.
Na een week Wildschönau komen we aan in ons dorp in Steiermark: Trahütten.
Hier kom ik al 55 jaar en ik ken elk hoekje en elk gaatje en alle buren.
Dit keer is onze vakantie behoorlijk beladen, want pas geleden, op 24 december is mijn lieve vriendin Lydia overleden.
En nu kom ik er weer... met een brok in mijn keel.
Ik ben er erg verdrietig over.
Lydia was niet makkelijk en heel veel mensen konden niet met haar overweg, maar ik kon met haar lezen en schrijven en we hadden veel lol en eindeloze gesprekken en wandelingen...
Maar helaas... Lydia's man zat haar voortdurend te kleineren en bekritiseren, legde op alle slakken zout en ging overal tegenin. Het leek alsog hij haar aan het vergiftigen was... Op een gegeven moment kon ze daar niet meer tegen... ze ging drinken en heeft zich kapot gedronken.
Kijk hier is ze... in betere tijden. Met een dirndl aan, die stond haar mooi. En ze was hier gelukkig en blij, vóór het grote drinken...
Eerst gaan we op condoleance-bezoek. Maar de echtgenoot begint al heel snel over Wilders en de verkiezingen in Nederland. Na 10 minuten zijn we weg.
's Avonds laten we een Chinese ballon op, waarop ik deze tekst schrijf: Ruht in Frieden liebe Lydia...
De volgende dag rijden we naar Stainz. Daar is het familiegraf en daar ligt ze begraven.
Onderweg koop ik wat plantjes, waaronder vergeet-mij-nietjes, om op het graf te zetten.
Het is nog een hele speurtocht, want de familie kwam uit Denemarken en was "evangelisch" en die horen natuurlijk niet op het katholieke gedeelte. Maar we vinden het. Het familiegraf van de familie Schirrmeister.
Ik zal haar iedere keer gaan bezoeken.
En dan nemen we een Schnapps in de dorpskroeg en een stuk Apfelstrudel bij de Konditorei.
En we proosten op het leven. Godverdomme.
Lydia Schirrmeister
14-02-1963 ⇉ 24-12-2016
12 comments:
ik word er stil van...
je iniatief vindt ik super, en die vergeet me nietjes, dat maakt me helemaal warm
Eén @->- voor jou
Hopelijk vind ze nu haar rust.
Mooi, dat je er alles aan doet om haar niet te vergeten.
Ik kan me een beetje voorstellen hoe het voelt. Eventjes eenzaam en verlaten, je gedachten in beter tijden. Ze was nog te jong...
MAAR WE ZOUDEN NIET VERGETEN DAT
.
maar we zouden niet vergeten dat
we hebben gelachen, gelachen hebben
we veel en dat zal ik niet vergeten
want we hebben gelachen en veel hè?
en dat zullen we nooit vergeten om-
dat we zoveel gelachen hebben en dat
niet vergeten gvd wat hebben we gelachen
en niet en nooit vergeten dat we zo
hebben gelachen omdat we samen waren
en zoveel gelachen hebben dat we
het nooit zullen vergeten
.
Bert Schierbeek
uit: 'De deur', 1972.
.
.
Jelle Droeviger.
Wat heb je dat mooi geschreven en aan ons verteld. Sterkte. En Jelle Droeviger: wat een prachtig gedicht. Ik kende het niet. Dankjewel
Prachtig Loutje, jij bezorgde haar een lach... die vent van der.. grrrrr, waarom doen mensen zo... daarmee krijg je de hardste rots kapot :-(
wat een lul...
ja vrouwke, vier het leven voor haar mee, dat doe je goed...
xxx
❤
Ik weet zeker dat jij voor haar een uitkomst was. Haar steun. Je hebt haar mooie momenten gegeven. Daar mag je trots en blij om zijn. Ze heeft het nu goed. Ze wordt nu gewaardeerd waar ze nu is. Laat haar ziel rusten. Heb er vrede mee, maar vergeet haar nooit.
Love AS Always
Di Mario
Tranen schieten in mijn ogen. Het is afschuwelijk om je vriendin te verliezen. Ik weet er alles van. Sterkte!
Dag Lydia, ik heb je gekend.Je was een prachtige, strijdvaardige, vrolijke vrouw.
En dat blijf je voor me. Jammer dat je nu juist voor zo'n egotripper moest vallen.
Maar het is, zoals het is..... Nu is het allemaal anders, nu is er rust.
En een eerbetoon voor deze dappere vrouw is zeker op z'n plaats.
Aja
Nog gecondoleerd, een verdrietig verlies. Hans
Jammer dat je vakantie zo overschaduwd werd door het heengaan van je lieve vriendin, ik kan het geloven dat je er verdrietig om was na die lange vriendschap die jullie voor elkaar koesterden. Wat een mooi gebaar, dat planten van vergeet-mij-nietjes en het opladen van die ballon met een mooie boodschap voor haar lieve Marlou!
Lieve Marlou ♥
Gecondoleerd met het verlies van je vriendin. Wat zal ze jou ook gemist hebben... Jullie konden goed met elkaar opschieten en ze zag jou vast als een belangrijke steun in haar leven.
Wat een misselijke vent om z'n vrouw zo te kleineren. Maar waar ze nu is heeft ze het goed. Sterkte met verwerken van je verlies...
Dikke knuffel ♥x♥x♥
Post a Comment