Wat een heerlijkheid! Mijn koor gaat weer zingen. Komende woensdag is de eerste repetitie, buiten... in een van de mooiste Hofjes in Haarlem.
Een stukje van mijn prachtige koor horen? Hier is een fragment uit de Song of Survival: Vrouwenkoor Malle Babbe...
Ik heb er ontzettend veel zin in. Eigenlijk zou ik een paar dagen naar Zutphen, maar dat heb ik toch maar even afgezegd. Zutphen blijft wel liggen. Of staan...
Na een jaar van lockdown en corona-narigheid gaat het feest weer beginnen.
Ik hoop, dat mijn stem het nog doet... en dat Leny zich niet rot schrikt! Don't worry, Leny! Ik ga heerlijk mijn best doen...
Die heeft drie koren en die mist ze allemaal enorm.
Dinsdag: Haarlemmerolie
Woensdag: Vrouwenkoor Malle Babbe
Vrijdag: Seniorenkoor Hoe gaat 't er mee?
Voor elk koor maakt ze een lesje en voor mijn koor is dat op de woensdagochtend.
Ik vind het wel leuk om één zo'n lesje met je te delen.
Dan zie je mijn dirigent ook eens een keertje.
En de mooie stem, die is van haar vrouw Maria.
Klik hier maar eens op: Eerlijk gezegd vind ik de koor-vakantie niet zo heel erg. Maar als de grote vakantie er ook nog eens achteraan komt, dan duurt het allemaal wel heel erg lang! Maar goed, als we maar gezond blijven... dat vind ik het allerbelangrijkste!
Vandaag is de laatste repetitie van dit seizoen van mijn koor: Vrouwenkoor Malle Babbe....
We repeteren voor het Korenlint in september, hier in Haarlem...
De juiste datum zal ik nog wel doorgeven, dan kun je die in je agenda zetten en komen luisteren!!
(En van wie is deze mooie foto? Van Henry Kloostra natuurlijk....)
Speciaal voor de slotavond, die in de tuin (duimen voor mooi weer) van één van de alten wordt gevierd met hapjes, drank en zang, heb ik een lekker liedje geschreven, dat ik daar ga zingen.
Ik heb de melodie van "Zo'n rebelse meid" van Cobie Schreijer gebruikt.
Jammer genoeg staat dat lied niet op YouTube.
Wel een ander van haar, speciaal voor de Internationale Vrouwendag... luister maar:
Cobie was de troubadour, die in De Waag in Haarlem, een café chantant had, waar jong talent een springplank kreeg. Simon and Garfunkel, Herman van Veen, Boudewijn de Groot en meer hebben daar gezongen. En ja... ik ook!
Maar dát is verder niks geworden...
Enfin... hierna 6 weken vakantie van Malle Babbe en daarna gaan we er weer stevig tegenaan, want... repeteren met Leny van Schaik is keihard werken!! Heerlijk!!
Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Dat is dus hard werken. Kijk maar, vijf repetities:
Zo'n 50 vrouwen met gouden keeltjes in "bedwang" gehouden door een bezielde dirigent...
(Die gelukkig zo nu en dan heel erg de slappe lach krijgt!)
Dit is Leny, onze dirigent... Ze heeft het afgelopen jaar prachtige muziek uitgezocht speciaal voor deze week. Uit allerlei landen wat moois. Zo hebben we Russische liederen ingestudeerd en Skandinavische... lekker weemoedig.
Tussen de bedrijven door even de pootjes omhoog op het terras... beetje kletsen, beetje lachen, of gewoon een beetje stil...
Je ziet: we hadden een zwaaaaar leven...
Want er moest ook nog eens gegeten worden. Dat was al een hele klus op zich.
Maar gelukkig scheen elke dag die heerlijke zon, waar we zo gauw we konden even in gingen zitten.
Of wandelen...
(Helaas was er geen zwembad...)
En dan weer aan de bak... "Zingen, kreng!"
Het was een heerlijke week. Er viel geen onvertogen woord, iedereen was goedgemutst en had er steeds heel veel zin in!
En tot slot het bewijs, dat we Leny, onze dirigent, een keertje mee de hei op hebben gekregen:
Straatschrijfsel is een ruim begrip voor alles wat ik op straat zie waar letters aan te pas komen.
Iets wat op een muur getekend is.
Mooie graffiti...
Maakt niet uit... als ik mijn ogen maar de kost kan geven...
En hier is er weer eentje:
Vind je het geen vrolijk plaatje?
Je kunt het vinden in de binnenstad van Haarlem en wel in de Korte Annastraat.
Nou wil het toeval, dat mijn dirigent, Leny van Schaik, in de Korte Annastraat woont!
Dus... als je even doorloopt dan kom je langs haar huis, schuin tegenover de schildering.
Even zwaaien als ze er is, ze zwaait graag terug, en bekijk dan de mooie gevelsteen die wij, Vrouwenkoor Malle Babbe haar geschonken hebben toen het koor 25 jaar bestond, in 2007...
En wat zie ik staan als ik tijdens mijn wandeling bij het Wapen van Kennemerland kom? Juist:
(Eerste en laatste foto: Marlou Witzel, tweede foto: Henry Kloostra)
Hahahahaha, ik lach me suf, wat ben ik toch een geweldige oen!
Ik heb je een verjaarskaart gestuurd!!!
En waarom?
Omdat mijn dirigent (Leny van Schaik) vandaag jarig is.
Ik zag het staan in mijn agenda en dacht meteen: "Even Lenie een kaartje sturen."
Nou... dat kaartje valt vandaag dus bij jou in de bus...
Ik stuur mijn dirigent nooit een kaart, want die heeft 4 koren en zo'n 250 koorleden denk ik.
Zou me wat moois zijn... 250 kaarten in de bus.
De postbode zou zich een breuk tillen.
En trouwens, wat moet je met 250 verjaarskaarten???
Maar goed... alles wat ik er op geschreven heb, van dat gezonde en liefdevolle levensjaar en zo, is eerlijk gemeend, dus... bewaar 'm maar tot en met je eerstvolgende verjaardag!
Daarna mag je 'm weg gooien. Want dan krijg je weer een nieuwe...
Alles goed verder met je?
Dikke kus van Marlou
Klik op de schitterende site van: Lenie Kamstra (vriendin en beeldend kunstenaar)
En klik daarna ook even op de vernieuwde site van Leny van Schaik, dirigent van o.a. Vrouwenkoor Malle Babbe:
Liesbeth de Kat is een lieve vriendin, die tijden naast me heeft gestaan bij het Vrouwenkoor Malle Babbe. Ze stopte na 25 jaar met het koor: ze was klaar, het was genoeg en het werd tijd om andere dingen te doen. Alround als ze is: toneelspelen, dichten, schrijven en zingen heeft ze nu tijd om nóg meer dingen te doen.
Ze werd pasgeleden 75 jaar. Samen met "Malle Babbe" én met haar eigen koor: "Zingen voor leven" hebben we dit groots gevierd in de Lutherse Kerk in de Witte Herenstraat. Het koor "Zingen voor leven" is een koor voor mensen, die kanker hebben of ermee te maken hebben, Liesbeth's dochter Marieke is in 1993 aan een hersentumor gestorven, na een liefdevolle verzorging in het kleine huisje van haar moeder Liesbeth in het Frans Loenen Hofje in Haarlem.
Liesbeth heeft samen met onze dirigent Leny een programma samengesteld en één van de liederen was:
ZO ALLEEN.
Op de oude IJslandse melodie van "Sofðu unga ástin mín" heeft Liesbeth zelf deze ontroerende tekst geschreven.
Dag Roodkapje, teer en fijn, vier vandaag je leven Morgen kan het anders zijn, zing je lied, nog zonder pijn. Dood is verderop gegaan, voor even
Laat je rokje zwieren kind, dans onder de bomen. Gooi je haren in de wind, zoek totdat je leven vindt. Dood is heel dichtbij mijn lief gekomen.
Ach Roodkapje, door en stil, waarom ging je henen. Ademloos, je huid zo kil, of je mond nog lachen wil Onophoud'lijk, altijd zal ik wenen.
Maria zong het lied met haar mooie, tere stem en wij zongen de begeleidingsmelodie erbij. Tranen...
Maar ook lachen, gelukkig... Het was tenslotte feest! Een feest met een lach en een traan...
In mijn "Just Poetry" Volkskrantweblog kun je nog wat gedichten van Liesbeth lezen:
Sommigen van jullie weten al, dat het concert, of eigenlijk "de concertjes" van Vrouwenkoor Malle Babbe afgelopen zondag geweldig goed gingen. We waren allemaal in topvorm en Leny zwaaide als de beste.
Klik maar even op het weblog van Han voor een paar foto's: *klik* en *klik*
Jaaa, want webvriend Han was er ook. Die zat met zijn mooie camera tussen het publiek. En klikte de ene mooie foto na de andere...
In de Van Beinumzaal van de Philharmonie was het echt proppen geblazen. Er kon geen kip meer bij. Ze zaten op de grond, in de vensterbanken en zelfs op de bar helemaal achterin. En enthousiast dat ze waren. Heerlijk! Het zingt zo lekker, als je dat weet... Je gaat er gewoon van vliegen!
Leny verzint alle liedjes aan elkaar. Zo verzon ze, dat we de zelfde avond nog een concert moesten geven in Zandvoort en dat een van de sopranen ging trouwen... Helemaal niet waar, maar dat maakt geen fluit uit.
Ik vind het zo'n voorrecht, dat ik in dit koor mag zingen. Elke keer denk ik: "Ik sta hier mooi eerste rang!!"
Natuurlijk was Henry er ook, als trouwste fan van het koor. Die heeft ook een paar mooie plaatjes geschoten, waarvan er hier één te zien is:
Feest was het. Echt geweldig. Morgen weer repeteren en meestal is het dan nog napraten over het succes... Eens kijken wie er allemaal gevlogen hebben...
Nee nee, ik houd geen zomerstop, hoewel ik wel minder zal schrijven met dit heerlijke weer. Nee, ik bedoel zomerstop van mijn koor: Vrouwenkoor Malle Babbe. Ik mis het nu al. Het is zo bevrijdend om heerlijk met elkaar te zingen... Gisteren was de laatste ochtend van het seizoen. We hadden allemaal bij Leny ons favoriete lied kunnen opgeven en vol verwachting van wat er die ochtend komen zou, zaten we er helemaal klaar voor. We moesten ook raden, wie het lied aangevraagd had. En als je het goed had verzon Leny iets, wat je dan gewonnen had. Een etentje of een interview of een massage.
Prachtig werd het. Een ochtend met een gouden randje. Iedereen had de hele map doorgebladerd op zoek naar haar mooiste lied. Het ene nog mooier dan het andere. En gaandeweg kwamen de emoties los. Ik zag Meta voor me zitten snikken. Else aan de overkant hield het ook niet droog. De een na de ander zat met een zakdoekje de tranen weg te vegen.
Ik kan dat helaas niet. Ik kan zo goed als niet huilen. Dat vind ik wel jammer. Ik zit wel met een dikke brok in mijn keel. "De jank in mijn keel", zoals een van mijn vriendinnen altijd zegt. Maar daar blijft het bij. Niet door kunnen zingen door de emoties van een ander.
Toen Jeanne "I believe" begon te zingen met die prachtige stem van haar en de mimiek, de lichaamstaal erbij, had ik het wel even te kwaad. Als je zo kunt zingen... de sterren van de hemel... dan heb je toch wel een gave. Schitterend.
En dan... "Languir me fais" een lied, dat uit je tenen komt. En ja hoor... weer een zakdoekje uit een tas.
Gelukkig had Bernadet "Hoeperdepoep" op het verlanglijstje gezet. Dat neutraliseerde de boel een beetje.
Een heerlijk ochtend. Echt waar: een ochtend met een gouden randje. Daar ben ik heel dankbaar voor...
Dit is Leny, onze dirigent...
(De namen, behalve die van Leny, zijn om privacy-redenen veranderd.) .
.JPG)
.JPG)
.JPG)
