16/06/2017

Het portret

.
Twee weken terug heb ik het een hele week over Gisèle gehad, die kunstenares, die het Castrum Peregrini heeft opgericht, die de mooiste dingen heeft gemaakt en waar ik helemaal door betoverd ben...
Nou blijkt, dat mijn blog ook door mijn koorviendinnen wordt gelezen. Jawel, ik heb echte fans!
Eén ervan is Els.
Zij maakt mij er op attent, dat onze Malle Babbe Barbara een portret van zichzelf heeft, geschilderd door niemand minder dan Gisèle Waterschoot van der Gracht- d'Ailly!
Ik duik meteen op Barbara, dat snap je zeker wel.

En zij vertelt me, dat haar vader in 1966 Gisèle opdracht had gegeven om van zijn dochter een portret te maken.
Dat ze een keer of 6 in het atelier is geweest om model te zitten. Steeds zo'n dikke 2 uur. En dat d'Ailly himself regelmatig de deur voor haar opendeed. Een zeer beminnelijke en innemende man...
Tijdens het werk zette Gisèle altijd concerten van Mozart op.

Barbara: "Een zeer originele vrouw, ook uiterlijk, aanwezig, niet opdringerig, wist precies wat ze wilde en liep daar niet mee te koop. Ik voelde me verlegen maar niet ongemakkelijk. Zij had door, dat ik luisterend naar muziek op m'n echtst ben..."

Ik vraag Barbara, of ik een foto van haar portret, dat in haar trappenhuis hangt, mag maken.
Maar het kan nóg beter: Eddy, Barbara's man maakt er een foto van en stuurt die mij op...
Ik ben er helemaal confuus van... Een echte Gisèle, hier bij mij om de hoek...
Hier is het:
Barbara: "Zij was bijzonder, met een bijzonder leven, met bijzondere mensen om zich heen..."

(foto van Eddy Wertwijn)



10 comments:

Lutje said...

zo zie je maar......met zijn allen weten we veel...
Eén @->- voor jou

Marjolijn. said...

Mooi, en jij ook weer een aanwinst rijker...!
Op naar een mooi weekend meis.

Bertiebo said...

En dit verhaal, deze gebeurtenis, is ook bijzonder!

די מריו said...

Ja prachtig toch. Mooi verhaal ook. Zo zie je maar wie daar allemaal weet van heeft. En jij fans... niet alleen bij het koor hoor.

Love As always
Di Mario

klaproos said...

nou zeg loutje,
wat leuk :-)
fantastisch, wat zijn er toch veel leuke spontane mensen om ons heen, laten we de rest gewoon in de joe noo wottes zakken :-)
fantastisch schilderij, aai lof it.

en aai lof joe toe.
xxx

John said...

Altijd leuk als je fans hebt Marlou :D
Het verhaal van vandaag vindt ik extra bijzonder.
Het schilderij is prachtig. Je zou haast willen dat je de vrouw gekend had.

Jelle Droeviger said...

Zonde dat ik Gisèle niet heb gekend.
Ik had er graag wel tien keer twee en een half uur stil zitten voor over gehad om door haar te worden geportretteerd, met op de achtergrond Mozart aan de piano.

Jelle Droeviger.

Anonymous said...

Prachtig, ingetogen en dromerig portret. Knap gedaan en die kleuren.....
Een leuke "bijlage" na je verhaal over Gisèle.
Aja

Mirjam Kakelbont said...

Wat is de wereld toch klein... Of nee: het internet is groot(s)!
Het verbaast mij helemáál niet dat jouw koordames ook jouw blog lezen.
Zo draagt iedereen een steentje bij aan een verhaal. En jij steekt ons aan met je Gisèle-"gekte." Ik heb haar boek gereserveerd bij de bieb.
Heel attent om jou de foto te mailen!
Dag lieve Lou-Lou ♥
Dikke kus

gerdaYD said...

Goede morgen lieve Marlou en een heel fijn weekend gewenst.
Wow, wat een mooi portret van deze al even mooie, heel interessante dame, het is een perfect vervolg op je toch al knappe serie over haar, blij dat je dit met ons deelt! Zo zie je maar dat ook je koorvrienden niet alleen je blog lezen maar er ook nog toe kunnen bijdragen...
OT: Guido kreeg een doos met folders mee om uit te delen, het was géén cadeautje voor mij hoor hihi.