.
Afgelopen zaterdagochtend zijn Henry en ik naar een schitterende documentaire geweest in het EYE (filmhuis en museum aan het IJ) in Amsterdam.
We waren er al vroeg. Eerst dus een bakkie koffie in het restaurant. Geen kip verder, alleen wij...
Maar eenmaal rond kwart voor 11 uur kwamen de mensen binnendruppelen om deze docu te zien:
De Matthäus Missie van Reinbert de Leeuw.
Een film van Cherry Duyns.
En echt... ik heb met tranen in m'n ogen zitten kijken.
Nu weet je misschien, dat ik een echte Bach-fan ben. En met name zijn Matthäus-Passion is mijn favoriet. Die heb ik denk ik al bijna 30 keer beluisterd en/of meegezongen...
In feite is deze docu een portret van de 78-jarige bevlogen Reinbert de Leeuw (pianist, componist en dirigent).
Hij bestudeerde de Matthäus op elke noot en op elk woord...
Voor een prachtig concert op 21 maart dit jaar in de Nieuwe Kerk in Amsterdam.
Had ik het maar geweten, dan was ik er naar toe gegaan...
Wat ik zo ontroerend vond waren de jonge stemmen van de zangers en dan bedoel ik niet eens het jongenskoor, maar de solisten. Mooie strakke stemmen. Geen tierlantijnen. Deze jonge man, Benedikt Kristjánsson, die de evangelist zingt... Wat een stem zo helder en zo zuiver... Ik werd er zeer door geraakt.
En ik dacht zo nu en dan: was ik maar 40 jaar jonger...
Dan ...
Ja, wat dan?
Als ik mijn leven over mocht doen, dan zou ik het allemaal hetzelfde doen. Op één ding na: ik zou muziek gaan studeren.
Wie weet zou ik dan ook met Reinbert de Leeuw als dirigent mogen zingen...
10 comments:
Fijn dat je er zo van genoten hebt meis.
Ja muziek van Bach kan echt ontroeren.
Goede start van de nieuwe week.
Bach heeft eeuwen geleden heel wat teweeg gebracht.!
En dat alleen maar door muzieknoten achter elkaar op te schrijven in een bepaalde, weliswaar unieke volgorde en in een bijzonder ritme... En dat zó onweerstaanbaar dat het zó veel mensen, ook in onze tijd nog, kan ontroeren en blij maken.
Jelle Droeviger.
ja loutje, ik begrijp je helemaal.
muziek gaat verder waar woorden niet meer toereikend zijn...
klinkt fantastisch om er de 21 e bij te zijn, is het al volgeboekt dan?
Ohhhh ik hoop dat er twee plekjes vrijkomen voor jullie.... van mensen die per ongeluk dubbelgeboekt hebben :-)
dag toedeloutje,
je weet..
vraag het universum en het komt.. jodelahiteeeeeeeen
dag dag lieve lach
xxx
Muziek kan wat in je losmaken, het is een beetje moeilijk te definiëren. Klassiek is in deze niet de eerste keus voor mij. Ik luister af en toe nog wel eens naar Dvorak, dat is dan mijn favoriet. Maar in het algemeen is het wat moderner...
O, wat ben je hier al weer lang bezig.
'k Wist van niks.
Had ik het maar geweten.
Dacht dat je gestopt was.
But here you are.
Ik verschiet al m'n kruit met mijn nieuwe passie: fotograveren.
Dag Marlou!
Toedeloe!
Ik kan de ontroering van je schrijfsel voelen. Mooi dat je er van genoten hebt.
Love As Always
Di Mario
Wat mooi als een stem je kan raken!
zo als dat ook met muziek gebeurd.
Misschien Marlou ,als ze jou zouden horen zingen
dat het hun ook raakt.
voor morgen een fijne dag.
groetjes Christiene.
Prachtig logje lieve Marlou, en een schitterende ode aan deze mooie man en kunstenaar!
Tja, er is altijd wel iets in je leven dat je anders had willen doen, zo had jij liever muziek gestudeerd maar zeg nu zelf: misschien was je leven dan heel anders verlopen en had je je lieve dochter, kleinkinderen en Henry niet gehad hé. Elk nadeel heeft zijn voordeel en omgekeerd...
Maar nu ZING je fijn met je vriendinnen. Dat is ook muziek!
Ik heb precies hetzelfde met de stem van David Bowie. Die raakt de randjes van mijn ziel. Niet
al zijn nummers, er zitten van die schreeuwlelijke tussen, maar toch...die raakt me nog steeds. En hoe vaak ik zijn muziek al gehoord heb...
Prijs je rijk met je eigen zangtalent. En een beetje dagdromen over vroeger en hoe je het anders zou doen...moet kunnen. In je geest kun je overal naartoe.
Dikke knuffel ♥
Ik lees langzaam door je blog heen, en deze tip wil ik als muziekliefhebber zeker onthouden! Wat een leuk blog heb je trouwens, ik ga je volgen :) Groetjes!!
Post a Comment