Nee nee, ik houd geen zomerstop, hoewel ik wel minder zal schrijven met dit heerlijke weer.
Nee, ik bedoel zomerstop van mijn koor: Vrouwenkoor Malle Babbe.
Ik mis het nu al. Het is zo bevrijdend om heerlijk met elkaar te zingen...
Gisteren was de laatste ochtend van het seizoen.
We hadden allemaal bij Leny ons favoriete lied kunnen opgeven en vol verwachting van wat er die ochtend komen zou, zaten we er helemaal klaar voor.
We moesten ook raden, wie het lied aangevraagd had. En als je het goed had verzon Leny iets, wat je dan gewonnen had. Een etentje of een interview of een massage.
Prachtig werd het. Een ochtend met een gouden randje.
Iedereen had de hele map doorgebladerd op zoek naar haar mooiste lied.
Het ene nog mooier dan het andere. En gaandeweg kwamen de emoties los.
Ik zag Meta voor me zitten snikken. Else aan de overkant hield het ook niet droog.
De een na de ander zat met een zakdoekje de tranen weg te vegen.
Ik kan dat helaas niet. Ik kan zo goed als niet huilen. Dat vind ik wel jammer.
Ik zit wel met een dikke brok in mijn keel. "De jank in mijn keel", zoals een van mijn vriendinnen altijd zegt. Maar daar blijft het bij. Niet door kunnen zingen door de emoties van een ander.
Toen Jeanne "I believe" begon te zingen met die prachtige stem van haar en de mimiek, de lichaamstaal erbij, had ik het wel even te kwaad. Als je zo kunt zingen... de sterren van de hemel... dan heb je toch wel een gave. Schitterend.
En dan... "Languir me fais" een lied, dat uit je tenen komt. En ja hoor... weer een zakdoekje uit een tas.
Gelukkig had Bernadet "Hoeperdepoep" op het verlanglijstje gezet. Dat neutraliseerde de boel een beetje.
Een heerlijk ochtend. Echt waar: een ochtend met een gouden randje. Daar ben ik heel dankbaar voor...
Nee, ik bedoel zomerstop van mijn koor: Vrouwenkoor Malle Babbe.
Ik mis het nu al. Het is zo bevrijdend om heerlijk met elkaar te zingen...
Gisteren was de laatste ochtend van het seizoen.
We hadden allemaal bij Leny ons favoriete lied kunnen opgeven en vol verwachting van wat er die ochtend komen zou, zaten we er helemaal klaar voor.
We moesten ook raden, wie het lied aangevraagd had. En als je het goed had verzon Leny iets, wat je dan gewonnen had. Een etentje of een interview of een massage.
Prachtig werd het. Een ochtend met een gouden randje.
Iedereen had de hele map doorgebladerd op zoek naar haar mooiste lied.
Het ene nog mooier dan het andere. En gaandeweg kwamen de emoties los.
Ik zag Meta voor me zitten snikken. Else aan de overkant hield het ook niet droog.
De een na de ander zat met een zakdoekje de tranen weg te vegen.
Ik kan dat helaas niet. Ik kan zo goed als niet huilen. Dat vind ik wel jammer.
Ik zit wel met een dikke brok in mijn keel. "De jank in mijn keel", zoals een van mijn vriendinnen altijd zegt. Maar daar blijft het bij. Niet door kunnen zingen door de emoties van een ander.
Toen Jeanne "I believe" begon te zingen met die prachtige stem van haar en de mimiek, de lichaamstaal erbij, had ik het wel even te kwaad. Als je zo kunt zingen... de sterren van de hemel... dan heb je toch wel een gave. Schitterend.
En dan... "Languir me fais" een lied, dat uit je tenen komt. En ja hoor... weer een zakdoekje uit een tas.
Gelukkig had Bernadet "Hoeperdepoep" op het verlanglijstje gezet. Dat neutraliseerde de boel een beetje.
Een heerlijk ochtend. Echt waar: een ochtend met een gouden randje. Daar ben ik heel dankbaar voor...
Dit is Leny, onze dirigent...
(De namen, behalve die van Leny, zijn om privacy-redenen veranderd.)
.
8 comments:
super zeg...
oh dat lijkt mij ook zo tof, in een koor zingen. Ik snap heel goed dat je daarvan geniet! Ook tof dat je gewoon blijft bloggen:)
heerlijk marlou,
blijf jij maar fijn loggen:-)
je kunt niet gemist worden:-)
vroeger kon ik ook niet huilen tot ik iemand tegenkwam die zóveel emoties in me losmaakte dat ik om alles kon huilen:-)
nu huil ik om een slak die vast zit in zijn huisje, terwijl hij daar toch zelf voor kiest :-)
tranen zijn lucht voor de ziel, en die van mij krijgt héél véél lucht:-)))
Ja, dat geloof ik dat het een heerlijke ochtend was.
en gelukkig is het een vakantiestop, dus daarna mag je gewoon weer verder.
Huilen kan ik ook heel moeilijk, spaar vaak ook veel te lang en dan....of het wil helemaal niet meer.....of er komen emmmers vol.
Ja, hoor blijf maar lekker door loggen, doe ik ook. anders wordt het helemaal zo stilletjes.
Meis, geniet van deze te warme dag (voor mij)
Doei, doei Marjolijn.
Ha lief Marloutje met je geinige liedje..
Vond ik heel leuk en ook handig zeg zo'n klein 'gitaartje' kan je nog eens makkelijk meenemen.
Ik vond het ook een TOPAVOND!
Fijn he zo'n club..
beter kun je het gewoon niet krijgen
Ook een hele fijne zomer en tot ..plotseling!
xx Jakkie
Het lijkt me een leuke ploeg vrouwen, waar mee je je heerlijk kan ontspannen en dat heeft mens soms ook nodig.
Ik kan heel goed huilen..
zal ik het voor je doen..
Love As always
Di Mario
Ik snap best dat het emotioneel werd. De liederen, de stemmen en het samen zijn, allemaal ingredienten voor tranen. Bij mij gebeurt het ook zomaar. Wanneer ik waarde hecht aan een lied, een omgeving, kunnen zo de tranen komen. Vind ik niet leuk en zeker niet in het openbaar. Maar een koor bied een veiligheid en saamhorigheid. Geniet van de vakantiestop, hopelijk met veel mooi weer, dan hebben jullie elkaar in het najaar weer veel te vertellen.
Voor vandaag een hele fijne dag, of eigenlijk een fijn weekend. Misschien vallen de buien wel mee.
Liefs Ibella
Post a Comment