Ik ben opgevoed met het idee, dat je overdag geen televisie kijkt. We hadden sowieso pas heel laat een tv: mijn vader heeft zelfs eens gezegd, dat we de laatsten in Nederland zouden zijn met tv. Dat is niet helemaal gelukt, maar dit terzijde.
Ik kijk dus overdag geen tv. Daar heb ik geen tijd voor. Ik heb het te druk met buiten spelen.
Maar soms... dan is het zo'n druilerige dag. Het huilt uit de hemel en alles is grijs en grauw.
Dan nestel ik mij op de bank, onder een plaid en kijk wat voor moois ik heb de weken ervoor op de tv opgenomen. Ik ga niet naar bagger kijken, dat doe ik niet. Maar iets moois... ja, dat wil ik zelfs graag beleven.
Het programma heeft hetzelfde principe als de "Zomergasten": een gast, die over het leven vertelt en vooraf gekozen fragmenten laat zien uit van alles en nog wat, dat boeit en de moeite waard is om er over te vertellen.
Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Ik heb eindelijk de "modus" om met druilerigheid om te gaan gevonden: een uurtje op de bank. Dat doet me goed.
Hoe ga jij met druilerigheid om?
