de hond van jullie!"


Helaas... in 2013 werd Jim ernstig ziek. Het laatste wat hij vroeg "Where's my boy?" en daar bedoelde hij het hondje mee dat inmiddels tot Tommy gedoopt was. 
Het ziekenhuisbed werd naar buiten gereden en Tommy mocht bij z'n baasje op bed liggen en heeft daar gelegen tot Jim z'n laatste adem uitblies...
Tommy sprong van het bed af en heeft de hele dag met z'n neusje tegen de hoek van de kamer zitten treuren.

Inmiddels zijn we 3 jaar verder.
Het hondje is de beste vriend van Annie, de weduwe van Jim.
Hij wijkt niet van haar zijde, maar... komt wel vaak bij ons buurten.
Een prachtig mooi, gezond en schoon hondje: een kooikertje... Tommy the dog!





Tommy door Henry gefotografeerd...





11 comments:

Lutje said...

niks is beter dan de liefde van een hond
dit lees ik hier al maar weer eens
wat een mooi verhaal!
ێn @->- voor jou

Marjolijn. said...

Mooi verhaal...!
Tommy heeft een goed plekje gevonden.
Fijne dag meis.

klaproos said...

de beste therapeut is een harige op 4 poten las ik vanmorgen en verdikkie het is zo hé:-)

wat een heerlijk diertje, die ogen ...* smelt*

je filmpje staat op prive dus dan kunnen we het niet zien lou lou :-)

ik geniet van je vertelsels alsof ik erbij was:-)

hou er vooral nooit mee op

heb een heerlijke dag maai dier...

xxx

Jelle Droeviger said...

Zo een verhaal.!
Een film waard.
Tommy Le Kooiker En France...

Jelle Droeviger.

די מריו said...

Wat een bijzonder verhaal. Het dier toont duidelijk zijn dankbaarheid. Mooi gebaar van beide kanten.

Love As Always
Di Mario

Sjoerd said...

Dat diertje heeft het dus uitzonderlijk goed getroffen daar.

Jetteke said...

Mooi geschreven en wat een ontroerend verhaal!

christiene said...

Ha Marlou,
Wat een lief en mooi beestje
daar kan je geen afstand meer van doen.
en ze heeft er een echt maatje aan over gehouden
het heeft zo moeten zijn.
fijne dag
lieve groet
Christiene.

gerdaYD said...

Goh, wat een ontroerend verhaal is dit. Het zou inderdaad het onderwerp kunnen zijn voor een boek of een film. Jij met je gave voor schrijven zou je daar eens moeten aanzetten!

Mirjam Kakelbont said...

Een spons...Ik kan me daar zo ontzettend over opwinden. Welke achterlijke doet nou zoiets. Mijn moeders kat is vroeger vergiftigd met een spons.
Maarrrr wij kijken naar de toekomst want die is jonge en fris (-: En wat heeft Tommy het met zin baasjes getroffen. Ontzettend lief dat het ziekenhuispersoneel begrip had voor de situatie en hond en baasje bij elkaar bracht.
Ik wist het: er gaat niets boven échte liefde!
Dikke kus

Karel said...

dit is zeker zeer ontroerend