15/10/2012

Je moet toch niet denken...

.
Zo... de vakantie zit er weer op.
Ik kan nog wel uren vertellen. Over het gedicht op het kerkhof, over het fietsen, over Rudi en Hans, over de regen en het bankje...
Maar ik doe het niet.
Misschien, dat er zo nu en dan een verhaaltje naar boven borrelt. Dan vertel ik het. 
Maar nu niet meer.


Henry is gekomen!
We hebben beneden in het dorp bij de bakker afgesproken. Om half elf. Ik met de auto naar beneden en hij met de motor-scooter na 7 dagen passen rijden en Alpen en Dolomieten bedwingen...
Ik ben blij hem te zien!
Na 7 dagen alleen in de bergen is het gewoon fijn!!


Hij rijdt achter me aan naar Toni's Fischershütte, waar we een forelletje gaan verschalken. 
En daarna naar boven naar het huisje in de bergen. Voor nog een paar dagen samen.

Ja... het is goed hier. Rustig, maar tóch inspirerend.
De lucht is schoon en helder.
En het enige geluid, dat je hoort komt van de hommels...

Ik zal het missen. Ik wil eigenlijk nog helemaal niet terug...


.

11 comments:

Marjolijn. said...

Fijn meis dat Henry goed aangekomen is.
Hij zal ook veel verhalen te vertellen hebben na 7 dagen op de scooter.
En jij jouw verhalen aan hem.
Nu nog maar lekker een paar dagen samen genieten.

En voor vandaag wens ik je ook weer een hele mooie dag.
Veel plezier.

Jelle Droeviger said...

Een motorscooter, ja. Marlou, dát lijkt me ook wel wat. Niet meer schakelen, maar wél lekker vol gas, oerend hard, dik over de honderddertig jakkeren, en bochtjes draaien over bergpassen, met je kop in de wind.

Die tekst op dat windscherm, dat is een goeie. En misschien ook nog kamperen erbij, het wáre vrijbuiters-gevoel.

En dan uiteindelijk je geliefde daar zien staan, met een brede glimlach. Niet te kort.

Jelle Droeviger.

klaproos said...

je moet er toch niet aan denken dat iets er niet meer is, of zou zijn hé,

ze overkomen je, en gelukkig kunnen jullie samen denken goh wat was dat een fijne vakantie, en wat hebben we genoten :-)
schone schoorsteen lekker warm,
heerlijk eten en elkaar

meer heb je niet nodig...

behalve dan dat een vis moet zwemmen hé:-)

van mij mag je nog dagen over je vakantie vertellen, ik hang aan je lippen:-)


xxx

Florian said...

Leuke stukjes Lou, ik heb er van genoten! Gisteren teruggekomen met oa Kurbisöll. Het laatste gerucht gaat dat het hotel is gekocht door Familie van Lydia . Iemand die nu in Duitsland woont en in het verre verleden ook in Trahütten kwam. Dit volgens stratenHans, het hotel ziet er overigens desolaat uit er staan aan de voorkant twee ramen open en wind en regen hebben vrij spel. . Verder is het postvakje vernieuwd en hebben nog maar 1 vakje gekregen. Ik kwam toevallig iemand van de post tegen die met de nieuwe vakjes in de weer was. Zo mijn vakanties zitten er dit jaar ook op. Midden februari ga ik weer een weekje golfen in de buurt van Malaga.
liefs je broer

Sjoerd said...

Als ik de verhalen lees vind ik ook dat je nog moet blijven...

christiene said...

Marlou,ik houd wel van jou verhalen is het niet van de vakantie.Er komt zeker weer wat leuks bij jou naar boven.
Groetjes Christiene.

Annet said...

Och wat fijn zo'n klein fijn literatuurtje...

Ik zie Henry rijden over de Dolemieten....

Dwars door alles heen om jou te zien...

Dit moment neem ik mee de dag in...

Liefs/knuffels/alles van Annet

Di Mario said...

Soms moet je niet denken maar genieten.

Love As always
Di Mario

Han said...

Ja maar je kan je heerlijke huisje in de stad ook niet missen als je daar weer bent. Een tweestrijd maar dat is ook weer leuk, elke keer weer een keuze maken.

Carla said...

Ha Loetje,

Ik heb genoten van je verhaaltjes/belevenissen. Prachtig in eenvoud en verstild genieten. Zulke ervaringen doe je (m.i.) vooral op als je alleen bent, want dan heb je toch meer ruimte voor reflectie en behoefte/moed om ergens op af te gaan en contact te leggen.
Dank je wel dat ik dat met je mocht delen!

Binnenkort bellen we voor een wandel/lunch afspraak. Intussen dikke knuffel (bah wat klef) van
Carla

gerdaYD said...

Ik kan het geloven lieve Marlou dat je het zal missen... maar het weerzien met je lieve Henry maakt veel goed. Wat zeg ik? Ik denk dat dit het voornaamste is in je leven: wat een mooie romance hebben jullie...