.
Mijn eerste auto was een 2 CV.
Ik kocht 'm van mijn eerstverdiende geld van mijn vader, die een Traction Avant had gekocht en de 2 CV over had. Kwam goed uit, want ik moest "helemaal" naar Oude Wetering rijden waar ik mijn eerste baan had. 31 kilometer: dat was anderhalf uur met het openbaar vervoer en een half uurtje met de 2 CV. Toen tenminste. Nu niet meer, met files en dergelijke...
Dus ik was blij met die 2 CV.
Toen die op was heb ik weer een nieuwe gekocht en wéér een nieuwe. Nou ja... nieuw... altijd tweedehands. Heb nog nooit een nieuwe auto gekocht.
Een hele fijne was de Eend Bestel en ik moest er van de week aan denken toen ik deze zag:
Mijne zag er wel wat mooier uit, niet ondergescheten...
Achterin een matras en zoef! Naar Parijs!
Geen hotel, maar gewoon achterin slapen in het Bois de Boulogne.
En nooit, never ever ergens bang voor...
Ik word er helemaal nostalgisch van.
Kan dat? Dat je nostalgisch wordt?
Onderweg zongen we Franse liedjes van Brel en Brassens en we riepen regelmatig uit het raam (dat je omhoog moest klappen om te openen)
"Paris, Paris... je t'embrasse..."
En:
"Comme çi comme ça, Paris oh la la..."
Mooie tijden waren dat.
Mijn laatste eend was een keurige blauwe. Daarna nog even "vreemd gegaan" met een Renaultje.
En daarna?
Een goeie fiets en een goed regenpak! Én fietstassen natuurlijk!
Tot slot...
Dit is mijn laatste 2 CV:
10 comments:
oh, in mijn jonge tijd als we ergens naartoe gingen was het altijd in een c2-tje, we hebben daar veel plezier in gehad, maar ik werd er ook rap ziek in (lag er aan waar we reden;-)
Eén @->- voor jou
Mooi was die tijd. En de fiets is nu inderdaad beter.
Love As Always
Di mario
Wat leuk, ik heb er drie gehad, drie rode eenden. Na de laatste heb ik nooit meer gereden.ik durf niet meer. Ik weet zeker dat ik in een eend nog wel eens een ritje zou willen maken. Mijn plan is om dat nog eens te doen. Je kunt ze huren.
Oh en dank voor je aanbod om een kwartet kaartje te vinden.Erg lief, maar ik ga zelf nog een keer terug en dat is een stok achter de deur.
Waar ik woon kun je echt niet zonder auto, dus door mij een auto meer :)
De Eend was en is nog steeds een bijzondere auto.
tuurlijk kun je nostalgisch worden:-) wel 5 keer per dag:-)
je wordt door die eend weer zó hopla naar parijs gekatapulteerd,
ook niet mis,
leuk wagentje, lijkt me heerlijk om in rond te crossen, boys achterin en gaan :-)
dag joekoeloeloe, sie joe later
xxx
Ja, heerlijke herinneringen. Mooi geschreven, Marlou.
Alleen het geluid van de 2cv al, gewéldig. En ál die onvolkomenheden die ze had, waar je dan júíst van ging houden.
En route.!
Naar douce France.
De 2cv wás Parijs.
Jelle Droeviger.
Heerlijk Marlou, ik heb dezelfde besteleend gehad, ook een lichtblauwe. Stuurschakeling en gaan met die banaan. Alleen achteruit rijden was een nachtmerrie met dat geval.
Ja Marlou dat kan? dat je nostalgisch wordt,een soort verliefd zijn op je autootje
je laatste c v tje is ook een liefje......
Zo heb ik ook een verhaaltje geschreven, papa,s autootje,pure nostalgie
te lezen op mijn weblog.
lieve groet
Christiene.
Heerlijk hé, een matras achteraan in het geitje en dan vakantie vieren? Zelf hebben we dat ook gedaan, wat een heerlijke tijd was het. De onze was kanariegeel en de jouwe?
Voor jou gevonden:
MA 2 CHEVAUX
Quand on partait avec les potes
Le cul touchait presque parterre
L’été on enl’vait la capote
On mettait le cap sur la mer.
Sur les petites routes au galop
On rigolait dans les virages
J’étais si fier de mon tacot
Et comme on avait le même âge
Elle était mon alter ego
Ma 2 CV.
On partageait un gros cigare
En se croyant dans un avion
Cramponnés pour le grand départ
On volait vers d’autres horizons
On chantait les copains d’abord
Et puis Manu du père Renaud
Quand l’un de nous n’allait pas fort
Les chansons remplaçaient les mots.
Elle n’avait pas d’autoradio
Ma 2 CV.
Toute décorée d’autocollants
Plaqués sur le coffre à l’arrière
Avec des tas de vieux slogans
" Faites l’amour et pas la guerre "
" Le nucléaire non merci ! "
Une main " Touche pas à mon pote "
Que des trucs pour changer la vie
Et boucher les trous d’la capote.
Elle me servait de calicot
Ma 2 CV.
Le soir quand j’ ram’nais une copine
Je jure que j’ faisais pas exprès
De lui faire le coup de la panne
C’est pour de vrai que j’réparais
Plein de cambouis et de sueur
Je n’osais plus m’aventurer
J’avais fais l’même coup à sa sœur
C’est p’t-être pour ça qu’elle se marrait.
Ouais c’est sûr qu’elle avait bon dos
Ma 2 CV.
Les jours de froid c’était l’enfer
Les deux mains sur le démarreur
J’tirais à fond mais rien à faire
Toujours victime de ses humeurs.
J’vidais la bombe de " Start pilot "
Mais c’est à grands coups d’manivelle
Qu’ell’ daignait décoller ma chiotte
En me souriant de ses grandes ailes.
J’l'injuriais à tire-larigot
Ma 2 CV.
Une nuit un peu trop arrosée
Un gros platane avait poussé
Au beau milieu de la chaussée
De plein fouet on l’a épousé.
Elle a fini dans une casse
Perdue parmi des tas d’aut’ caisses
Il reste un cube de sa carcasse
Et les conneries de ma jeunesse
Une chanson et vos bravos
Pour ma 2 CV.
© Pascal Garry
*wink, big smile*
Post a Comment